TLogo


پیام کنگره به خانواده‌های جانباختگان راه سوسیالیسم

 

عزیزان،
صمیمانه‌ترین درودهای کنگره دوم حزب ما بر شما. بر شما که در دوران بیست‌ساله‌ حاکمیت سیاه و سرتاپا خونین جمهوری اسلامی عزیزان دلبند خود را از دست دادید. بر شما که روزها و شبها، هفته‌ها و ماهها و سالها در انتظار خبری و دیداری از عزیزان خود بودید. بر شما که مشتاقانه به دیدار فرزندان خود رفتید و پشت درهای زندانها درد مشترکتان را با یکدیگر تقسیم کردید. بر شما که نظاره‌گر مقاومت آنان بودید، همراهشان غم خوردید و در شادیهایشان شریک بودید. بر شما که عزیزان خود را در تپه‌های اوین، در کردستان، در ترکمن صحرا، در تهران و اصفهان و تبریز و دهها شهر و ده کوچک و بزرگ از دست داده‌اید. صمیمانه‌ترین درودها بر شما که تمام این مشقات مقاومتتان را در هم نشکست.

کنگره دوم حزب ما شاهد گردهمایی کمونیستهایی بود تا گام دیگری در راه آینده روشن جهانی انسانی بردارند. جنایات بیشمار جمهوری اسلامی علیه کمونیستها بزرگترین ضایعات انسانی را برای نسلی از مردم ایران به جا گذاشت، اما نتوانست جریان زنده و پرتوان مبارزه برای یک جهان بدون استثمار و بهره‌کشی، بدون فقر و فلاکت و بدون ستمگری و خشونت، دنیای انسانهای آزاد و سعادتمند را متوقف کند. امروز این خود جمهوری اسلامی است که در مقابل امواج غیرقابل مهار اعتراض مردم خواهان آزادی و برابری در عمیق‌ترین بحران دوران موجودیت خود دست و پا میزند. مبارزه آشتی‌ناپذیری که نسلی از فعالین کمونیست پرچمداران آن بودند، میرود که بساط ننگین حکومت جهل و خرافه و اختناق و سرکوب را برای همیشه برچیند. کنگره حزب ما اعلام مجدد عزم فعالین کمونیست برای تحقق این آرزوی قلبی میلیون‌ها انسان آزادیخواه بود.

آرمانهایی که عزیزان شما جان خود را در راه آن باختند، آرمان جامعه‌ای برابر، انسانی و آزاد، امروز در صفوف بیشمار کمونیستها پرتوانتر از هر زمانی زنده است. پرچمی را که عزیزانتان در دست داشتند،‌ امروز نیز کمونیستهای بسیاری به دست خود گرفته‌اند. کمونیستهایی که خاطره و یاد یاران جانباخته‌ خود را گرامی میدارند و در برابر شما عزیزان ادای احترام میکنند.

کنگره دوم حزب کمونیست کارگری ایران
فروردین ۱۳۶۷ (آوریل ۱۹۹۸)