اسد گلچینی

به ۸ مارس برگردیم

فعالیت هائی که برای مراسم های ۸ مارس در جریان بود، علیرغم همه محدودیت ها و خفقانی که فاشیست های اسلامی در صدد اجرای آن هستند توانست ابراز وجود قوی بکند و بدون تردید امیدی بود که این جنبش و فعالین و رهبران آن، جامعه را، متوجه خود کرد.

از یک طرف شدت بگیر و ببند و خفقان افزایش میا بد و از سویی فعالین و سازماندهندگان آزادیخواه، به جنباندن جنبش عظیم آزادیخواهی و برابری طلبی زنان و مردان در ۸ مارس مشغول بودند. این روز نشان داد که اگر رژیم قادر است برای فعالین و سازمانها و رهبران شان مانع ایجاد کند و یا آنها را به اسارت در آورد قادر به از بین بردن جنبش برابری طلبی و آزادیخواهی و حق طلبی مردم محروم نخواهد بود. درس و تجارب بسیار با ارزشی برای ما است.

نگاهی به لیست کانون ها سازمان ها و گروه ها و شخصیت هائی که برای این روز فعالیت داشتند، نشان از این واقعیت دارد. از بیانیه ۲۴ انجمن غیردولتی زنان گلستان به مناسبت روز جهانی زن تا تجمع در پارک دانشجو در تهران و مراسم های بزرگ در سینما بهمن سنندج و تجمع و بیانیه های دانشجویان در دانشگاه های مختلف تا تبلیغات متنوعی به مناسبت ۸ مارس همه نشان از این تحرک و فعالیت سازمانیافته بود. ۸ مارس ۸۴ بار دیگر نشان داد که شبکه ی وسیعی از فعالین و سازمانهای مختلف دفاع از حقوق برابر زنان و مردان و ایستادگی در برابر ارتجاع اسلامی و سنت های عقب مانده ضد زن در جامعه، همچنان با قدرت و لی با محدودیت های زیاد در همه جای ایران در جریان است.

تلاش برای هم جهت کردن،هم صدا کردن و متحد شدن این جنبش عظیم کار ی است که بدون تردید روی میز همه فعالین و رهبران این جنبش است و نمیتوان تحت عناوین مختلفی که معمولا وجود دارد از آن گذشت. ما، جنبش ما باید به این نقطه قدرت ۸ مارس برگردد.

مراسم های ۸ مارس در ایران نشان داد که جنبش برابری طلبی زنان و رهبران آنها برای بقا این جنبش گام بزرگی برداشتند و شرط ادامه آن در گرو هم صدا شدن این جنبش و داشتن جبهه ای متحد و قدرتمند و با صدایی امید بخش برابری طلبی زنان و مردان در جامعه است که مرتجعین از هر سو در پی متلاشی کردن آن هستند. امسال هم شاهد حضور نوک این کوه یخ بودیم. ما فعالین کمونیست باید توان این را بیابیم که در محور این تلاش بزرگ و حیاتی برای این جنبش قرار بگیریم.