پاسخ دبير خانه کميته مرکزى حزب کمونيست کارگرى عراق

به اطلاعيه اى که تحت نام "فراکسيون چپ" انتشار يافته است

پس از آنکه در اطلاعيه روز ٣٠ سپتامبر توضيح داديم که هيچ فراکسيون سياسى و قانونى در حزب ما وجود ندارد، رفقائى که خودسرانه و يک جانبه و بدون توجه به هيچ اصول و موازين حزبى، در راستاى اجراى نقشه و توطئه رهبرى حزب کمونيست کارگرى ايران در درون حزب ما، تحت عنوان "فراکسيون چپ" دست بکار شده اند، اطلاعيه اى صادر کرده اند، که لازم است در چند نکته جواب بگيرد:

١- همانطور که در اولين پاسخ رهبرى حزب ما آمده است، در خواست اين رفقا براى ايجاد فراکسيون هيچ مبناى سياسى نداشته و ندارد. سندى که به اسم "پلاتفرم" منتشر کرده اند هيچ رابطه اى با اولويتهاى حزب کمونيست کارگرى عراق در جامعه عراق ندارد. بلکه به روشنى نشان ميدهد آنچه فراکسيون" نام گذاشته اند، چيزى نيست جز اعلام شعبه حزب کمونيست کارگرى ايران. در حقيقت اگر حککا ذره اى متعلق به کمونيسم کارگرى و منصور حکمت ميماند، مى بايست خود چنين روشهاى غير اصولى و انحلال طلبانه اى را قبول نميکرد. از اين رو ما صراحتا اعلام ميکنيم که دائر کردن شعبه هيچ حزب و هيچ کسى را در داخل حزب کمونيست کارگرى عراق جا ندارد، بويژه اگر چنان شعبه اى از طرفداران حميد تقوايى و حزب او باشد که رسما پرچم ضديت و انحلال حزب ما را بلند کرده است.

٢- ما به مثابه رهبرى حزب کمونيست کارگرى عراق، و نه "اکثريت حزب"، در باره اين مسئله تصميم گرفته ايم و همزمان از حمايت يکدست تمامى کميته هاى حزبى و اکثريت قاطع کادرها و اعضاى حزب بهره منديم. حمايت يکپارچه و به اتفاق آراى شرکت کنندگان در سمينار مرکزى کادرهاى حزب در خارج کشور، يک نمونه در اين مورد است.

٣- همچنانکه خود اين رفقا مطرح کرده اند: "اين وظيفه رهبرى است که يکپارچگى و انسجام حزب را نگه دارد". در اين مورد طى اين مدت تمام تلاش و اقدامات رهبرى حزب ما درست در همين جهت بوده است و مداوما خود اين رفقا را به اتخاذ همين جهتگيرى دعوت کرده ايم.. نپذيرفتن شعبه حميد تقوايى تحت عنوان "فراکسيون" دقيقا در جهت حفظ اتحاد و انسجام حزب است. ٤- اين يک پرنسيپ ابتدائى حزبيت است که فراکسيون سياسى نمى تواند يک جانبه کار خود را شروع کند، حتى اگر ادعاى خود اين رفقا را مبنا بگيريم که در يک نوشته توضيحى اعلام کردند: "رهبرى موظف است موازين کار فراکسيون را مشخص کند"، حتى به همين گفته خود وفادار نماندند. پروسه کارشان از طرح پروژه شان تا اعلام علنى آن در کنگره حککا همه اش چهار روز طول کشيد. اين سند آشکارى است که آنها با تشويق رهبرى حککا تمام اصول و موازين حزبى را زير پا گذاشته اند. دستکم راهنمايشان بخوبى ميدانست که اين نقض موازين و کارى غيراصولى است، اما در راستاى اينکه با اين اسم در بزم شادى و ذوق کنگره غيرقانونى آنها شرکت کنند و به تلاشى بنام حزب کمونيست کارگرى عراق براى پرده پوشى غيرقانونى بودن آن کنگره بدل شوند، بدون توجه به اصول آنها را به اين کار تشويق کردند، بنابراين کار اين رفقا از ابتدا با نقض موازين آغاز شد و در راستاى اهداف کوتاه مدت رهبرى حزب کمونيست کارگرى ايران منتظر هيچ چيزى نماندند، نه جواب رهبرى و نه تعيين موازين و چارچوب کارى که خود از آن نام برده اند. اين خود سندى آشکار است که پروژه اين رفقا پروژه اى براى انحلال حزب و حزبيت و هيچ تشابهى با فراکسيون سياسى ندارد.

٥- کسانى که با هم فکرى با حميد تقوايى پروژه "فراکسيون" را طرح کرده اند، همه موازين حزبى را نقض کردند. در کنگره غيرقانونى حککا مستقيما به کمپين عليه حزب خود پيوستند و در جهت منافع فرقه اى رهبرى حککا، حزب کمونيست کارگرى عراق را "راست رو" نامگذارى کردند و آن کنگره را به صحنه اى براى حمله عليه حزب خودشان و رهبرى آن تبديل کردند. به اين ترتيب عملا شريک پروژه انحلال حزب خود شدند و در نتيجه خود را در بيرون حزب قرار دادند. همينکه اين رفقا مثل هر طرف ديگرى از طريق سايت ها و اينترنت با رهبرى حزب بحث و جدل ميکنند و از کانالهاى حزبى و روشهاى اصولى دست برداشته اند، خود آشکارترين سند اين واقعيت است.

٦- صحبت روشن و صريح ما اين است که حزب کمونيست کارگرى عراق، ضمن اينکه بيشترين مجال را براى بيان نظرات مختلف بازکرده است، اما به هيچ عنوان باز کردن شعبه هيچ حزب و کس ديگرى را تحت نام "فراکسيون" در داخل حزب قبول و تحمل نميکند. از اين رو در اين مورد از رفقايى که هنوز هم بر اين مصر هستند ميخواهيم که در اسرع وقت از اين نقض موازين و ضديت با حزب خود بخاطر هدف يک حزب ديگر دست بکشند، و همچنين مشخصا سايتى را که به نام "سايت فراکسيون" اعلام کرده‌اند تعطيل کنند، و مانند هر کادر و عضو ديگر حزب، کار و فعاليت خود را در داخل حزب ادامه دهند. اگر اختلاف سياسى دارند، اين در حزب ما بر خلاف "حزبى" که از آن طرفدارى ميکنند بيشترين امکان براى بيان نظر و پيشبرد اختلاف سياسى وجود دارد. راه و کانال اصولى و حزبى و سياسى براى اين منظور وجود دارد و ميتوانند بحث و نظر خود را از اين کانالهاى اصولى پيش ببرند. در غير اين صورت اگر دست از زير پا گذاشتن اصول و موازين حزبى برندارند و به موازين حزبى توجه نکنند، با اقدامات حزبى روبرو خواهند شد.

٦ اکتبر ٢٠٠٤