-- Logo ---->

درسهایی از هفته همبستگی با کارگران ایران

رحمان حسین زاده    

همزمانی هفته همبستگی با کارگران ایران و اهدای جایزه "سولیدار" به سندیکای کارگران شرکت واحد بار دیگر و در سطح جهانی توجه به جایگاه طبقه کارگرایران، شرایط زیست و مبارزه طبقه ما را جلب کرده است. ارزش این اتفاق مهم را در هفته ای که گذشت باید پاس داشت. مسئله تنها تحکیم همسرنوشتی کارگری و یاد آوری این سنت مهم و دیرینه سوسیالیستی کارگری نیست، به علاوه تاثیرات مستقیم این اتفاق را در فضای سیاسی ایران و در روند کشمکشهای طبقاتی و اجتماعی این جامعه میتوان برشمرد.

الف - در شرایطی که روزانه میخواهند به افکار عمومی دنیا بقبولانند که  "بحران هسته ای"  مسئله "محوری" مربوط به جامعه ایران است،  برجسته شدن همبستگی جهانی با کارگران ایران، لاجرم مطرح شدن  شرایط سخت معیشتی و مبارزاتی و تحرک این طبقه در مقابل رژیم سرمایه اسلامی، پیام دیگری و "معضل محوری تر" بنیاد جامعه ایران را به دنیا مخابره میکند.  واقعیت جنگ طبقاتی و روزمره طبقه ما و جنبش کارگری در مقابل یکی از هارترین رژیمهای سرمایه بسیار رسا اعلام میشود. برای آن حمایت و همگامی  جهانی و نیرو کسب میشود. تلاش برای تغییر تناسب قوا به نفع جبهه کارگر و مبارزه کارگری ابعاد فراکشوری به خود میگیرد.

ب- همین حمایت و همسرنوشتی کارگری جهانی درس بزرگی برای نبردهای پراکنده و  روزمره کارگران ایران در دفاع از معیشت و سفره زندگی خود و خانواده شان دارد. اگر حمایت و همبستگی درسطح بین المللی میتواند امید بخش ودلگرم کننده باشد. در کنار هم ایستادن بخشهای مختلف کارگری در سطح کشور و در مبارزات جاری لازمه سنگر بندی محکم در مقابل تعرض سبعانه سرمایه و دولت حامی آنها و شرط پیشروی در همین مبارزات است. کارگران کمونیست و فعالین کارگری میتوانند و باید در این راستا آستینها را بالا بزنند.

ج- اهدای جایزه سولیدار به سندیکای کارگران شرکت واحد علاوه بر جنبه سمبلیک قدردانی از مبارزات تاکنونی این بخش از جنبش کارگری،  مهمتر تا همین جا تاثیر جدی در رسمیت دادن به یکی از معدود تشکلهای کارگری موجود در ایران دارد. موقعیت سندیکای کارگران شرکت واحد را در خود ایران تقویت کرده و ادامه کاری آن را تثبیت  تر میکند. واضح است وجود یک تشکل کارگری مستقل از دولت با موقعیت تثبیت شده، به دیگر بخشهای مختلف کارگری قوت قلب میدهد که بجنبند، مجامع عمومی کارگری و  دیگر تشکلهای خود را ایجادو بر سرمایه داران و دولت آنها تحمیل کنند.

د- و ناگفته پیدا است که هفته همبستگی با کارگران ایران و اهدای جایزه "سولیدار" و حمایت از سندیکای کارگران شرکت واحد و خواست آزادی دبیر این سندیکا، تحرک تاکنونی برای آزادی اسالو را قویتر کرده است. آزادی اسالو میتواند یکی از نتایج ملموس این حرکت مهم هفته گذشته باشد.