|
برداشت میوه دمکراسی در عراق
روز چهارشنبه ۲۲ فوریه ۲۰۰٦، مردم عراق شاهد تاریک ترین روزشان در تاریخ اخیر عراق بودند. دمکراسی جدید، چیزی که از طرف جرج بوش طراحی و از سوی سفیرش زلمای خلیلزاد اجرا میشود، به نقطه ای رسیده است که جنگ قومی و مدنی را تبدیل به ابزار یک گروه دولتی برای ایجاد فشار بر گروه دولتی دیگر به منظور گرفتن سهم بری بیشتر کرده است. سپاه مهدی، به رهبری مقتدا صدر، با استفاده از مدرنترین سلاحها با عربده کشی به خیابانها ریختند به مساجد سنی ها حمله و آنها را به آتش کشیدند و یا مصادره کردند. وزیر کشور ماشین و امکانات لازم برای برای حمله کنند گان شیعه فراهم که در نتیجه آن ۱٦۸ مسجد اشغال و بخشا ویران شدند. در قسمتهای دیگر بغداد ده ها نفر تنها به این دلیل که بر مبنای اسامیشان سنی قلمداد شده اند، توسط جوخه های مرگ به کام مرگ فرستاده شده اند و صدهها نفر در مساجد بازداشت شده اند. هرچند این قتل عام در اثر انفجار دو مسجد در سامرا شدت گرفت، اما این کشتار دستجمعی توسط اسلام سیاسی شیعه برای این راه افتاده است که به آمریکائیها بقبولانند که آنها دست بالا را در عرصه سیاسی عراق دارند و پست وزراتخانه های حساس را نمی توانند به سنی های رقیبشان واگذار کنند. عراق "دمکراتیک و آزاده شده" ما بوسیله میلیشای مذهبی جنایتکاری اداره میشود که قادرند برای گرفتن سهم بیشتری از قدرت به هر جنایتی دست بزنند. قتل عام دستجمعی، ویرانی اماکن مذهبی و سرکوب زنان و جوانان نمی تواند عطش این نیروها را کم کند. قانونیت دادن و نهادینه کردن بالکانیزه شدن عراق در روز چهار شنبه سیاه به اوج خودرسید. جنگ داخلی توسط قوی ترین متحد آمریکا، اسلام سیاسی شیعی، سهیم در دولت شدت گرفت. پایه های جامعه مدنی توسط سیاست های آمریکا، سیاست هایی که مردم را به گروههای قومی و مذهبی تقسیم کرده است در منطقه ریشه کن شده است. هر چند که آخوند ها قدرت سیاسی را در دست دارند و قانون اساسی ای را نوشته اند که زنان به شهروندان درجه دو و قربانی گروههای مذهبی تبدیل کرده است اما خطرات جدیتر در پیش است. هر چند که جامعه در ابعاد وسیع وارد یک جنگ سکتی و قومی نشده است، ما شاهد روزهای خطر ناکی هستیم، روزی های که ممکن است تنفر سکتی و قومی غالب و جامعه را بسوی یک نسل کشی تمام عیار سوق دهد. ینار محمد سازمان آزادی زن عراق
|