|
 
بیانیه دفتر سیاسی حزب حکمتیست
در دفاع از موجودیت و رسمیت حزب و سیاستهای مصوب تا کنونی آن
اجلاس دفتر سیاسی حزب حکمتیست روزهای ١٠ و ١١ دسامبر برگزار شد. این اجلاس یکی
از مهمترین اجلاسهای تاریخ حزب حکمتیست بود. مهمترین موضوع این اجلاس شکایات از
کار غیر قانونی هیئت دائم و رد یا تائید سند
"پلاتفرم سیاسی-عملی
هیئت دائم" بود. اکثریت دفتر سیاسی بدون رسیدگی به شکایات رسمی، پلاتفرم را
تائید و تصویب کردند.
با به تصویب رسیدن این پلاتفرم توسط دفتر سیاسی، یک "تغییر ریل اساسی"، و تغییر
در سیاست های ماکرو و استراتژیک، امری که صرفا در اختیار کنگره های حزب است، از
طریق غیرقانونی، بر حزب تحمیل شده است.
طبق اسناد حزبی "هر کمیته، ارگان و یا مسئولى در مقابل پلاتفرم، برنامه و
اسنادى که در هنگام انتخاب، پایبندى خود را به آنها را اعلام کرده است، متعهد
است و نمى تواند آنها را نقض کند. در صورت نیاز به تغییر این اسناد یا سیاست
ها، ارگان یا مسئول باید بدوا موافقت نهاد انتخاب یا منصوب کننده را در نشست
رسمى آن نهاد جلب کرده باشد. زیر پا نهادن رسمى یا عملى این اسناد با حفظ پست
تشکیلاتى مربوطه مغایر است."
(بند ۸ متمم اصول سازمانی حزب حکمتیست). از اینرو این رفقا عملا خود را از
دفتر سیاسی حزب حکمتیست معذول کرده اند و رسمیت قانونی ندارند. از این تاریخ ما
بعنوان "بخش متعهد به سیاست های تاکنونی حزب"، به عنوان دفتر سیاسی حزب، تا
پلنوم کمیته مرکزی یا کنگره حزب، رهبری نشسته حزب را بعهده داریم.
این دفتر سیاسی خود را متعهد به اسناد مصوب پلنومها و کنگره های حزب میداند.
تمام تصمیمات و ابلاغیه های دفتر سیاسی یا هیئت دائم به ریاست رفیق رحمان حسین
زاده از این تاریخ غیر قانونی است و به هیچ عنوان لازم الاجرا نیست.
این رویداد که قاعدتا برای همه ما غیر منتظره است، صرفا نتیجه اقدامات ضد
قانونی هیات دائم و حمایت بخشی از دفتر سیاسی از آنها است. هئیت دائم دفتر
سیاسی، مستقیما مسئول بوجود آمدن این شرایط و تحمیل آن بر حزب است.
علیرغم شکایت ما، با وجود انتقاد و شکایت تعدادی از اعضا کمیته مرکزی، و علیرغم
اعتراض دبیر کمیته مرکزی، پیش از اجلاس دفتر سیاسی، و یادآوری حدود اختیارات
دفتر سیاسی، این سند، مورد بازبینی قرار نگرفت، و به تصویب دفتر سیاسی رسید.
علیرغم تلاش ما برای این که شانسی برای بازنگری پروسه های قانونی این تغییر
سیاست، به اعضا دفتر سیاسی، به رفقای هئیت دائم و به حزب داده شود، رفقا این
سند را مجددا بطریق غیرقانونی به تصویب رساندند. و راه بازگشت دفتر سیاسی را
بطور کامل بستند.
تلاش ما در جلسه اخیر دفتر سیاسی برای متوجه کردن این رفقا به غیر قانونی بودن
کارشان، توضیح اینکه تعیین استراتژی سیاسی سازمانی حزب، و تغییر آن در صلاحیت
بالاترین مرجع این حزب یعنی کنگره است، و تلاش ما برای متوجه کردن این رفقا که
با اینکار حزب و رهبریش را در موقعیت بسیار خطیری قرار داده اند و تذکر این که
با این کار قانونیت خود را زیر سوال میبرند، متاسفانه ثمری نداد و اکثریت رفقای
دفتر سیاسی این سند را خارج از حدود اختیاراتشان، تصویب کردند.
به این ترتیب دفتر سیاسی، ارگانی که با تعهدات گنگره چهار و مصوبات پلنوم بیست
و یک، رهبری حزب را به عهده گرفته، به تعهداتش پایبند نماند. رهبری که قرار بود
حافظ منافع عمومی حزب، مدافع قوانین و موازین حاکم بر آن باشد، رهبری که باید
نماینده سیاسی حزب رو به بیرون و رو به حزب باشد، در اولین اقدام خود همه این
تعهدات را زیر پا گذاشت و قانونا از خود سلب صلاحیت کرد.
از این فراتر، این رفقا، هنوز بیانیه پایانی دفتر سیاسی را صادر نکرده و حزب و
ارگانهای حزبی را از جلسه دفتر سیاسی و نتایج آن مطلع نکرده، شروع به "اقدامات
انظباطی" و تغییر در ارگانهای حزبی کرده اند.
با اینکار اکثریت دفتر سیاسی، برای ما راهی جز انجام وطبفه رهبری "روی زمین
مانده" و قانونی، باقی نمانده است. این شرایط ما را ملزم میکند که بعنوان "بخش
قانونی" دفتر سیاسی عمل کنیم، و به عنوان نمایندگان منتخب کنگره و پلنوم، تعهد
خود به کنگره حزب را اعلام کنیم، و از خط رسمی حزب و قانونیت آن دفاع کنیم. ما
ناچاریم در این راه، در فقدان دفتر سیاسی قانونی منتخب پلنوم بیست و دو، رسمیت
و قانونی بودن بخشی از دفتر سیاسی، شامل امضا کنندگان این بیانیه، را اعلام
کنیم. خود را بعنوان رهبری قانونی و رسمی حزب حکمتیست، رهبری مدافع خط رسمی،
معرفی کنیم و حزب را تا کنگره، طبق سیاست های رسمی آن، رهبری کنیم.
اختلافات در سطح رهبری حزب حکمتیست،امر جدیدی نیست و این اختلافات حزب را به بن
بست نرسانده است. چیزی که حزب را با مخاطره جدی روبرو کرده عدم پایبندی هیئت
دائم و اکثریت دفتر سیاسی به موازین و قوانین حزبی است. ما هیچوقت اختلافات خود
را مخفی نکرده ایم. و تلاش کرده ایم که شرایطی، که در آن اختلاف نظر بتواند از
کانالهای قانونی و مکانیزمهای رسمی جریان یابد و در عین حال وحدت عمل حزب تضمین
شود، را تضمین کنیم. و این فرهنگ و سنت را شرط سلامت سیاسی حزب دانسته ایم.
ما به روشنی اعلام کرده ایم که این حزب فرقه ایدئولوژیک نیست و وجود اختلاف نظر
در آن بسیار طبیعی است. همواره تلاش کرده ایم مباحثات خود را، نهایتا، بصورت
اسنادی برای تصویب به ارگانهای صاحب صلاحیت بدهیم و حول مصوبات رسمی متحد شده
ایم.
اما متاسفانه با انتشار غیر قانونی "پلاتفرم سیاسی –عملی هیئت دائم" که سندی در
تقابل با استراتژی سیاسی سازمانی حزب حکمتیست است، و پس از تائید آن از طرف
اکثریت دفتر سیاسی، حزب حکمتیست با مخاطرات جدیی روبرو شده است. پیش از پرداختن
به جزئیات بیشتر در این مورد، لازم است کمی به گذشته بازگردیم و موقعیت حزب،
سنت و سیاست ناظر بر آن، را مروری بکنیم.
حزب حکمتیست در تاریخ خود، خطی را در جامعه ایران نمایندگی کرده که در میان همه
احزاب سیاسی و در میان همه احزاب چپ ایران خط متمایزی بوده است. خطی که به
دلایل متعدد از جمله پافشاری بر یک حزب کارگری کمونیستی در داخل ایران٬ بر یک
حزب ماگزیمالیستی دخیل در مبارزه روزانه طبقه کارگر٬ پافشاری کرده است. حزبی که
مجهز به خط خلاف جریانی است، که معطوف به سازمان دادن یک جنگ واقعی با بورژوازی
ایران و حکومت آن، است. حزبی که قدم به قدم در یک میدان واقعی و بر روی زمین
سفت٬ امکان قدرتگیری کارگر٬ اتحاد طبقه کارگر و سازمان دان خشت به خشت انقلاب
سوسیالیستی تاکید میکند. حزبی که تلاش میکند با تمام سنت و سیاست چپ ایران و
میراث سیاسی و فرهنگی آن٬ با میراث توجیه زندگی در حاشیه جامعه٬ با میراث تبدیل
شدن به حزب خارج کشوری و.. مرزبندی محکمی دارد. و الگوی دیگری، از حزب و فعالیت
را در مقابل خود و جامعه گذاشته است.
حزب حکمتیست در هفت سال گذشته، با متحد کردن جوانان کمونیست در ایران که نهایتا
دانشجویان آزادیخواه و برابری
طلب از دل کمیته های
کمونیستی آن سر برآورد٬ در سراسر ایران سخنگوی آزادی و برابری شد. تحت
تاثیر یک کار نقشه مند این حزب، برای اولین بار در تاریخ سیاسی ایران و در دوره
استبداد خشن، پرچم سوسیالیستی در مراکز مهم دانشگاهی کشور به اهتزاز در آمد و
مایه امید کمونیسم و آزادیخواهی در سرتاسر این جامعه شد. این حزب با
گارد آزادی و پروژه "رهبران
کمونیست در میان مردم" به قلب شهرهای کردستان قدم گذاشت. با جدال با انواع
جریانات قومی و ناسیونالیستی٬ با اسنادی چون "منشور
سرنگونی" و "حقوق جهانشمول
انسان"، و "آنچه باید آموخت"،
توجه هرمیلیونها کارگر و انسان شریفی را به خود جلب کرد. حزب حکمتیست با تقابل
و تمایزش با ضدرژیمی گری سطحی چپ ایران، و با مقابله جدی با جنبش ارتجاعی سبز و
همه جریاناتی که از دل این اعتراض بورژوازی لیبرال، به مردم نوید انقلاب و رفاه
و آزادی میدادند، ایستاد. و بعنوان سخنگوی انقلابیگیری کارگری٬ از صف مستقل
کارگر معترض و آگاه، از آزادی و برابری دفاع کرد. حزب ما در همه این جدالها،
پرچم کمونیستی و برابری طلبانه را در دفاع از منفعت عمومی طبقه کارگر نمایندگی
کرده است.
به همین دلیل امروز حزب حکمتیست به یمن خط و پرچم سیاسی متفاوتش٬ به حزبی مورد
احترام در میان رهبران و فعالین کارگری٬ در میان صف آزادیخواهی در جامعه ایران٬
تبدیل شد است. همزمان و به همان میزان به حزبی تبدیل شده است٬ که از "بیت
رهبری" تا "مرکز اطلاعات" و روزنامه کیهان جمهوری اسلامی، علیه آن رسما اعلام
جنگ کرده است. جمهوری اسلامی علیه این حزب به میدان آمده است٬ برای رهبرانش
پرونده ساخته، اسامی رهبرانش را در لیست اینترپل قرار داده است.
این حزب و اعتبار و نفوذ و موقعیتی که پیدا کرده است، نتیجه کار مشترک همه ما٬
همه رهبری حزب و همه اعضا و کادرهایش در سراسر ایران و در تشکیلات علنی آن است.
این افتخار از آن تمام حزب است، علیرغم هر اختلافی که با هم داشته ایم است.
در کنگره چهار حزب حکمتیست
اختلاف نظرها، جهت ها و گرایشات مختلف در سطح رهبری حزب خود را به شکل جدی تری
نشان داد. یکی از گرهی ترین مسائل پس از کنگره چهار، مبحث کار ما در کمیته
کردستان بود که در پلنومهای بیست٬ بیست و یک و بیست و دو حزب نیز که اخیرا
برگزار شد٬ تحت عنوان "بازگرداندن اختیارات به کمیته کردستان" ادامه یافت. در
کل این دوره، ما شاهد گرایشی بودیم که منتقد خط رسمی حزب بود. تلاش کردیم این
رفقا بطور روشن و شفاف، بحثهای خود را طرح کنند. متاسفانه این رفقا بارها به
بهانه "حفظ وحدت حزب" از طرح رسمی و علنی نظرات خود عقب نشستند، و به شکل غیر
شفاف و غیر صریح، و بطور موردی نقطه نظرات انتقادی خود را طرح کردند. و
متاسفانه تا پیش از انتشار "پلاتفرم" اخیر هیئت دائم٬ کسی خارج از جمع غیررسمی
خود این رفقا، نه در درون حزب و نه در جامعه، از مشخصات و نقطه نظرات این رفقا،
و همچنین میزان و عمق فاصله شان از خط رسمی حزب، مطلع نشد.
ما بارها تاکید کردیم که رهبری حزب باید با به رسمیت شناختن این واقعیت به
استقبال آن برود. تلاش کردیم با چشمان باز به این حقیقت نگاه کنیم و هر نوع
ابراز نظر٬ بحث و جدل و چالش خط رسمی حزب را برای هر فردی برسمیت شناختیم. به
روشنی از اولین روز تشکیل حزب اعلام کردیم که حزب حکمتیست باید به حزبی سیاسی
تبدیل شود. بحث و ابراز نظر و نقد مواضع مختلف باید شفاف٬ روشن و علنی رو به
جامعه اعلام شود. همزمان اعلام کردیم علیرغم هر اختلاف سیاسی که در میان ما
باشد٬ باید حزب را حول مصوبات رسمی آن متحد نگاه داریم و به حزب و رسمیت
ارگانها و مصوبات حزب پایبند باشیم. روش و فرهنگ و سنتی که متاسفانه هرگز از
جانب رفقای منتقد خط رسمی حزب، بکار گرفته نشد. سیاست "قطره چکانی" در ابراز
نظر٬ بحث شفاف و روش نکردن٬ وارد نشدن به نقد روشن و علنی خط حزب٬ و اعلام
وفاداری به سیاستهای حزب در مجامع رسمی از جمله پلنومهای حزب و نقد آنها در
محافل و کریدورهای حزب، یکی از خصوصیات این جریان و یک سنت غیرحزبی و قدیمی
است.
پلنوم ٢١ حزب دقیقا
درمقابل این تعرض به خط رسمی حزب سدی محکم بست. و خط تا کنونی حزب حکمتیست را
تائید کرد. پلنوم ٢٢ نیز تمایلی به تغییر سیاست حزب نشان نداد، و جز آرایش
رهبری و دو قرار سازمانی٬ مباحثات اصلی از جمله قطعنامه اوضاع سیاسی و پلاتفرم
رهبری رفقای کاندید پست کمیته مرکزی از جانب پلنوم کنار گذاشت و آنها را تماما
از دستور خارج کرد. در تمام این پلنومها و اجلاس های حزبی، رفقای اپوزیسیون خط
رسمی، وجود اختلاف را عامل پیش نرفتن کار یا کم پیشرفتن کار حزب اعلام کرده اند
و از اقلیت بودن خود در ارگان رهبری حزب شاکی بودند. شعار "رهبری خطی" را زمزمه
میکردند و "حزب تعدد نظر و وحدت عمل" را ناکارا میخواندند. بدون روشن کردن
مبانی "خط" خود، از خط رسمی شکوه میکردند و آن را دلیل عدم پیشروی اعلام
میکردند.
تلاش ما برای جلب توجه این رفقا به اینکه حزب حکمتیست حزب تعدد نظرات است و
وحدت عمل آن حول مصوباتش صورت میگیرد، و هر نظر و مبحثی که بخواهد به پراتیک
حزب تبدیل شود باید در ارگانهای صاحب صلاحیت، به تصویب برسد، متاسفانه ناکام
ماند.
در آخرین پلنوم کمیته
مرکزی رفقای اپوزیسیون خط رسمی حزب، بدون این که نظرات سیاسی شان به صورت سندی
به تصویب پلنوم رسیده باشد، در ارگان دفتر سیاسی حزب اکثریت آرا را بدست آوردند.
در دفتر سیاسی ما مدافعین خط رسمی حزب٬ (آذر مدرسی، اسد گلچینی، مظفر محمدی،
محمد فتاحی و خالد حاج محمدی ) اعلام کردیم که کاندید عضویت در هیئت دائم، که
در فواصل اجلاس دفتر سیاسی رهبری حزب را به عهده دارد٬ نخواهیم شد. و اعلام
کردیم که به رفقای هم نظر امکان میدهیم که به عنوان جمعی یکدست، رهبری حزب را
در دست داشته باشند. ما بسیار آگاهانه این امکان را به این رفقا دادیم و گفتیم
تا زمانی که به مصوبات و موازین حزبی پایبند هستید، ما رهبری قانونی شما را در
هیئت دائم برسمیت میشناسیم.
متاسفانه در مدت کوتاهی، مشاهده کردیم که جمع یکدست رفقای هئیت دائم، به جای
پایبندی به موازین حزبی و تعهدی که به کمیته مرکزی مبنی بر دفاع از مصوبات تا
کنونی حزب داده بودند٬ به اقداماتی دست زدند که نه تنها در صلاحیت قانونی این
جمع نبود٬ بلکه حتی در صلاحیت پلنوم کمیته مرکزی حزب هم نیست. رفقا در این مدت
کوتاه "پلاتفرم سیاسی-
عملی هیئت دائم حزب" را، بدون کمترین مشورتی با دفتر سیاسی و علیرغم انتقاد
و اعتراض مشخصا سردبیر کمونیست، به نام حزب و رهبری حزب رو به بیرون منتشر
کردند. در این زمینه نه تنها تعهد خود به پلنوم و کنگره حزب را زیر پا گذاشتند،
بلکه حتی منتظر جلسه رسمی دفتر سیاسی٬ ارگانی که آنها را بعنوان هیئت دائم
انتخاب کرده بود، هم نشدند. در انتشار سریع و بدون تعمق این سند، مطلقا تعجیلی
که معطوف به پاسخ به مسائل مبارزاتی بیرون از حزب باشد، وجود نداشت.
پلاتفرم هیئت دائم یک سند تاکتیکی و یک بیانیه "ساده" نیست. این سند در حقیقت
سند استراتژی گرایشی است که منتقد خط رسمی حزب حکمتیست است. در این سند
استراتژیک٬ عملا اعلام شده است که حزب حکمتیست روی خط حکمت و مباحثات "حزب و
جامعه" و "حزب قدرت سیاسی" نیست! و باید به این جهت "تغییر ریل" دهد. و بعلاوه
این سند، بخشی از مصوبات کنگره های حزب و اسناد پلنومهای رسمی حزب را که به
عنوان اعضا دفتر سیاسی، تعهد خود به دفاع از آنها را اعلام کردند، زیر سوال
میبرد.
به این ترتیب و با این شیوه، رفقا هرگز حاضر نشدند، بحث سیاسی شفاف و روش خود
در بازبینی از خط رسمی حزب را رسما بیان کنند، آن را تدوین کنند، و به کمیته
مرکزی٬ اعضا و کادرهای حزب و جامعه امکان قضاوت دهند. و به این شیوه اجازه
ندادند که مدافعین خط رسمی حزب، نقطه نظرات آنها را نقد کنند. این رفقا با
استفاده غیرمجاز از موقعیت سازمانی خود، نظرات خود را، تحت عنوان "پلاتفرم
سیاسی عملی هیئت دائم"٬ بعنوان سیاست حزب، رو به حزب و جامعه اعلام کردند.
پیش از اعلام علنی این سند٬ سردبیر وقت کمونیست هفتگی٬ خالد حاج محمدی ٬ به این
رفقا هم شفاها و هم کتبا اعلام میکند که این کار قانونی نیست٬ که "این عمل خلاف
موقعیت تشکیلاتی شما و خلاف تعهدات شما است". اعلام میکند که او بعنوان سردبیر
کمونیست مسئولیت چاپ سند غیر قانونی جمع هیئت دائم را در نشریه کمونیست، نمی
پذیرد. و درخواست میکند که نهایی شدن و چاپ آن، حداقل تا جلسه رسمی دفتر سیاسی
که دو هفته بعد برگذار میشد، به تعویق انداخته شود. رفیق خالد هشدار میدهد که
"با این کار حزب را به لبه پرتگاه خواهید برد". هیئت دائم" نمی پذیرد و به
سردبیر "دستور" میدهد: که سند باید بلافاصله در کمونیست منتشر شود. به این صورت
سندی که در هیچ ارگان رسمی تصویت و تائید نشده است٬ از جانب رفقای "هیئت دائم"
به اسم حزب اعلام میشود. دو روز بعد از این اتفاق خالد حاج محمدی سردبیر
کمونیست، به بهانه اینکه ارگان کمونیست باید در دست هیئت دائم باشد٬ کنار
گذاشته میشود.
بدنبال انتشار این سند، ازجانب اعضائی از دفتر سیاسی٬ اعضا کمیته مرکزی٬ اعضا
کمیته سازمانده، اعضا و کادرهای حزب، یک سلسله اعتراض به این سند و شکایات از
هیئت دائم، به دست دبیر کمیته مرکزی و دفتر سیاسی میرسد. دبیر کمیته مرکزی طی
نامه ای خطاب به جمع هیئت دائم، رسما اعلام میکند که اقدام هئیت دائم غیر
قانونی است و خواهان پس گرفتن آن سند میشود. درخواست دبیرکمیته مرکزی، جواب
مثبت نمیگیرد.
جلسه دفتر سیاسی در روزهای ١٠ و ١١ دسامبر در لندن برگزار شد. در این جلسه نیز،
ما رسما از این رفقا خواستیم که این پلاتفرم را که تصویب آن در حیطه اختیار این
ارگان نیست و در عین حال علیه مصوبات کنگره ها و پلنومهای حزب و علیه تعهد شخصی
رفقا برای کاندیدی در پست رهبری حزب است، را پس بگیرند. در این جلسه دبیر کمیته
مرکزی نیز، بعنوان ناظر و مهمان، حضور داشت. متاسفانه استدلالات ما، انتقادات و
تلاش ما، و انتقادات دبیرکمیته مرکزی، تاثیری در تصمیم رفقای هئیت دائم نداشت و
این رفقا کماکان بر ضرورت تصویب سند توسط کل دفتر سیاسی پافشاری میکنند. و
سرانجام "هیئت دائم" و اکثریت دفتر سیاسی، تحت این عنوان که "ما رهبری هستیم" و
رهبری حق دارد، این سند را در دفتر سیاسی بطور غیرقانونی تصویب کرد. ما اعلام
کردیم که رای گیری در مورد سندی که تصویب آن در صلاحیت دفتر سیاسی نیست، قانونی
نیست و به آن رای مخالف دادیم. ما شیوه هئیت دائم را سنتی غیر حزبی، سواستفاده
از موقعیت سازمانی، ناسالم و اپورتونیستی اعلام کردیم. و اعلام کردیم که در
صورت تبدیل شدن آن به سنت در حزب، انحلال طلبانه و خطرناک است. اعلام کردیم که
با این اقدام، دفتر سیاسی عملا از خود سلب صلاحیت کرده است. و ما برای دفاع از
پرنسیپ های سیاسی و حزبی خود، چاره ای جز ترک جلسه دفتر سیاسی که از قانونیت
افتاده است، نداریم، و جلسه دفتر سیاسی را ترک کردیم.
جمع هئیت دائم دفتر سیاسی، به این ترتیب عملا نه تنها پلنوم، که کنگره های رسمی
حزب را برسمیت نشناخت. هیئت دائم دفتر سیاسی، با اعلام سند استراتژیک خود و
جایگزینی آن با خط رسمی حزب٬ کل حزب را در موقعیت بسیار خطرناکی قرار داده است.
این رفقا غیر مسئولانه، هر نوع امکانی را از حزب گرفتند و با برسمیت نشناختن
کنگره های حزب٬ کل حزب و حتی خود را در موقعیت مخاطره آمیزی انداختند.
نقض موازین حزبی بطور سیستماتیک یکی از وجوه مشخصه این جمع است. چند مورد آن به
این قرار است:
اعلام علنی اینکه "حزب حکمتیست از مبانی خط منصور حکمت فاصله گرفته است" از
جانب، رفیق رحمان حسین زاده بعنوان دبیر کمیته مرکزی وقت، نه فقط یک ادعانامه
سیاسی علیه موجودیت هفت ساله حزب حکمتیست است، بلکه با تعهد پست دبیر کمیته
مرکزی در نمایندگی کردن حزب و مصوب آن در تناقض است. دبیر یک کمیته نمیتواند
مخالف کمیته خود و به درجه اولی دبیر کمیته مرکزی نمیتواند علیه کل موجودیت تا
کنونی حزب ظاهر شود.
تهدیدات مکرر رفیق رحمان حسین زاده در جلسات رهبری حزب و پلنوم ٢١ و ٢٢، مبنی
بر اینکه "مخالف سیاسی من نباید با من در یک کمیته کار کند" و بالاخره تهدید به
حذف مخالفین سیاسی خود بعنوان استفاده از "حق" خود بعنوان دبیر کمیته مرکزی
وقت، همگی نشان از آمادگی این سنت برای استفاده از اهرمهای تشکیلاتی علیه
مخالفین سیاسی خود دارد.
در جلسه رفقا فاتح شیخ و رحمان حسین زاده با اعضا حزب در استکهلم در٤ دسامبر٬
رفیق فاتح ادعا میکند که این حزب ۴ سال است روی خط "راست" است و ایشان تلاش
کرده است که با این "راست روی" مبارزه کند. رفیق فاتح هنگامی که توسط اعضا حزب
مورد اعتراض و انتقاد قرار میگیرد، از آنها میخواهد که حزب را ترک کنند. شکایت
از این رفتار به دفتر سیاسی رسیده است.
و سرانجام اعلام اخراج بهرام مدرسی از کمیته سازمانده، به دلیل اینکه این کمیته
به رفتار غیر قانونی هیات دائم به دفتر سیاسی شکایت کرده و تارسیدگی به این
شکایت رابطه خود با رهبری غیر قانونی را معلق اعلام کرده است.
رئیس دفتر سیاسی، رفیق رحمان حسین زاده و هیئت دائم، با تعهد به اینکه مصوبات
تاکنونی حزب را پیش خواهند برد، از پلنوم راى اعتماد گرفتند. هیات دائم اما
برعکس و پس از انتخاب شدن، پلاتفرم گرایش خود برای تغییر ریل حزب را تصویب و به
جامعه اعلام میکند. و متاسفانه بخشى از اعضاى دفتر سياسى به این روش مهر تائید
زدند. در حالی که برای این رفقا، برای تبدیل کردن خط خود به خط رسمی حزب، راه
قانونی روشنی وجود داشت. این رفقا حق داشتند در مقابل خط رسمی حزب، فراکسیون
اعلام کنند. حق داشتند از تمام ابزارهای تشکیلاتی و قانونی برای اشاعه نظرات
خود و برای تغییر خط رسمی حزب استفاده کنند! و سرانجام حق داشتند تا کنگره حزب
تلاش کنند حزب را به حقانیت خط خود قانع، و در کنگره خط خود را به خط رسمی حزب
تبدیل کنند! اما متاسفانه این راه را انتخاب نکردند، وبا استفاده از "راه
ساده"، "میانبر"، "سریع" و "غیرقانونی"، عملا مشروعیت قانونی خود را سلب کردند.
این رفقا هنوز امکان دارند که هم خود را از این موقعیت پیچیده و سخت خارج کنند،
و هم حزب را از این وضعیت خارج کنند. قبول صریح و جسورانه اشتباه خود، بعهده
گرفتن مسئولیت نقض موازینی که انجام داده اند، و باز پس گرفتن پلاتفرمی که خط
رسمی حزب را زیر پا میگذارد، تنها راه بیرون رفت این رفقا از این وضعیت است. ما
با توجه به سابقه گرانبهای فعالیت مشترکی که با این رفقا داشته ایم، به این
امکان که این رفقا این راه را انتخاب کنند، خوش بین هستیم. در غیر اینصورت، طبق
موازین حزبی، این رفقا نمیتوانند در پست رهبری حزب باقی بمانند و عضویتشان در
دفتر سیاسی و هیئت دائم معلق است. این تنها راه دفاع از حزب، و دفاع از مراجع
قانونی حزب است. برای ما، سکوت و ادامه کار با این رفقا به این شکل، حاصلی جز
در هم پاشیدن حزب نمی توانست داشته باشد. امیدواریم که خود اعضا دفتر سیاسی،
اعضا کمیته مرکزی و کادرهای این حزب، چه در خارج کشور و چه در ایران، موقعیت ما
را درک کنند.
ما متاسفیم که این اتفاق در حزب افتاد. متاسفیم که رفقای هیئت دائم به موازین
حزب پایبند نماندند و حزب را به این موقعیت کشاندند.
ما به همه کادرها و اعضا حزب، اطمینان میدهیم که حزب حکمتیست سر جای خود است.
ما تمام تلاش خود را خواهیم کرد، که پروسه بازگرداندن رهبری منتخب کنگره و
پلنوم به رهبری حزب، سیاسی، متکی به ضوابط و مقررات حزب، و سالم پیش برود. و
این پروسه، تا برگزاری کنگره٬ حزب، به سرانجام برسد. تمام تلاش خود را خواهیم
کرد که حزب کمترین لطمه را بخورد.
ما رفقا را دعوت میکنیم که پلاتفرم خود و هر بحث و سندی که دارند را به کنگره
حزب بیاورند. آن را در معرض قضاوت کنگره قرار دهند، و برای تصویب خط خود، سند
خود را به رای بگذارند. این رفقا حق دارند در بالاترین مرجع حزبی٬ خط حزب را
تغییر دهند و توجه نمایندگان کنگره را به درستی سیاست و جهت و خط خود در مقابل
خط رسمی حزب جلب کنند. در این پروسه، از نظر ما هیچ ممانعت و محدودیتی برای نقد
سیاست و استراتژی حزب، در مقابل هیچ رفیقی در هیچ سطحی وجود ندارد.
تمام تلاش خود را خواهیم کرد که کنگره ای سالم و سیاسی و شفاف را سازمان دهیم.
کنگره حزب، جایی است که باید در آن اختلافات در سیاست های ماکرو و استراتژیکی
حزب، تعیین تکلیف شود.
دفتر سیاسی حزب حکمتیست
١٢ دسامبر ٢٠١١
|