سخنى با فعالين حقوق زن در تدارک برگزارى ٨ مارس

مهرنوش موسوى

با وجود باقيماندن تنها يک ماه و چند روزى به برگزارى ٨ مارس، هنوز استارت کمپين تبليغى و جنب و جوش فعالين جنبش در داخل کشور، در حد انتظار و يا حداقل به نسبت سال گذشته زده نشده است. با وجوديکه به جز تهران در شهرستانهاى ديگر، فعالين و سازمانهاى غير دولتى و محافل مختلف، بحث بر سر نحوه برگزارى ٨ مارس را کمابيش شروع کرده اند. آن چه مسلم است اينکه امسال در يک فضاى سياسى مهمى به استقبال اين روز ميرويم. از يک سو نگرانيهاى روزمره از تهديد نظامى آمريکا صرفنظر از تحليلى که نسبت به وقوع يا عدم وقوع آن ميرود، از سوى ديگر مسئله انتخابات و بحران پيچيده ايى که نظام را از سرتا پا دربرگرفته است و در عين حال بحث حول رفراندوم که با چاشنى کم توقع کردن مردم، شکست طلبى اين جريان و بيهوده خواندن اعتراضات و مبارزات مردم همراه است، سايه سنگين خود را ميخواهد مثل بختک روى جامعه بيندازد. در طرف ديگر جامعه ميبينيم که اعتراض و مبارزه در حال غليان است. درست در چنين اوضاعى ما ميخواهيم با وقوف به اين مسائل، جنبش را در ٨ مارس ٨٣ به ميدان کشانده و مبارزه عليه خشونت سازمانيافته به زن را در اين روز که روز اعتراض بين المللى به اين ستم ضد انسانى هست جلو جامعه قرار دهيم. واضح است که بستر سياسى که امسال ٨ مارس را در پهنه آن برپا ميکنيم، از يکسو در تدارک ٨ مارس نقش ايفا ميکند و از سوى ديگر خود ٨ مارس در عين حال پاسخ ما از زاويه مسئله زن به اوضاع موجود است. ٨ مارس امسال نقش تعيين کننده ايى در پيشروى جنبش آزادى و برابرى در ايران دارد. نقش مهمى در عقب راندن موج تبليغاتى دارد که بويژه رفراندوم طلبان و همچنين حاميان حمله نظامى آمريکا به ايران در طى اين مدت تلاش کردند که آورشان را بر سر جامعه خراب کنند. ٨ مارس نقش مهمى در پس راندن کليه تلاشهاى سياسى دارد که ميخواهند جنبش اعتراضى مردم را بيهوده و عبث جلوه بدهند. ميخواهند نشان بدهند که اعتراض و مبارزه مردم راهى براى تغيير خشونت نيست، اسم شکست طلبى و ساخت و پاخت خود را و اسم در بردن نظام ضد زن و ضد انسانى حاکم بر ايران را با تحمل ضربات کمتر "مسالمت آميز" گذاشته اند!٨ مارس نقش مهمى در افشاى پوچ بودن اين تلاشهاى سياسى دارد که با "عقلانى" نشان دادن سازش، منطقى نشان دادن کم توقع کردن مردم، يا در مقابل تدارک ٨ مارس سکوت پيشه کرده يا مترصد از سرگذراندن بى سر و صداى آن هستند! ٨ مارس نقش مهمى در تثبيت پيشرويهاى تاکنونى ما و موقعيت مثبت و قوى جنبش در قبال دشمنانش دارد.٨ مارس امسال بايد در يک سطح گسترده و وسيع برگزار شود. از هم اکنون بايد با سياست انتظارى که پاره ايى از محافل و نهادهاى غير دولتى زنان به خاطر شکست طلبى سياسى شان ميخواهند به جنبش براى برگزارى ٨ مارس تحميل کنند مقابله شود، بايد بقاياى نفوذ سياسى آنها را از هم اکنون جارو کرد. اولين اقدام اين است که در يک سطح وسيعى استارت کمپين تدارک ٨ مارس زده شود. مناطق مختلف شهرهاى بزرگ، از جمله تهران، شيراز، اصفهان، اراک، سنندج، کرمانشاه و شهرهايى که بويژه جغرافياى برگزارى ٨ مارس ٨٢ بود بايد از اعلاميه ها و شعارهاى مربوط به برپايى ٨ مارس پر و اشباع شود. دانشگاهها و مدارس بايد از هم اکنون در جنب و جوش برگزارى اين روز به محلهاى بحث و تبادل نظر تبديل شود. در کردستان با توجه به تجربه برگزارى فستيوال کودکان در هفته اخير، بايد به مراسم سنندج، سقز و مريوان و کامياران و ... را ضميمه کند. قطعنامه هاى پيشنهادى مورد بحث قرار گرفته، آماده شوند. تکيه امسال جنبش به ظرفيتهاى سازمان يافته ما در خارج کشور، امکانات تبليغى، سياسى و ارتباطى از هم اکنون بسيار حياتى است. همين جا از همه ياران خود، فعالين و دست اندرکاران جنبش که به همت تلاش خود برگزارى اين روز را در چنين شرايطى ممکن ميکنم دعوت ميکنم که در يک شبکه سازمانيافته رهبرى جنبش، به ما و تلاش ما بپيوندند. از همه فعالينى که از هم امروز آستينها را بالا زده اند، عليرغم دورى و نزديکيشان به ما و يا به يکديگر دعوت ميکنم که براى رفع موانع عملى برگزارى مراسمها، تجمعات اعتراضى، کنفرانسها، تبليغات، تامين بودجه و .... براى همفکرى و ارائه راه حلها به تلاش ما خود را ملحق کنند. سازمان رهايى زن هر آن چه توان دارد بکار ميگيرد تا ٨ مارس ٨٣ نيز سکويى در ابراز وجود سياسى و اجتماعى، راديکال و مصمم جنبش و پيشروى ما باشد.