حاملین بیماری وبا و سل یا فاشیسم عریان اسلامی؟!
٢٣ تیرماه سال جاری شهر شیراز شاهد صحنه‌های دردآور تخریب آلونکهای افغانیهای حاشیه نشین این شهر و عملیات "پاکسازی" آنان بود. این خبر همراه با تصاویر دلخراش حمله مزدوران اسلامی همراه با لودر و ویران کردن سرپناه محقرشان، از سایت جام جم منعکس شد.
بخشدار نژاد پرست شیراز، غلامرضا غلامی اینبار با کلماتی فاشیست مابانه و با بیانی صریح الهجه دلائلی همانند همتایانشان در دوران آلمان نازی، مبنی بر اخراج افغانیهای مقیم ایران و معرفی آنان بعنوان حاملین وبا و سل، اظهار داشته است که "اکثر" اتباع بیگانه "غیر مجاز، دچار بیماری وبا و سل" هستند و به دلیل ارتباط مستقیم شان با مردم و شهروندان این بیماری منتقل میشود.
قدمت برخوردهای تحقیر آمیز به افغانیهای مقیم ایران به قدمت اقامت این فراریان جهنم افغانستان است که در ٣٠ سال گذشته به میدان تاخت و تاز ارتجاعی ترین جریانات سیاسی و مذهبی و باندهای قاچاقچی مواد مخدر در این کشور بر میگردد. اما چیزی که در این میان تازگی دارد فاشیسم عریانی است که در توضیح سیاست رژیم اسلامی مبنی بر "حاملین وبا و سل" بودن این انسانهای بی دفاع و بی سرپناه است که در دام رژیمی ارتجاعي تر و وحشی تر از طالبانهای افغانستان گرفتار شده‌اند.
در هر کشوری که تنها یک ارزن شرافت و انسانیت و رعایت حقوق بشر از جانب دولتتش اعمال میشد، به جای طرد شهروندان "غیر مجاز" و ویران کردن آلونکهای محقرشان، بطور عاجل مداوای آنان را در دستور خود قرار میداد و در نهایت احترام با آنان برخورد میشد.
اما به چه اندازه از "ژوزف گوبلز" وزیر تبلیغات هیتلر در هنگام صدارتش نسبت به یهودیان و سایر مردم معترض انتظار عطوفت و انسانیت میرفت، به همان اندازه از کاربدستان ریز و درشت رژیم اسلامی میتوان نسبت به افغانیها به درجه اولی و سایر کارگران و مردم زحمتکش، انتظار داشت.
سناریوی دردآور حمله به آلونک نشینهای حاشیه شهر اگر امروز به بهانه "وبا و سل" گریبان کارگران افغانی را گرفته است، سالیان سال است که کارگران ایران و مبارزات آنان نیز با وحشیانه‌ترین شیوه مورد سرکوب قرار گرفته و میگیرند. رژیم اسلامی سرمایه بعنوان یک رژیم حامی سرمایه‌داران همراه با چاشنی ناسیونالیسم و شوینیسم حاکم و این بار به بهانه اي كثيف تر از هميشه وارد کارزاری شرم آور علیه همنوعان افغانی ما، شده است. این تعرض فاشیستی اسلامی، مردم ایران را در بوته آزمایش قرار داده است که آیا به این نفرت پراکنی و بی سرپناه کردن کودکان افغانی و والدینشان و هزاران انسان سالمند که نیازمند زندگی آسوده و امن میباشند، در میان آلونکهای مخروبه تن میدهند، یا پاسخی شایسته و درخور به آن خواهند داد؟!
جمهوری اسلامی و اعوام و انصارش سه دهه تمام، تمامی ثروت افسانه‌ای ایران را قاپیده‌اند و کنترل میکنند و عامل این همه بیکاری و فقر را به گردن کارگران افغانی میاندازند، کل اندوخته این آوارگان در عکسهای مندرج در سایت جام جم شاهد پوچ بودن این ادعاست.
رژیم اسلامی در طول حاکمیتش امری بجز سرکوب کارگران و مبارزات آنان و به تباهی کشاندن جامعه، برای خود قائل نبوده است. امروز آلونکهای محقر کارگران افغانی که بجز تعدادی قابلمه و کتری و لحاف کهنه چیز دیگری در آن وجود ندارد با لودرهای جمهوری اسلامی همچون لودرهای رژیم صهیونیستی در نوار غزه و کناره باختری رود اردن مورد تعرض قرار میگیرند و فردا میلیونها كارگر وزحمتكش آلونک نشین دیگر حاشیه شهرهای تهران و تبریز و اصفهان مورد تعرض بیشتری قرار خواهند گرفت.
کارگران ایران، کمونیستهای ایران، سازمانها و نهادهای بشردوست نباید این تعرض فاشیستی را بی پاسخ بگذارند. مردم آزادیخواه و متمدن نباید صورت مسئله را از رژیم فاشیست اسلامی بپذیرند. کارگران افغانی همنوعان ما، انسانهای شریفی هستند که باید حق تمام و کمال شهروندی را برای آنان برسمیت بشناسند. اگر در هر شهر هزاران انسان شرافتمند دفاع سازمانیافته از افغانیهای مقیم ایران را در دستور کار خود بگذارد، رژیم اسلامی اینچنین قادر به پیاده کردن طرحهای فاشیتی خود نخواهد بود. هنوز دیر نیست، باز هم فرصت برای جلوگیری از فجایع عظیم تر انسانی وجود دارد.
سعید آرمان
٢٧ مرداد١٣٨٧