اعلاميه حزب کمونيست کارگري- حکمتيست

اعتراضات دانشجويي

دو تصوير از جامعه!

در حالي که از يکطرف تهديد حمله نظامي آمريکا و اسراييل به ايران و تلاش جمهوري اسلامي براي بهره برداري از اين اوضاع به نفع خود وجود دارد، از طرف ديگر مبارزه و مقاومت دانشجويان دانشگاههاي ايران در برابر نظامي و امنيتي کردن جامعه و محيط هاي آموزشي در جريان است. اين دو تصوير واقعي و متفاوت از جامعه کنوني ايران است.

کشمکشهاي اجتماعي بين جوانان و نيروهاي امنيتي و مديريت همکار جمهوري اسلامي، تصويري با شکوه از تحرکات انساني براي آزادي و برابري و حرمت انسان در مقابل زورگويي و استبداد و در دل ميليتاريسم و خفقاني است که رژيم ميخواهد به بهانه جنگ به مرد م ايران تحميل کند . جنگ و يا فضاي جنگي براي جمهوري اسلامي به قيمت خفقان و سرکوب و فقر و فلاکت و خانه خرابي مردم، بهانه و برکت است. اعتراض امروز جوانان در دانشگاهها تنها بخش و گوشه اي از يک نيروي عظيم اجتماعي خفته در کارخانه ها و مراکز کار و در ميان جمعيت دهها ميليوني زن و مرد جوان ايراني است. اين غول خفته بايد بيدار شود. هيچوقت تاريخ به اندازه امروز براي مردم ايران سرنوشت ساز نبوده است.

بايد به خاطر زنده نگه داشتن جريان مبارزه و شور و شوق انساني در دفاع از آزادي و انسانيت، دست دانشجويان مبارز و فعالين اين جنبش انساني و اجتماعي را فشرد. جامعه ايران هيچوقت بيش از اکنون نياز به اين کار نداشته است.

در حاليکه از يکطرف بر طبل جنگ کوبيده ميشود و دستها روي ماشه ها قرار دارد، در حاليکه پوتين در سفرش به تهران خواب تقسيم مجدد جهان پس از شکست بلوک سابقش را از قبل اين جنگ ميبيند و مانند لاشخوري در کمين تهاجم به جوامع لت و پار شده از قبل جنگ امپرياليستي امريکا و اسراييل و متحدينش است، در حاليکه بورژوازي طرفدار غرب از طرفي اميد به قدرت رسيدنشان را در حمله نظامي امريکا ميبينند و بخش ديگر نگران از تجزيه ايران و در تب و تاب تماميت ارضي در کنار جمهوري اسلامي خواهند ايستاد....و سر انجام در حاليکه زوزه ليبرالها در ايران در مقابل ماجراجويي دولت جديدشان احمدي نژاد پشيزي نميارزد و برايشان تره خرد نميکنند...،

در اين اوضاع و احوال خطير، ايستادن در سنگر دفاع از آزادي و انسانيت و خواهان آزادي زندانيان سياسي و شکستن فضاي نظامي و پليسي از طرف دانشجويان دانشگاههاي ايران، باشکوه و هيجان انگيز است.

.

دوستان و رفقاي دانشجو!

شما آشکارا و جسورانه و نشان داده و ميدهيد که سرنوشت مردم را فقط خود مردم ميسازند. جلو جنگ را خود مردم ميتوانند بگيرند. و دفاع از امنيت وسلامت جامعه و جلوگيري از سناريوي سياه جنگ قومي و مذهبي را باز خود مردم ميتوانند تامين کنند. تلاش امروز شما در دل اوضاع خطير امروز را جامعه ميستايد و به آن اميد ميبندد. مقاومت و مبارزه انساني شما به جامعه و مردم اميد و خوشبيني ميبخشد و الگو نشان ميدهد.

حزب حکمتيست در اين جدال انساني در کنار شما است. جنبش شما همچنان ديگر جنبشهاي اجتماعي طبقه کارگر، زنان و ديگر اقشار زحمتکش جامعه بيش از هر زمان ديگر به هشياري ونگاه با چشمان باز نياز دارد. تلاشهاي تفرقه افکنانه و تنگ نظريها و فرقه گراييهاي راست و چپگرايانه را بايد با متانت و به شيوه سياسي و انساني جواب داد. جنبش شما مستقل از اين و آن جناح دولتي و اپوزيسيون راست و حاميان جنگ و خانه خرابي مردم ايران، بايد روي پاي خودش بايستد. جنبش شما بيش ازهر زمان به تشکل و اتحاد و مبارزه راديکال نياز دارد. به چتري نياز دارد که گرايشات گوناگون را زير سايه خودش قرار داده و مانع ازتفرقه و کارشکني وتشتت در صفوف مبارزات شما بشود. همه گرايشات از چپ و راست را نميتوان در نهادي متشکل کرد، اما مبارزه متحدانه و متشکل همه يا اکثر نهادها و گرايشات و شخصيتهاي دانشجويي را ميتوان سازمان داد و ممکن ساخت. اين هنر و اين کار از فعالين و مبارزين راديکال و انساندوست مبارزات دانشجويي و کساني که به اميد ودر انتظار اين و آن جناح بندي درون و بيرون رژيم نيستند و به نيروي خود اتکا دارند، ساخته است.

تنها راه جلوگيري از جنگ، فشار بر جمهوري اسلامي براي حقوق و آزاديهاي سياسي و رفاهيات اجتماعي است. جمهوري اسلامي درگير مبارزات حاد با ميليونها کارگر و زن و جوان درداخل ايران، توانايي ماجراجويي و جنگ طلبي در بيرون از مرزها و درسطح بين المللي را نخواهد داشت. دندان اين رژيم را تنها مردم ايران ميتوانند بکشند، تا هم از مصيبت جنگ و خانه خرابي در امان باشند و هم به آزادي و برابري و رفاه و جامعه اي انساني دست يابند. درود برشما!

4 آبان 86 (26 اکتبر 2007)