بهرام مدرسی

گارد آزادی و حزب

پاسخ به یک نامه

بهرام عزیز سلام،

......

نوشته رفیق خالد را در درباره گارد آزادی خواندم.... رفیق خالد میگوید باید گارد آزادی از سازمان حزب جدا باشد. ما این را قبول کردیم. ولی ... بچه ها در محل میخواهند کاری بکنند. حتی بسیجی های محل رو شناسایی کردن، اون ها البته عددی نیستند ولی خوب بالاخره برای شروع کار بد نیست. همه طرفدار شروع کار نظامی هستند. تکلیف ما چیه؟

رفیق عزیزم

نوشته رفیق خالد همانطور که خودت هم تاکید کرده ای به درستی بر جدایی سازمان گارد آزادی از تشکیلات حزب در ایران تاکید کرده است. این هم شامل کردستان و هم خارج کردستان میشود. اما پیش از اینکه وارد شروع کار و سوال هایت به شوم لازم است که نکته ای را تاکید کنم:

اوضاع سیاسی و توازن قوا و سنت های مبارزاتی در کردستان با مناطق دیگر کشور متفاوت است. در کردستان احزاب سیاسی و نیروهای دخیل در اوضاع سنتاً مسلح بوده اند، سیاست در کردستان سنتاً – غلط یا درست – نظامی شده است. به این معنی که شما اگر میخواهید کار جدی در آن جامعه صورت دهید، مستقل از اینکه مثل هر جای دیگر با رژیم اسلامی سروکار دارید که تا دندان مسلح است با احزاب اپوزسیونی هم روبرو هستید که آنها هم مسلح هستند.

من این جا به سیاست های این اپوزسیون فعلا کاری ندارم، فاکت این است که آنها همه مسلح هستند و اگر ما بخواهیم کار جدی صورت دهیم باید پتانسیل و قابلیت نظامی داشته باشیم.

در کردستان بعلت همان سنتی که به آن اشاره کردم با تق و لق شدن در درجه از حاکمیت رژیم اسلامی فضا نظامی میشود. در خارج از کردستان اما ما با این سنت روبرو نیستیم. فعلا تنها نیرویی که میتواند فضا را نظامی کند و از آن نفع ببرد، در درجه اول خود رژیم اسلامی است. اگر ما بی دقتی بکنیم و فضا را آنجا که نباید نظامی شود، نظامی کنیم، شرایطی را به نفع رژیم اسلامی برای تنگتر کردن اوضاع بوجود آورده ایم. به همین بمب گذاری های اخیر نگاه کن، مستقل از اینکه چه نیرویی پشت این اقدامات قرار گرفته است، این نظامی کردن تنها میتواند در این شرایط به نفع رژیم اسلامی باشد.

بحث من ابدا این جا به معنی این نیست که ما در هیچ شرایطی علیه رژیم اسلامی دست به اسلحه نمی بریم. بحث من این است که امروز با توجه به این توازن قوای سیاسی که وجود دارد، این سیاست ما نیست!

اما به سوالت برگردم: چه باید کرد؟ امروز متحد کردن مردم و بچه های محل حول گارد آزادی مستقیما به معنای شروع کار نظامی نخواهد بود. گارد آزادی را میتوان همین امروز به این اعتبار سازمان داد. مردم متشکلی که میخواهند امنیت خود را خودشان تضمین کنند، مردمی که همین امروز نمیخواهند که اشرار اسلامی و ناسیونالیست و فاشیست محله و مدرسه شان را بمب گذاری کنند، میتوانند متشکل شوند و با هم این قدرت متشکل را نشان دهند.

خود همین مثالی که آوردی جالب است، بچه ها بسیجی های محل را هرچند که بقول تو عددی نیستند را شناسایی کرده اند. این خوب است، باید فضا را به اینها تنگ کرد. باید مردم را علیه آنها بسیج کرد. و باید هرجا که میخواهند زور بگویند، به بهانه های مختلف سد ایجاد کرد. این کار اما امروز باید نظامی باشد؟ جواب من منفی است. میشود به هزار و یک کار آن ها را پشیمان کرد.

سوال بعدی تو اطمینان دارم که این است: خوب بالاخره کی این واحدهای کارد آزادی وارد کار نظامی میشوند؟ جواب من هم این است: هر وقت که شرایط مناسب بود و استفاده از اسلحه به نفع به میدان کشیدن بیشتر مردم بود و نه دق دلی خالی کردن. و این را فرماندهی کارد آزادی تشخیص میدهد.

در این رابطه حزب در تدارک تهیه اسناد مشخص تری است که حتما در اختیار تان قرار خواهد گرفت.

دست بکار شوید و مردم را برای دفاع از امنیت و سلامت شان حول گارد آزادی متشکل کنید!