-- Logo ---->

باید آلترناتیو کمونیستی در جامعه قد برافرازد

مصاحبه کمونیست هفتگی با فاتح شیخ

 

کمونیست هفتگی: فضای سیاسی ایران ملتهب است٬ جدال بخشهای مختلف بورژوازی و پیوستن بخش اعظم نیروهای سیاسی به جناحی از بوژوازی در این جدالها٬ تنها ماندن حزب حکمتسیت در میان کل احزاب اپوزیسیون جمهوری اسلامی در دوره اخیر٬ ماجرای اتمی و تحریم ایران٬ فضای جنگی و اختناق٬ حمله وسیع به معیشت طبقه کارگر و اقشار محروم٬ نارضایتی و اعتراض طبقه کارگر ایران زیر منگنه فشار اقتصادی و بیکاری و.. اینها و دهها مسئله دیگر و جدال روزانه طبقه کارگر برای بهبودی در زندگی خود٬ به فضای سیاسی ایران سیمائی زنده و پر تحول داده  است. کنگره ٤ حزب حکمتیست در چنین شرایطی چه نقشی میتواند داشته باشد؟ اصولاچه شانسی برای کمونیستها عموما و حزب حکمتیست خصوصا برای دخالتی جدی در این فضا به نفع انقلاب کارگری وجود دارد؟

 

فاتح شیخ: چند فاکتور بر وجود چنین شانسی گواهی میدهند:

١- جدال روزانه طبقه کارگر برای بهبود زندگی٬ وسیعا درجامعه جریان دارد. این مبارزات اقتصادی است، دفاعی است، پراکنده است و هنوز با سراسری شدن فاصله دارد؛ تلاش کمونیستها و حزب حکمتیست برای متحد کردن و سراسری کردن مبارزات جاری، هم به پیروزی کارگران و بهبود نسبی زندگیشان کمک میکند، و هم میتواند به بالا رفتن آگاهی و اتحاد و اعتماد بنفس کارگران و امیدشان به چشم انداز انقلاب کارگری یاری رساند.   

 ٢- با فروکش جدال جناحهای بورژوازی و جنجال جنبش سبز، رویارویی طبقاتی و پلاریزه شدن جامعه حول خواستهای اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر و محرومان جامعه میدان بیشتر پیدا خواهد کرد

 ٣- فضای ملتهب و پرتحول جامعه امکانات سرکوب رژیم را محدودتر میکند.

٤- کارنامه کمونیستها و حزب حکمتیست در دفاع از منافع مستقل طبقه کارگر در دوره گذشته، نفوذ سیاستهای کمونیستی در صفوف رهبران و فعالین کارگری را آسانتر و سریعتر میکند. و آنها را به تحقق انقلاب کارگری خوشبین تر خواهد کرد.

 

بنابراین با قطعیت میتوان گفت شانس برای دخالت جدی کمونیستها و حزب حکمتیست  به نفع انقلاب کارگری در این دوره وجود دارد. از طرف دیگر هر میزان شانس اینکه کمونیستها و حزب حکمتیست بتوانند نقشی جدی ایفا کنند، بسته به این است که در این فضای زنده و پرتحول جامعه، چه میزان به نفع انقلاب کارگری دخالت جدی خواهند کرد؛ نوع دیگری از شانس برای ما وجود ندارد. در هر صورت واقعیت شورانگیز این است که چنین شانسی موجود است. اوضاع پیچیده است؟ موانع بسیار است؟ پیشروی دشوار است؟ همه اینها هست، اما کی و کجا اوضاع برای فعالیت کمونیستی پیچیده نبوده؟ موانع بسیار و پیشروی دشوار نبوده؟ اگر این جدال روزانه طبقه کارگر، جزء فاکتورهایی است که به فضای سیاسی ایران سیمای زنده و پرتحول داده، پس دریچه شانس کمونیستها و حزب حکمتیست همینجاست. همین مبارزه طبقاتی نقطه شروع دخالت ما به نفع انقلاب کارگری است. این برای حزب کمونیستی طبقه کارگر جزو بدیهیات است. اگر پوپولیسم بیمایه جریانات "چپ" و توهم به مبارزه "همه با هم" برای بزیرکشیدن جمهوری اسلامی، در این فضا گردوخاک بپا نکرده بود، ناگزیر نبودیم مجددا بر بدیهیات تاکید کنیم. با شکست جنبش سبز و فرونشستن گردوخاک "چپ" پوپولیست، مبارزه طبقاتی شفافتر و نبردهای سخت طبقاتی برجسته­تر میشود. واقعیات زندگی و فشار فوق برنامه همه جناحهای بورژوازی و دولتشان بر طبقه کارگر، این را میطلبد. دوره جدید دوره ماست. شانس ما برای دخالت جدی به نفع انقلاب کارگری از اینجا میآید. فضای ملتهب و زنده و پرتحول موجود را باید بدرستی شناخت، اوضاع پیچیده را باید شکافت، موانع را باید تشخیص داد و راه پیشروی صف مستقل طبقه کارگر در دل این فضای پرتحول را باید نشان داد.   

 

حزب ما در یکسال و نیم گذشته این کار را کرده و خوب هم از عهده برآمده است. ما بر صفبندی سیاسی – طبقاتی تحولات بعد از انتخابات خرداد ٨٨ نورافکن انداختیم. ماهیت ارتجاعی جدال دو جناح بورژوازی و رژیم را روشن کردیم. دلایل پیوستن بخش اعظم اپوزیسیون به جنبش ارتجاعی سبز را روشن کردیم. دنباله­روی کمونیسم بورژوایی از تحرک جناحی از بورژوازی و خاک پاشیدنشان به چشم کارگران و مردم را افشا کردیم. ایستادیم و از منافع طبقه کارگر و استقلال صف طبقاتیمان دفاع کردیم. اینکه حزب حکمتیست در میان احزاب اپوزیسیون "تنها ماند"، امروز نقطه قوت ما شده است. در میان اپوزیسیون تنها ماندیم اما در جامعه تنها نبودیم. کم نبودند کمونیستها و فعالین و پیشروان سوسیالیست کارگری که در همین سنگر ایستادند. اگر در آن هیاهوی ارتجاعی، صدای آنها هم مثل صدای ما پژواک چندانی نداشت، در عوض امروز که گردوخاک سبز فرونشسته و موج برگشت شروع شده، دارد پژواک بیشتری پیدا میکند. گوش شنوا برای آن هم بیشتر شده است. دفاع ما از منافع طبقه کارگر دارد به ثمر مینشیند و راه دخالت جدی ما در فضای جامعه را بازتر میکند. شانس اینجاست و نباید گذاشت از دست برود. این موقعیت حزب حکمتیست برای پیشروی طبقه کارگر در دوره آتی بسیار بااهمیت است. حزب ما در این نقطه عطف مهم سیاسی اجازه نداد پرچم استقلال طبقاتی و انقلاب کارگری زمین بیفتد. آن را بلند برافراشت. سنگری که حزب ما در این دوره بست، به همه کمونیستها و پیشروان سوسیالیست طبقه کارگر تعلق دارد. همین که امروز با سر بلند میتوانیم پیشروی کنیم بسیار شورانگیز است. 

 

کنگره ٤ حزب حکمتیست به اعتبار این موقعیت ممتاز و متمایز حزب است که میتواند نقش مهم داشته باشد. نقش این کنگره قطعا نشان دادن راه پیشروی آتی در مسیر تقویت آلترناتیو کمونیستی و برافراشتن پرچم انقلاب کارگری است. من با کورش مدرسی کاملا موافقم که در این دوره تفاوتهای ما با احزاب و جریاناتی که به خود چپ میگویند درست بر سر آلترناتیو کمونیستی و کارگری در جامعه ایران است. درنتیجه، حتی از این سر تمرکز بحث های کنگره بطور اخص بر ضرورت فوری انقلاب کارگری و چگونگی تدارک عملی آن خواهد بود (نشریه کنگره شماره ١، مصاحبه با کورش مدرسی). مباحث و اسناد کنگره که در ٨ شماره نشریه کنگره منتشر شده اند همین را نشان میدهند. اما مهمتر از اینکه ما برای کنگره چه نقشی در نظر میگیریم، مبارزه طبقاتی در جامعه ایجاب میکند که آلترناتیو کمونیستی و کارگری در جامعه ایران در این دوره قد برافرازد. همین روزها با اجرای قطع یارانه­ها موج جدید تعرض سرمایه و دولت آن به طبقه کارگر و اقشار فاقد سرمایه شروع میشود. این تعرض جدید بورژوازی، شیپور نبردهای طبقاتی دشواری را در ایران به صدا در میآورد. همچنان که در بقیه دنیا بخصوص در کشورهای بزرگ اروپا می­بینیم. کنگره ما در شرایط اوجگیری نبرد طبقاتی در برابر تعرض بورژوازی در سطح جهان و در جامعه ملتهب ایران برگزار میشود. درنتیجه مهر این اوضاع را بر خود دارد و باید جوابهای روشنی برای آن داشته باشد. تمرکز بر ضرورت فوری انقلاب کارگری و چگونگی تدارک عملی آن تنها راه ارائه جواب روشن به جبهه­های نبرد طبقاتی امروز طبقه کارگر است. اولویتهای این دوره حزب حکمتیست، سازمان دادن مبارزات اقتصادی طبقه کارگر و مبارزه در دفاع از آزادیهای سیاسی، روشن کردن چشم انداز و ملزومات سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی در مسیر انقلاب کارگری و بسیاری مسائل پراتیکی دیگر، هم اکنون در اسناد و مباحث نشریه کنگره انعکاس یافته­اند. علاوه بر اینکه خود کنگره علنی است، اسناد آن هم پیشاپیش برای اطلاع فعالین کمونیست و همگان، علنی منتشر شده است. امید و انتظار ما این است که همه کمونیستها و فعالین سوسالیست صفوف طبقه کارگر، کنگره حزب حکمتیست و نتایج آن را تعقیب کنند تا در دوره آتی بتوانیم دست در دست هم با پرچم انقلاب کارگری برای قدرتمند کردن صف مستقل طبقاتی مان و برای تقویت آلترناتیو کمونیستی کارگری در جامعه ایران تلاش کارسازی به پیش ببریم.      

***