|
ادامه حمایتهای بین المللی در دفاع از کارگران ایران و علیه احکام سنگین قوه قضائیه
اتحادیه کارگران قطار، کشتیرانی و حمل و نقل بریتانیا: احکام زندان طولانی مدت و شلاق علیه فعالین کارگری در ایران را محکوم می کنیم. ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۹ خطاب به مسئولین احکام زندان طولانی مدت و شلاق علیه فعالین کارگری در ایران را محکوم می کنیم من این نامه را در اعتراض به احکام زندان طولانی مدت و شلاق که از طرف قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایرانی علیه فعالین کارگری و مدافعین حقوق کارگران در سراسر کشور صادر شده است می نویسم. بسیاری از فعالین کارگری و مدافعان حقوق کارگران هم اکنون در سراسر کشور تحت تعقیب و در زندان به سر میبرند و تعدادی از آنها در روزهای اخیر بر اساس اتهامات امنیتی ساختگی با احکام ناعادلانه، شدید و غیرقابل قبول زندانهای درازمدت و احکام غیرانسانی شلاق مواجه شده اند. اسماعیل بخشی، شناخته شده ترین نماینده کارگران نیشکر هفت تپه، که در زندان اوین محبوس است به اتهام نشر اکاذیب، توهین به ولی فقیه، و اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور به ۱۴ سال زندان تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است. او اعلام کرده است که پس از دستگیری اولش در نوامبر ۲۰۱۸ مورد ضرب و شتم شدید و شکنجه قرار گرفته است. سپیده قلیان که همزمان با آقای بخشی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ دستگیر شده اظهارات وی مبنی بر شکنجه را تائید کرده است. محمد خانیفر ، نماینده کارگران نیشکر هفت تپه، به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور به ۶ سال زندان تعزیری محکوم شده است. حامیان حقوق کارگران و روزنامه نگاران مستقل سپیده قلیان، ساناز الهیاری، عسل محمدی، امیر امیرقلی، و امیرحسین محمدی‌فرد در شعبه ی ٢۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام حمایت کردن و گزارش دادن درباره اعتصابات و اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه در سال ۲۰۱۸ هر یک به ۱۸ سال زندان تعزیری محکوم شده اند. حسن سعیدی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد که در تجمع روز جهانی کارگر(یازده اردیبهشت ٩٨) دستگیر شده و پس از ۳۳ روز بازداشت موقت با قرار وثیقه ی سیصد و سی میلیون تومانی موقتا آزاد می باشد. او در شعبه ٢٦ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور و اخلال در نظم عمومی به پنج سال زندان تعزیری و دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها و دستجات سیاسی و اجتماعی، همچنین ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند محکوم شده است. در ضمن در مورد اتهام اخلال در نظم عمومی پرونده ایشان برای محاکمه به دادگاه کیفری ارجاع شده است. آقای سید رسول طالب مقدم دیگر عضو سندیکا که که در تجمع روز جهانی کارگر(یازده اردیبهشت ٩٨) دستگیر شده و پس از ١١ روز بازداشت موقت با وثیقه ی دویست و پنجاه میلیون تومانی موقتا آزاد می باشد. او در شعبه ی ٢٦ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت تبلیغی علیه نظام وایجاد اخلال در نظم عمومی به دو سال زندان تعزیری، دوسال تبعید، ٧۴ ضربه شلاق، دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها، دستجات سیاسی، اجتماعی همچنین ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند محکوم شده است. خانم عاطفه رنگریز، از حامیان حقوق کارگری، از روز جهانی کارگر(یازده اردیبهشت ٩٨) در زندان قرچک ورامین محبوس است. دادگاه برای ایشان وثیقه سنگین و غیر معمول دو میلیارد تومانی تعیین کرده است، با این وجود از پذیرش وثیقه و آزادی موقت ایشان ممانعت شده است. خانم عاطفه رنگریز در شعبه ٢٦ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی، تمرد نسبت به مامورین دولتی به یازده سال و شش ماه زندان و ٧۴ ضربه شلاق و ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها، دستجات و ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند محکوم شده است. خانم مرضیه امیری، روزنامه نگار و حامی حقوق کارگری از روز جهانی کارگر در زندان اوین محبوس است. ایشان در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم و آسایش عمومی به ده سال و شش ماه زندان و ١۴٨ ضربه شلاق محکوم شده است. خانم ندا ناجی، از حامیان حقوق کارگری، که از روز جهانی کارگر در زندان اوین محبوس است، با وجود صدور قرار وثیقه از آزادی وی ممانعت می شود. ایشان اخیرا نیز مجددا مورد باز جویی و تحقیقات قرار گرفته است. خانم نسرین جوادی فعال کارگری که بعد از٢٩ روزموقتاً با قرار وثیقه از زندان آزاد شده است، به اتهام اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور، اخلال در نظم عمومی، تبلیغ علیه نظام به ٧ سال زندان و ٧۴ضربه شلاق و دوسال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها و دستجات سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت استفاده از گوشی هوشمند محکوم شده است. این احکام شدید که در دادگاههایی ناعادلانه علیه نمایندگان کارگران و زنان جوانی صادر شده که کاری جز دفاع از حقوق پایه ای کارگران انجام نداده اند شدیدا نگران کننده و تاسفبار هستند. اعتراضات روز جهانی کارگر و اعتصابات کارگران نیشکر و دیگر اعتصابات اخیردر ایران همگی علیه خصوصی سازی، دستمزدهای پرداخت نشده ، دستمزدهای زیر خط فقر ، فساد ، اختلاس و سرکوب حقوق جهانشمول کارگران در این کشور صورت گرفته اند. ما هم صدا با جنبش کارگری ایران خواهان لغو این احکام شدید هستیم و از دولت جمهوری اسلامی ایران میخواهیم که به دستگیری و سرکوب فعالین کارگری، معلمین، و روزنامه نگاران مستقل در ایران خاتمه دهد. ما خواهان آزادی فوری و بدون قید وشرط کلیه فعالین کارگری و زندانیان سیاسی در ایران هستیم. احکام غیرانسانی شلاق باید در همه موارد متوقف شوند. حقوق جهانشمول کارگران و حقوق بشر از جمله آزادی تجمع، حق سازمان.یابی، آزادی بیان و آزادی مطبوعات باید رعایت شوند مایک کش دبیر کل
""شبکه سندیکایی جهانی همبستگی و مبارز" متشکل از هشتاد سندیکا و تشکل کارگری، بازداشت و آزار و اذیت بازداشت شدگان روز جهانی کارگر و زندانیان هفت‌تپه را محکوم و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط آنان شد. آيت‌الله سید علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ايران دفتر رهبری تهران، ايران پاريس ۲۵ژوئیه ۲۰۱۹ آقای رهبر با گذشت دو ماه از تجمع آرام روز کارگر در مقابل مجلس در تهران، اعمال فشار بر زنان و مردان دستگیر شده همچنان ادامه دارد. از پنجاه نفر دستگیر شده که اکثريت آنان با قرار وثیقه و کفالت به‌طور موقت آزاد شده بودند، اکثرا به دادگاه احظار شده و دائما تحت فشار قرار دارند. خانم‌ها آنیشا اسدالهی، عاطفه رنگريز و ندا ناجی از فعالین حقوق کارگری و همچنین مرضیه امیری روزنامه‌نگار، خودسرانه هفته‌ها است که بدون اجازه دسترسی به وکیل مدافع در بازداشت به سر میبرند. آنها متهم به «فعالیت علیه امنیت ملی» شده‌اند، آن هم به صرف شرکت در تجمع مسالمت‌آمیز روز اول ماه مه. در روزهای اولیه آنها را در سلول‌های انفرادی زندانی کردند و مورد اذيت و آزار و شکنجه واقع شدند. کمی بعد ندا ناجی در پی جراحت‌های ناشی از ضرب و شتم به بهداری زندان منتقل می‌شود. هم اکنون عاطفه رنگريز و ندا ناجی را به بند ويژه زندانیان شرور و خشن برده‌اند که در معرض خشونت قرار دارند. همچنین روزنامه‌نگاران ساناز الهیاری و امیرحسین محمدی‌فرد از ۴ ژوئیه در اعتصاب غذا به سر میبرند. اعتصاب غذای آنها در اعتراض به پیگرد و تداوم بازداشت‌شان، علیه سرکوب جاری فعالین حقوق کارگران و علیه سرکوب روزنامه‌نگاران است. آنها از ماه ژانويه ۲۰۱۹ خودسرانه و بدون دسترسی به وکیل مدافع در زندان به سر میبرند. آنها عمدتا به «تجمع و تبانی علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «نشر اکاذيب» و «عضويت در يک گروه با فعالیت علیه امنیت ملی» متهم شده‌اند. اين اتهامات علیه اين روزنامه‌نگاران صرفا به خاطر پوشش خبری تجمعات اعتراضی کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه است. اسماعیل بخشی و سپیده قلیان مبارزان حقوق کارگران بار ديگر در ۲۰ ژانويه دستگیر شدند. دستگیری مجدد آنها در پی افشای شکنجه شدنشان در زندان در اواخر سال ۲۰۱۸ بود. خطر شکنجه مجدد شدن هر دو نفر بسیار جدی است. . اسماعیل بخشی سخنگوی سنديکای مستقل کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه است سپیده قلیان يک دانشجوی مبارز مدافع حقوق کارگران است که مبارزات کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه را پیگیری کرده است. هر دو نفر شديدا تحت فشارند تا اظهارات‌شان در رابطه شکنجه شدنشان در زندان را پس بگیرند. ما سازمان‌های سنديکايی امضا کننده اين نامه اين اعمال سرکوب‌گرايانه و اذيت و آزارهای غیرقابل تحمل علیه سنديکالیست‌ها و فعالین مدافع حقوق کارگران را قويا محکوم می‌کنیم. از رژيم ايران میخواهیم که به پیمان‌های بین‌المللی که دولت ايران امضا کرده، از جمله حق ايجاد تشکل‌های مستقل، حق برگزاری تجمعات، حق اعتصاب، و حق قراردادهای جمعی، احترام بگذارد. ما قويا خواهان آزادی بدون قید و شرط و فوری همه سنديکالیست‌ها، روزنامه‌نگاران و فعالین زندانی هستیم. سلام‌های محترمانه ما را بپذيريد. با تقديم احترامات رونوشت به: آقای حسن روحانی، رئیس جمهور آقای ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه . ترجمه و بازنشر از سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه اتحادیه کارگری یونیفور کانادا: اعتراض به حبس ناعادلانه و محاکمه بازداشتیان روز کارگر و زندانیان هفت تپه. ۲۶جولای ۲۰۱۹ آیت الله سید علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران – شورای عالی حقوق بشر آقایان گرامی، به نمایندگی از طرف یونیفور، بزرگترین اتحادیه کارگران بخش خصوصی کانادا با بیش از ۳۱۵ هزار عضو، نگرانی خود را از دستگیری مجدد و زندانی کردن خانم آنیشا اسدالهی و ادامه حبس سه زن دیگر، عافطه رنگریز، ندا ناجی و مرضیه امیری، اعلام می کنیم. اتحادیه ما مطلع است که بسیاری از کارگران در سراسر جهان در حال مبارزه با فقر، تبعیض، خشونت و ستم می باشند. ما همگی از افزایش حملات به مدافعان حقوق انسانی و فعالان کارگری که برای احقاق حقوق کارگران و برقراری عدالت اجتماعی در بسیاری از کشورها مبارزه میکنند، و بویژه حملات بی رحمانه به اعضای اتحادیه های صنفی ایران که در شرایط بسیار سخت و در برخی موارد تهدید جانی بسر میبرند توسط مقامات ایران که حقوق انسانی و کارگری در ایران را کاملا نادیده می گیرند. آگاه هستیم. ما همچنین مطلعیم که به تظاهرات صلح امیز روز اول ماه مه که توسط کارگران حمل و نقل سازماندهی شده بود، یورش وحشیانه برده شد و پنجاه ودو تن از فعالان کارگری را بدون هیچ دلیلی دستگیر کردند. با خبر شدیم خانم آنیشا اسدالهی بهمراه دیگر مدافعان کارگری که در راهپیمایی روز جهانی کارگر در تهران دستگیر شده بودند ، پس از سه روز با قرار وثیقه آزاد شده بود، متاسفانه وی در تاریخ 18 ژوئن 2019 بعد از ترک محل کار دوباره دستگیر شد و نیروهای امنیتی پس از تفتیش منزل او و خانواده اش ، کامپیوتر لپ تاپ،و برخی دیگر از متعلقات شخصی وی را توقیف و او را به بند 209 زندان اوین منتقل کردند. عاطفه رنگریز ، ندا ناجی ، مرضیه امیری ، از بازداشت شدگان خشونت بار راهپیمایی اول ماه مه هستند که با وجود گذشت بیش از یکماه از پایان روز بازداشت و بازجویی همچنان در زندان بسر میبرند. این زنان مدافعین حقوق کارگری هستند و تنها " جرم " آنها شرکت در مراسم حرکت صلح آمیز اول ماه مه بوده است.. تلاش خانواده های آنان برای پیگیری وضعیت این افراد از طریق مقامات قضایی و امنیتی تا کنون ناموفق بوده. روشن است که آنان هدف آزار و ارعاب سیستماتیک نیروهای قضایی و امنیتی قرار گرفته اند. ما مطللعیم تعدادی از اعضای سندیکای کارگری اتوبوسرانی تهران که در این خصوص مستلزم حمایت فوری هستند از جمله شامل : سید رسول طالب مقدم ، وحید فریدونی ، حسن سعیدی و رضا شهابی میباشند. اسماعیل بخشی ، نماینده کارگران و عضو سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه ، همینطور روزنامه نگاران مستقل و مدافع حقوق کارگران ، سپیده قلیان ، ساناز الهیاری ، امیر امیرقلی ، امیرحسین محمدی فرد ، نیز در ارتباط با تظاهرات و اعتصابات کارگران نیشکر هفت تپه دستگیر شدند و در زندان به سر می برند. ما امیدواریم که حکومت ایران به تعرض و هدف قراردادن فعالان کارگری که درپی آزادی و برابری هستند فوری پایان دهد. کارگران حق دارند ازشرایط متناسب شغلی ، آزادی تشکل، مذاکرات جمعی منصفانه و بدون هیچگونه آزار و اذیت ، ارعاب ، تهدید و خشونت برخوردار باشند. ما به بسیاری از اتحادیه های کارگری جهانی از جمله اینداستریال، یونی، آی تی اف و بسیاری دیگر، می پیوندیم و هدف قرار دادن و بد رفتاری با فعالین کارگری و مدافعین حقوق انسانی را محکوم می کنیم و با جنبش کارگری در ایران همبستگی خود را اعلام می نماییم. با احترام، جری دایاس
رئیس کشوری اتحادیه کارگری یونیفور کانادا رونوشت: محمد السدی، مدیر بخش بین المللی و عدالت اجتماعی یونیفور ترجمه و باز انتشار از سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه.
“به رهبر جمهوری اسلامی، آیت الله سید علی خامنه ای
کنفدراسیون اتحادیه های کارگری نروژ (ال-او-نروژ) که بیش از ۹۳۰ هزار کارگر را در نروژ نمایندگی می کند این نامه را در اعتراض به نقض حقوق اتحادیه های کارگری در کشور شما می نویسد. تعداد قابل توجهی از اعضای جنبش مستقل کارگری در ایران در رابطه با فعالیت های کاملا برحق و قانونی اتحادیه. ای با اذیت و آزار، دستگیری و بازداشت روبرو شده اند ال-او-نروژ در سالهای اخیر از نزدیک شاهد مبارزات کارگران در ایران برای تشکیل اتحادیه های آزاد و مستقل و کنفدراسیون های اتحادیه های کارگری و اعتراض به عدم پرداخت مزدها و نقض دائم حقوق پایه ای اتحادیه ای و حقوق بشر کارگران بوده است.. ال-او-نروژ تاکنون بارها به دولت ایران برای اذیت و آزار و بازداشت و شکنجه فعالین اتحادیه ای انتقاد کرده و در این رابطه این دولت را محکوم کرده است. اخیرا نیز مجددا اخبار زیادی درباره اذیت و آزار و بازداشت فعالین کارگری نیشکر هفت تپه در استان خوزستان و سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بدست ما رسیده است. ما همچنین مطلع شدیم که برخی فعالین کارگری در زمان بازداشت شدیدا شکنجه شده اند. اسماعیل بخشی، نماینده شناخته شده کارگران نیشکر هفت تپه، به ۱۴ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است. او در زندان اوین محبوس است. اتهامات علیه او شامل “نشر اکاذیب”، “توهین به رهبر معظم”، و “اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی” می باشند. او اعلام کرده است که پس از دستگیری اولش در نوامبر ۲۰۱۸ مورد ضرب و شتم شدید و شکنجه قرار گرفته است. سپیده قلیان که همزمان با آقای بخشی در تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۱۸ دستگیر شده بود، تائید کرده است که هر دوی آنها بدنبال دستگیری مورد شکنجه قرار گرفتند. محمد خنیفر، از کارگران نیشکر هفت تپه، به اتهام “تبلیغ علیه نظام” و “اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی” به ۶ سال زندان تعزیری محکوم شده است . حامیان حقوق کارگران و روزنامه نگاران مستقل سپیده قلیان، ساناز الهیاری، عسل محمدی، امیر امیرقلی، و امیرحسین محمدی فرد در شعبه ٢۸ دادگاه انقلاب تهران هر یک به ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شده اند. آنها به اتهام حمایت کردن و گزارش دادن درباره اعتصابات و اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه در سال ۲۰۱۸ هر یک به ۱۸ سال زندان تعزیری محکوم شده اند. همه آنها به دلیل حمایت و گزارش از اعتصابات و اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه در سال ۲۰۱۸ بازداشت و زندانی شده اند . حسن سعیدی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد تهران در تجمع روز جهانی کارگر(اول ماه مه) دستگیر شد و پس از ۳۳ روز بازداشت موقت با قرار وثیقه ی سیصد و سی میلیون تومانی موقتا آزاد می باشد. او در شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب تهران به پنج سال زندان تعزیری و دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها و دستجات سیاسی و اجتماعی، همچنین ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند محکوم شده است. او به ا”جتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت ملی” متهم شده است. در ضمن در مورد اتهام “اخلال در نظم عمومی” پرونده ایشان برای محاکمه به دادگاه کیفری ارجاع شده است. سید رسول طالب مقدم، عضو سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران، در تجمع روز جهانی کارگر(یازده اردیبهشت ٩٨) دستگیر شد و پس از ١١ روز بازداشت موقت با وثیقه ی دویست و پنجاه میلیون تومانی موقتا آزاد می باشد. او در شعبه ی ٢۶ دادگاه انقلاب تهران به دو سال زندان تعزیری، دو سال تبعید، ٧۴ ضربه شلاق، دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها، دستجات سیاسی، اجتماعی و همچنین ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند محکوم شده است.اتهامات او؟ اقدام علیه امنیت ملی”، “فعالیت تبلیغی علیه نظام” و “ایجاد اخلال در نظم عمومی” می باشند. عاطفه رنگریز، از حامیان حقوق کارگری، از روز جهانی کارگر(اول ماه مه ۲۰۱۹) در زندان قرچک ورامین محبوس است. دادگاه برای ایشان وثیقه سنگین و غیر معمول دو میلیارد تومانی تعیین کرده است، با این وجود از پذیرش وثیقه و آزادی موقت ایشان ممانعت شده است. خانم عاطفه رنگریز در شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی، تمرد نسبت به مامورین دولتی به یازده سال و شش ماه زندان و ٧۴ ضربه شلاق و ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها، دستجات و ممنوعیت استفاده از تلفن هوشمند محکوم شده است. خانم مرضیه امیری، روزنامه نگار و حامی حقوق کارگری از روز کارگر (اول مه ۲۰۱۹) در زندان اوین محبوس است. ایشان در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم و آسایش عمومی به ده سال و شش ماه زندان و ١۴٨ ضربه شلاق محکوم شده است. خانم ندا ناجی، از حامیان حقوق کارگری، که از روز جهانی کارگر در زندان اوین محبوس است، با وجود صدور قرار وثیقه از آزادی وی ممانعت می شود. ایشان اخیرا نیز مجددا مورد بازجویی و تحقیقات قرار گرفته است. خانم نسرین جوادی فعال کارگری که بعد از ٢٩ روز موقتاً با قرار وثیقه از زندان آزاد شده است، به اتهام اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور، اخلال در نظم عمومی، تبلیغ علیه نظام به ٧ سال زندان و ٧۴ضربه شلاق و دو سال ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه ها و دستجات سیاسی و اجتماعی و ممنوعیت استفاده از گوشی هوشمند محکوم شده است. ال-او-نروژ اعتقاد دارد که دولت ایران از قوانین به اصطلاح “امنیت ملی” برای توجیه سرکوب فزاینده فعالیت های برحق و قانونی اتحادیه ای کارگران و جلوگیری از داشتن وکیل مدافع مناسب برای قربانیان این سرکوب استفاده می کند. این رفتار برای بازداشت شدگان و خانواده هایشان عواقب وخیمی داشته است و برای جامعه و اقتصاد ایران هم شدیدا زیان آور بوده است. کنفدراسیون اتحادیه های کارگری نروژ (ال-او-نروژ) از شما ، آیت الله سید علی حسینی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، مصرانه درخواست می کند که در این موارد مداخله نمایید و از مقامات مربوطه بخواهید: همه فعالین کارگری و حامیان حقوق کارگران که در سراسر کشور بازداشت شده اند را فورا و بدون هیچ قید و شرطی آزاد نموده و اتهامات وارد علیه آنها را ملغی نمایند. سرکوب کارگران و اعضای اتحادیه های کارگری پایان بگیرد و به آزادی ایجاد تشکل (آزادی انجمن) و حق سازمان یابی کارگری مطابق با مقاوله نامه های ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار احترام گذاشته شود. تا زمانیکه دولت ایران از رعایت حقوق شناخته شده بین المللی اتحادیه ای و دیگر حقوق بنیادی کارگران که این دولت هم با عضویت در سازمان جهانی کار به آنها متعهد شده سر باز می زند، جنبش جهانی اتحادیه های کارگری که ال او-نروژ نیز بخشی از آن است به اعتراضات عمومی خود علیه این سرکوب غیرقابل قبول و شرم آور ادامه خواهد داد. با احترام؛ راجر ه. هایملی، نایب رئیس دوم، کنفدراسیون اتحادیه های کارگری نروژ / ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۹- اسلو.
نامه سندیکاهای فرانسه به آقای حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران پاریس، ۵ سپتامبر ۲۰۱۹ اخباری که از ایران می‌رسد و از محکومیت‌های سنگین زندان علیه کارگران و نمایندگان اتحادیه‌ها، زنان و مردان (دانشجویان، روزنامه‌نگاران، معلمان، فعالان حقوق بشر و...) حکایت دارد، موجب نگرانی ماست. کشور شما انواع پیمان‌های بین‌المللی، به ویژه کنوانسیونِ سازمان بین‌المللی کار درباره‌ی آزادیِ سازماندهی و تجمع، اعتصاب و تظاهرات برای تشکل‌های حرفه‌ای را امضا کرده است. اما بار دیگر شاهد سرکوب کارگران و حقوق‌بگیران به دلیل مطالبات برحق‌شان هستیم. «آزادی شرکت در تجمعات و تظاهرات‌ها» نیز که در اصل ٢٧ قانون اساسیِ جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شده، رعایت نمی‌شود. ما «جرم» ساختگیِ شرکت در تجمعات اول ماه مه ٢٠١٩ در تهران و دیگر نقاط را باطل می‌دانیم. آقای رسول طالب‌مقدم عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به دو سال حبس، دو سال اقامت اجباری در جنوبِ استان خراسان جنوبی و ٧٤ ضربه شلاق، آقای حسن سعیدی عضو دیگر سندیکای شرکت واحد به پنج سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی و تلفن همراه، خانم نسرین جوادی عضو هیأت مدیره‌ی اتحادیه آزاد کارگران ایران به هفت سال حبس، خانم عاطفه رنگریز، جامعه‌شناس، به یازده سال و شش ماه حبس و ٧٤ ضربه شلاق، خانم مرضیه امیری، روزنامه‌نگار، به ده سال و نیم حبس و ١٤٨ ضربه شلاق، آقای محمدتقی فلاحی دبیر کل کانون صنفی معلمان تهران به هشت ماه حبس و ده ضربه شلاق، و شانزده کارگر نیشکر هفت‌تپه به مجازات‌های مختلف محکوم شده‌اند. سندیکاهای فرانسویِ امضاکننده‌ی این نامه، این سرکوب غیر قابل تحمل را قویاً محکوم میکنند. سازمان‌های مذکور، نظام ایران را به رعایت کنوانسیون‌های بین‌المللیِ بنیادین و نیز کنوانسیون‌های امضاشده توسط خود این دولت فرا می‌خوانند و خواستار آزادی تمام فعالان سندیکایی، روزنامه‌نگاران، فعالان زندانی، و توقف اقدامات سرکوب‌گرانه هستند. با احترام
کنفدراسیون دموکراتیک کار فرانسه (ث.اف.د.ت) کنفدراسیون عمومی کار (ث.ژ.ت) فدراسیون سندیکایی متحد (اف.اس.او) اتحادیه سندیکاهای همبستگى. (سود) اتحادیه ملی سندیکاهای مستقل (اونسا)
رونوشت به: آقای ابراهیم رئیسی، رئیس قوه‌ی قضاییه سفیر جمهوری اسلامی ایران در پاریس.
ترجمه بيانيه مطبوعاتی حزب چپ آلمان: همبستگی با فعالین سیاسی در بند در ایران. فردا، شنبه ۱۲ مرداد ماه ۱۳۹۸، در ایران جلسه ی دادگاهی تشکیل خواهد شد، که در آن هفت عضو معروف جنبش کارگری محاکمه میشوند. آنها علیه حقوق های معوقه، دستمزد بالاتر و شرایط کاری بهتر اعتراض کرده و بدین جهت دستگیر شده اند. آنها را حبس طولانی مدت تهدید میکند. صدها فعال از میان معلمین، جنبش زنان، جنبش سندیکائی در حال حاضر در ایران در زندانند. ژیم ایران در سایه ی تهدیدات توسط آمریکا، سرکوب درایران را تشدید کرده است. حزب چپ آلمان با کارگران زندانی و همچنین فعالین سیاسی در بند در ایران، که توسط رژیم مستبد ایران تحت سرکوب شدید قرار دارند، اعلام همبستگی کرده، آزادی آنها را مطالبه میکند. حزب چپ آلمان واضح و آشکار علیه جنگ با ایران و همزمان علیه رژیم مستبد در ایران موضع گیری میکند. یک وخامت نظامی اوضاع موضع اصولگرایان را تقویت میکند. بدین جهت ما از دولت آلمان میخواهیم که علیه وخامت نظامی اوضاع و برای آزادی زندانیان سیاسی فعال شود.
سرکوب مضاعفِ کارگران، معلمان، دانشجویان و روشنفکران در ایران برگردان فارسی گزارش “اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران” که در نشریه سندیکای سود فرانسه منتشر شده است . از یک سال پیش، سرکوبِ رهبران و فعالان سندیکاها و سایر تشکل‌های مستقل کارگری، اعتصابیون، زنان مبارز، معلمان و روشنفکران در ایران رشدی چشم‌گیر داشته و ابعاد هولناکی یافته است. در این مدت، در شهرهای مختلف، به ویژه تهران، اراک، اهواز، شوش، اندیمشک، سنندج، تبریز، مشهد، کرمانشاه، کرمان، اصفهان و…، بسیاری از کارگران برای دریافت حقوق معوقه‌ی خود طی ماه‌های متمادی دست به اعتصاب و تظاهرات زدند. ایشان همچنین علیه خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی که در بسیاری از موارد نتیجه‌ای جز تعطیلی کارخانه‌ها و بیکاری کارگران دربرنداشته، مبارزه کردند؛ علیه مدیران فاسد و شرکای آنها در دستگاه‌های دولتی تظاهرات کردند و سرانجام برای آزادیِ کارگرانِ در بند و زندانیان سیاسی به مبارزه پرداختند. در همین زمان، معلمان در بیش از صد شهر ایران برای مطالبات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود دست به تظاهرات، تجمع و اعتصاب زدند. اول ماه می سال جاری، گروه‌های زیادی از کارگران در تهران و سایر شهرهای کشور، همراه با همتایان خود در دیگر نقاط جهان، برای گرامی‌داشتِ روز کارگر، ابراز همبستگی و اتحاد با جهانِ کار و بیان مطالبات خود به تظاهرات پرداختند. پاسخ مقامات ایران به اعتراضات و مطالبات کارگران، معلمان، زنان و دانشجویان ایرانی، دستگیری‌های گسترده، ضرب و شتم، شکنجه‌ی زندانیان، اعتراف‌گیری‌های ساختگیِ تلویزیونی تحت اجبار و تهدید، محکومیت‌های بلندمدت و مجازات‌های قرون وسطاییِ شرم‌آور نظیر شلاق‌زنی به زنان و مردان بود. دولت ایران، به عنوان عضو سازمان بین‌المللی کار، همچون سایر دولت‌های عضو موظف به رعایت و اِعمال «اصول و حقوق بنیادی در کار» است. بیانیه‌ی مصوب سال ۱۹۹۸، بدون در نظر گرفتنِ تأیید یا عدم تأیید کنوانسیون‌های مرتبط از سوی دولت‌های عضو، ایشان را ملزم به رعایت و ارتقای اصول و حقوقی میکند که در چهار مقوله دسته‌بندی شده‌اند. این چهار مقوله عبارت‌اند از : آزادی انجمن و به رسمیت شناختن عملیِ حق مذاکره‌ی جمعی، حذف هر شکلی از کار زوری یا اجباری، لغو واقعیِ کار کودکان، حذف تبعیض در حوزه‌های شغلی و حرفه‌ای .
این اصول جهانشمول بوده و اِعمال آنها وابسته به میزان رشد اقتصادیِ دولت عضو نیست. شکایت‌هایی به کنفرانس‌های دفتر بین‌المللی کار و سایر اُرگان‌های واجد صلاحیت ارائه شده که از نقض اصول و حقوق بنیادیِ کار در ایران توسط جمهوری اسلامی و بی‌اعتنایی نسبت به این حقوق و اصول از سوی این نظام در تمام طول حیاتش حکایت دارند. سرکوب سیستماتیک جنبش‌های کارگران و تظاهرات‌ها در ایران و اقدامات ضد کارگریِ جمهوری اسلامی ایران در طول سال گذشته نمونه‌ای از این نقض اصول و حقوق بنیادی کار و نیز نقض حقوق بشر در ایران هستند. اول ماه می امسال، تعداد زیادی از تظاهرات‌کنندگان دستگیر شدند که نام برخی از آنها در زیر می‌آید: رضا شهابی، حسن سعیدی، ناصر محرم‌زاده، وحید فریدونی، فرحناز شیری، فرهاد شیخی، رسول طالب مقدم، اسدالله سلیمانی، محمدعلی اصلانی، کامیار فکور، مرداس طاهری، محسن سلیمانی‌نژاد، هادی سلیمانی، مهدی عظیمی، ماهان صالحی، قاسم خالویی، محمد اصلاقی، آنیشا اسداللهی، ندا ناجی، امیر محمد طاهری، کیوان صمیمی، داود رفیعی، ناهید خداجو، نسرین جوادی، مهدی فخری، مرضیه امیری، سمیرا امیری، خرسندی، علی یاوری، حسین مرادی، محسن حادث، افشین میرزاخانی حادث، سعید رضایی، اکبر جمشیدی، حمید سلیمی، نیما ویژه، حسنا ویژه: نام برخی از محکوم‌شدگان فهرست بالا، تا آنجا که اطلاع داریم، از این قرار است. مرضیه امیری، روزنامه‌نگار، محکوم به ده سال و نیم حبس و ۱۴۸ ضربه شلاق؛ عاطفه رنگریز، پژوهش‌گر و جامعه‌شناس، محکوم به یازده سال و نیم حبس و ۷۴ ضربه شلاق؛ نسرین جوادی، کارگر بازنشسته، محکوم به هفت سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق؛ حسن سعیدی، عضو سندیکای کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، محکوم به پنج سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی و سندیکایی؛ رسول طالب مقدم، عضو سندیکای کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، محکوم به دو سال حبس و دو سال تبعید. احتمال محاکمه‌ی بخشی دیگر از بازداشت‌شدگان وجود دارد. حدود یک سال پیش، کارکنان شرکت زراعی-صنعتیِ نیشکر هفت‌تپه برای دریافت دستمزدهای معوقه‌ی خود، مخالفت با خصوصی‌سازیِ شرکت، مبارزه علیه مدیران فاسد آن و نیز جهت مطالبه‌ی آزادی کارگران زندانی، به مدت بیش از یک ماه در اعتصاب بوده و به تظاهرات پرداختند. واکنش مقامات، دستگیری تعداد زیادی از کارکنان، ضرب و شتم، شکنجه‌ی بازداشت‌شدگان، اعتصابیون، تظاهرات‌کنندگان و حامیان مبارزه‌ی کارگران هفت‌تپه بود. در همان زمان، جنبش بزرگی نیز در کارخانه‌ی فولاد اهواز برای مطالباتی نظیر مطالبات کارگران هفت‌تپه در جریان بود که همبستگی و نوعی هماهنگی میان این دو کانونِ مبارزه‌ی کارگران جنوب ایران را به همراه داشت. نام برخی از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه از این قرار است: مسلم آرمند، امید آزادی، محمد خنیفر، علی بنی‌سعد، منصور بنی‌نعامه، فیصل سعالبی، عادل سماعین، رستم عبدالله‌زاده، عصمت‌الله کیانی، سید اسماعیل جعادله، قاسم سرخه، حسین انصاری، صاحب ظهیری، محمد انصاری، علی نجاتی، اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، عسل محمدی، امیرحسین محمدی فرد، ساناز اللهیاری، امیر امیرقلی. جلسات مقدماتی محاکمه‌ی این کارگران و فعالین سندیکایی برگزار شده که با طرح اتهامات سنگین علیه آنها همراه بوده، اما هنوز محکومیتی اعلام نشده است. باید خاطرنشان کرد که اتهامات منتسب به بازداشت‌شدگان نه به خود ایشان و نه به وکلای ایشان تفهیم نشده است. همچنین سه دانشجو با نام‌های رهام یگانه، هیراد پیربداقی و فرید لطف‌آبادی که به همراه خانواده‌های بازداشت‌شدگان مقابل محل برگزاری دادگاه تظاهرات کردند، بازداشت شده‌اند. بیش از یک سال پیش، تعدادی از معلمان و فعالان سندیکای معلمان زندانی شدند. یکی از این فعالان به نام محمد حبیبی، که به هفت سال و نیم حبس و ٧٤ ضربه شلاق محکوم شده، در شرایط جسمانی ناگواری به سر برده و از دسترسی به ملزومات درمانی محروم است. محمدتقی فلاحی، دبیر کل کانون صنفی معلمان تهران، به هشت ماه حبس تعزیری و ده ضربه شلاق محکوم شده است. در میان دیگر فعالین سندیکایی دستگیرشده می‌توان از جعفر عظیم‌زاده (محکوم به شش سال حبس)، شاپور احسانی راد (محکوم به یازده سال حبس)، پروین محمدی (محکوم به یک سال حبس)، فرهاد شیخی، هاله صفارزاده (محکوم به یک سال حبس)، علیرضا ثقفی (محکوم به یک سال حبس) و آرام زندی (فعال سندیکایی در سنندج) نام برد. آنچه روایت شد، تنها بخش کوچکی از اقدامات سرکوب‌گرانه‌ی حکومت جمهوری اسلامی علیه کارگران و ضد حقوق بشر است. جمهوری اسلامی ایران یک نظام استبدادی و ارتجاعی است که در غیاب اعتراضات قاطع، یا در صورت غفلت از اقدامات جبّارانه‌ی آن به علت فشارهای اِعمال‌شده از سوی ایالات متحده بر روی این نظام، شاهد عواقبی فاجعه‌بار برای جنبش کارگری در ایران و و خامت شدیدتر وضعیت اقتصادی، سیاسی و فرهنگیِ کارگران و توده‌های زحمت‌کش در ایران خواهیم بود. عواقبی که گریبان بیش از نود و پنج درصد از هشتاد میلیون جمعیت ساکن در ایران را خواهند گرفت. همبستگی بین‌المللی طبقه‌ی کارگر ایجاب میکند که کارگران تمام کشورها، به ویژه کشورهایی که در آنها کارگران هنوز از برخی حقوق و آزادی بیان، تجمع و انجمن برخوردارند، به مخالفت با سیاست ضد سندیکایی و ضد دموکراتیک جمهوری اسلامی ایران برخیزند و دولت‌های خود را جهت الزام به رعایت حقوق کارگران در ایران تحت فشار قرار دهند. این امر همچنین به معنای الزام سازمان‌های بین‌المللی، از جمله سازمان بین‌المللی کار، به عدم چشم‌پوشی از نقض حقوق کارگران در ایران است. زنده باد همبستگی بین‌المللی کارگران. به نقل از : اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران |
