کمونيست: مينو هميلي، شما در کنفرانس مطبوعاتي که در واشنگتن به مناسبت ورود خاتمي انجام گرفته بود شرکت داشتيد. هدف شما از شرکت در اين کنفرانس چه بود؟

مينوهميلي: روز ۷ سپتامبر۲۰۰۶کنفرانس مطبوعاتي در" نشنال پرس کلاپ" واشنگتن به دعوت "اتحاديه ملي براي دمکراسي در ايرن" برگزار شد. هدف کنفرانس اعتراض به حضور خاتمي در امريکا و همچنين افشاگري از زندانهاي جمهوري اسلامي بود. اما با توجه به حساسيت اوضاع در ايران و کشمکشهاي موجود در منطقه موضوع کنفرانس بخصوص در بخش پرسش و پاسخ به بحث و مناظره بر سر اوضاع سياسي ايران، چشم اندازها کشيده شد و سخنرانان در مورد آينده ايران، آلترناتيوهاي خود صحبت کرديم.
سخنرانان اين کنفرانس علاوه بر من از چند سناتورآمريکايي ، رضا پهلوي و زندانيان سياسي سابق از جمله کوروش صحتي ، نسرين محمدي (خواهر اکبر محمدي)، رويا طلوعي تشکيل شده بود.

براي من شرکت در اين کنفرانس آنهم در آستانه سالگرد کشتار قتل عام زندانيان سياسي در سال ۶۷ امکان مناسبي بود که يکبار ديگر چهره کريه و جنايات جمهوري اسلامي را افشا کنم. اين کنفرانس در عين حال تريبوني بود تا صداي آن همه انسان نازنيني که جانشان را در سياه چالهاي رژيم از دست دادند را به گوش جهانيان برسانم.

من در سخنانم نه تنها به حضور خاتمي درآمريکا اعتراض کردم بلکه ادعانامه ام را عليه کليت رژيم اسلامي ارائه دادم و اعلام کردم که خاتمي و همه سران رژيم به جرم ۲۷ سال جنايت عليه بشريت بايد دستگير و در دادگاههاي بين المللي محاکمه شوند.

صحبتهاي من هم در مورد جنايات رژيم همه شرکت کنندگان را به شدت تحت تاثير قرار داد بطوري که بعد از کنفرانس تعدادي از آنها مجددا با من در مورد جنايات رژيم، تجربه هايم از زندانهاي رژيم مصاحبه کردند و در تظاهرات پس از کنفرانس هم تعداد زيادي از ايرانياني که کنفرانس را از تلويزويون تعقييب کرده بودند در اين مورد از من سوال ميکردند.

همانطور که گفتم در بخش دوم کنفرانس خبرنگاران اساسا در مورد آينده ايران، چشم اندازها وبرخورد دولتهاي ديگربا رژيم چمهوري اسلامي سوال داشتند و اين بخش بسيار جدل برانگيز و بحث برانگيز کنفرانس بود و هر يک از ما راه حل و آلترناتيو خودمان را ارائه ميداديم. در اين مورد خوب اختلاف نظر در ميان سخنرانان زياد بود.

بطور مثال طيفي از سخنرانان بر اين باور بودند که تحريم اقتصادي کارساز خواهد بود و خواهان دخالت آمريکا بودند. با اين استدلال که رژيم اصلاح پذير نيست اعلام ميکردند که بايد با فشارآمريکا و غرب رژيم را سرنگون کرد.

طرف مقابل اين بحث من بودم که خيلي صريح عليه هر نوع دخالت سياسي و نظامي آمريکا صحبت کردم و روشن گفتم اولين قرباني محاصره اقتصادي مردم ايران هستند و به نمونه عراق که بدليل محاصره اقتصادي امريکا و غرب، صدها هزار کودک جانشان را از دست دادند اشاره کردم. همينطور در مورد دخالت آمريکا ضمن اشاره به تجربه انقلاب 57 و اينکه ما يکبار شاهد دخالت امريکا در زندگيمان بوده ايم و ديديم که چگونه آمريکا به شيوه هاي مختلف و براي حفظ منافع خود در ايران و منطقه خاورميانه، جمهوري اسلامي را به مردم ايران تحميل کرد، اشاره کردم که امروز هم شاهد طرح هاي مختلف امريکا براي سرنگون کردن رژيم از حمله نظامي تا تراشيدن هويتهاي کاذب قومي و تلاش در به تباهي کشيدن جامعه هستيم. به نمونه عراق نگاه کنيد تا نتيجه هر نوع دخالت آمريکا را در سرنوشت مردم و در به سياهي کشيدن زندگي مردم ببينيد. در ميان تعجب سناتورها اعلام کردم که کسي که امروز به سفر خاتمي به امريکا معترض است بايد به تکرار سناريوعراق در ايران معترض باشد، بايد به قتل عام کودکان در لبنان، به کشتارها در عراق و به رشد اسلام سياسي و ميليتاريسم آمريکا درخاورميانه اعتراض کند و به امريکا اعلام کند که ما به از هم پاشيده شدن کليه شالوده مدني جامعه نياز نداريم . در صورت عدم دخالت امريکا مردم خودشان ميتوانند رژيم را سرنگون کنند و آنوقت جدال اصلي ميان ما کمونيستها و آزاديخواهان که من در اينجا نماينده اش هستم، با راست پرو غرب که آقاي رضا پهلوي نماينده اش است خواهد بود. امروز جنبش سرنگوني بدون رهبر است و فقط با رهبري کمونيستها است که آينده اي انساني، سعادتمند، آزاد و برابرممکن است.

من توانستم از تريبون اين کنفرانس بعنوان يک کمونيست خواست و صداي جنبش راديکال، عدالتخواه و برابري طلبي مردم در ايران را به گوش جهانيان برسانم.