آيين نامه پيشنهادي دفتر سياسي براي اجلاس ڪنگره
طرح كلی
۱- جلسات كنگره حول یك سلسله قطعنامه ها، مجموعه تزها و قرارهای از پیش معلوم سازمان می یاید. كنگره هیچ بحث و قرار و قطعنامه و یا اصلاحیه ای كه شفاها و یا حتی كتبا در محل طرح شود در دستور نمیگذارد. هر بحث و پیشنهاد و دستور باید از قبل طرح شده باشد و اسناد آن كتبا در اختیار نمایندگان قرار گرفته باشد. كنگره از میان مجموعه قرارها، مجموعه تزها و قطعنامه های كتبی كه از قبل بدست نمایندگان رسیده است، تعدادی را در دستور میگذارد.
٢- قرارها و قطعنامه ها به دو دسته تقسیم میشوند.
الف - قطعنامه) شامل مقدمات و نتیجه گیری(
ب – قرارها) بدون مقدمه، فقط شامل یك حكم برای تصویب(
٣- دسته بندی مباحث
الف- هر قطعنامه یا مجموعه تز یك مبحث اصلی كنگره خواهد بود.
ب -مجموعه كل قرار ها با هم یك مبحث را میسازند.
۴- سخنرانان اصلی در كنگره از پیش تعیین میشوند سخنرانان از پیش تعیین شده عبارتند از:
- برای قطعنامه ها و مجموعه تزها: پانل تعیین میشود. شرکت کنندگان پانل توسط هیات برگزارکننده کنگره تعیین میشوند و نحوه تقسیم وقت را هیات رئیسه تصمیم میگیرد.
- برای قطعنامه هایی که به رای گذاشته میشوند: دو ارائه كننده و دو مخالف )ارائه كننده، آخر بحث جمعبندی میكند(
- برای قرارها: پیشنهاد كننده و یك مخالف
- خارج از این تعداد، خود هیات رئیسه در كنگره تصمیم میگیرد كه به چه تعدادی در محل نوبت بدهد و وقت را چگونه بین آنها تقسیم كند. بعنوان یك اصل ۶٠ درصد وقت هر مبحث به سخنرانان از پیش تعیین شده و ۴٠ درصد به نوبت گیری های در محل اختصاص داده میشود.
۵- پیشنهاد قرار و قطعنامه و همچنین اصلاحیه ها باید كتبی و از قبل باشد.
- قطعنامه باید از نظر انشائی و املائی صحیح باشد.
- در هر قطعنامه باید ارائه كنندگان آن (نفر اول و دوم) قید شده باشد.
تصمیم در دستور گذاشتن یا نگذاشتن قطعنامه ها با كنگره است و صرف گذاشتن آن در اسناد كنگره به معنی پرداختن كنگره به آن نیست.
رفقای تشكیلات حزب در داخل كشور كه امكان شركت در كنگره را ندارند، با توجه به محدودیت ارتباطات و مسائل امنیتی از این مقررات مستثنی هستند .
۶- در مبحث گزارش:
گزارشات بصورت كتبی ارائه میشود. مسئولین ذیربط توضیحات كوتاهی میدهند. سپس وقت بطور مساوی میان سخنرانان بعدی تقسیم میشود تا نظرات خود را ابراز كنند . گزارشات به رای و یا اصلاح گذاشته نمیشود.
۷- نوبت گرفتن برای بحث در سالن:
هیات رئیسه كل وقتی را كه در هر مبحث برای اظهار نظر از سالن هست اعلام میكند و بر این اساس تعداد سخنرانان را تعیین میكنند. (مثلا ۱٢ نفر هركدام ۵ دقیقه) نوبت كتبا گرفته میشود. هركس نوبت میخواهد نام خود را روی كاغذی مینویسد و در گلدان نوبت موافق یا مخالف میاندازد. در صورتی كه تعداد كسانی كه نوبت خواسته اند طوری باشد كه به هركس كمتر از ۵ دقیقه وقت برسد، نوبت دادن به قید قرعه انجام میشود و هیات رئیسه از هركس كه نامش از گلدان درآید دعوت به صحبت میكند.
نوبتهای از قبل: ارائه كننده و مدافع دوم هر قرار از قبل نوبت دارند و از قبل رسما معرفی خواهند شد. صحبت آنها البته موكول به در دستور قرار گرفتن اسناد پیشنهادی شان است.
- دو نفر از كسانی كه از قبل مخالفت خود با قطعنامه یا قراری را بطور كتبی و مستدل بصورت یك سند كنگره اعلام كرده باشند، از قبل نوبت صحبت علیه آن قرار را خواهند داشت. اگر تعداد مخالفتهای مكتوب و مستدل از دو بیشتر باشد، دو نفر با ضوابط منصفانه ای با تصمیم هیات رئیسه كنگره از میان آنها دعوت به صحبت میشوند.