٨ مارس روز آزادی و برابری

روز"نه" به حجاب و آپارتاید جنسی

اعظم کم گویان

azam_kamguian@yahoo.com

هشت مارس روز جهانى زن، يکى از فرازهاى جنبش آزاديخواهى و برابرى طلبى و يکى از لحظه هاى درخشان در تاريخ انسانيت معاصر و محصول ابتکار جنبش کارگرى انقلابى و سوسياليستى در حدود يک قرن پيش است. در ایران از پس از انقلاب 57 زنان و مردان آزاديخواه به صفوف اعتراض بين المللى هشت مارس پيوسته اند و مراسمها و تظاهراتهاى هشت مارس در تهران و در سنندج از نقاط درخشان اين سنت آزاديخواهى بين المللى در جامعه ايران هستند.

بيحقوقى ، تبعيض جنسى و ستم به زنان تا حد تحمیل حجاب و آپارتايد جنسى در ايران يک مسئله اجتماعى وسيع و گريبانگیر همه زنان است و مردان و کل جامعه را هم به بند کشیده است. شرايط تحقير کننده "زن نصف مرد است"، تحميل حجاب، جدا سازى زن و مرد از دبستان تا محلهاى کار و حتى وسايل نقليه عمومى، سنگسار، و ديگر شرايط ذلت بار حاکم، دامن همه زنان را گرفته است. آپارتايد جنسى در ايران مرزهاى فقير و غنی و کارگر و بورژوا را دور زده و زن را به صرف جنسيتش درجه دو و اسير قوانين مردسالار و اسلامى قرار داده است. از این رو مبارزه علیه آن نیر به وسعت جامعه شده است. در متن این وضعیت سیاسی و اجتماعی، ٨ مارس به تریبون و سنگری در تقویت جنبش برابری طلبی علیه ارتجاع و ستم اسلامی و قومی تبدیل شده است.

اگر تبعيض جنسى گريبان همه زنان جامعه ما را گرفته و درد همه است، پاسخ به آن يکى نيست. جريانات اجتماعى و فکرى و سياسى گوناگون پاسخهاى متفاوتى براى اين مساله دارند. و اين تمايز در شکل مبارزه و شعارهاى آن و در ارائه راه حل برای اين معضل اجتماعى روشن است. رهایی زنان نه کار ناسيوناليستها و شاه پرستان و يا جریانات ملى مذهبى است و نه کار آن فمنيستهایی است که زنان را به سازش با ارتجاع اسلامی و قومی فرا می خوانند. اينها رهایی زنان و برابرى انسانها را به مذهبشان، به قوميتشان به جنسیتشان و به منافع طبقاتيشان ميفروشند. گرايشات و جريانات ديگر هر کدام يکى اسلامش را مقدم بر حقوق زن ميگذارد و آن يکى قوميتش را به زنان ميفروشد و مردسالاری خال مادرزادی همه آنهاست. اینها می کوشند در چارچوب پرداختن به معضل بی حقوقی و نابرابری زنان از آن براى مذهب و اسلام و قوم و سلطنت خود پشتوانه ای بسازند و اين جدال به ٨ مارس هم کشيده ميشود. در حاليکه ٨ مارس يک سنت سوسياليستى و برابرى طلبانه است و جنس و مذهب و قوم نميشناسد. اساسا معطوف به برابرى انسانها و برابرى زن و مرد و رفع تبعيض جنسى و استثمار است. . نه اسلام به ٨ مارس ميچسپد و نه قومگرايى و نه مدافعان با تاج و يا بى تاج استثمار انسان. عمامه و تاج و تخت و قومیت با رهایی زن هیچ خوانایی ندارند.

اين قطب چپ جامعه است که خواست و آرزوى برابرى طلبی زنان را ميتواند نمايندگى کند و نیروی عظیم جنبش آزادیخواهی را دور خود جمع کند. کمونيستها و حکمتيستها ميتوانند و بايد در پيشاپيش اين جدال عظيم اجتماعى قرار بگيرند و نیروهای دیگر را به دنبال خود بکشند. هشت مارس روز به ميدان آوردن توده هر چه وسيعتر زنان صرفنظر از قوم و زبان و مذهب و شغل و موقعيت اجتماعى و طبقاتى است. اين روز روز اعتراض هر زنى است که از حجاب متنفر است، از دخالت مذهب در زندگيش منزجر است، جداسازى زن و مرد را توهين به حرمت انسان چه زن و چه مرد ميداند، از تبعيض جنسى بيزار و خواستار آزادى و برابرى و اعاده حقوق انسانى به جامعه است. هر شخصيت و نهاد و تشکل و گروه اجتماعى که اين درد را دارد ميتواند بيايد. جمع شدن مردم حول هشت مارس در خود، احترام به حقوق انسانی زنان و اذعان قطب راست جامعه به بى حقوقى زن است. بگذار مردم و جريانات گوناگون بيايند و حرف بزنند و حرف ما را بشنوند. جنبش آزاديخواهی زنان و جنبش برابرى زن و مرد از اين شرکت و استقبال عمومى تقویت می شود.  

به ميدان آوردن زنان و دختران و مردان آزاديخواه و تشکلها و نهادهاى غيردولتى و اجتماعى، در اين روز حول شعار آزاديخواهانه و برابرى طلبانه، يک شرط موفقيت است و جنبش زنان را عليه آپارتايد جنسى يک گام به جلو ميبرد. زير سقف ٨ مارس و در ميتينگها و مراسمها و صدور قطعنامه و خواستار لغو حجاب اجبارى لغو جداسازيها و ممنوعيت اعدام و عليه آپارتايد جنسى... هر چقدر نيرو جمع شود جنبش ازادیخواهی و برابری طلبی تقویت می شود. اصل مساله برای ما اين است که ابراز وجود اجتماعى علیه نابرابری و ارتجاع اسلامی بار ديگر با کمونيستها و چپ ها تداعى شود.  بیائید دست در دست هم بگذاريم و با تمام ابتکار و توان بيشترين قدرت جنبش آزاديخواهى و برابرى طلبى را به صحنه بکشانيم. پرچم " نه آپارتايد جنسى، نه حجاب اجبارى"  "زنده باد آزادى و برابرى" را برافرازیم و انسانهای شريف و متنفر از تبعيض و بی حقوقی و مردسالاری را به اين صف جلب کنیم.

زنده باد ٨ مارس

زنده باد آزادی و برابری