|
پیام حزب کمونیست کارگری کردستان به کنگره نهم حزب کمونیست کارگری حکمتیست(خط رسمی)
رفقا، اعضا و حاضرین در کنگره با سلامی گرم ابتدا برگزاری کنگره نهم را به همه دوستان و هواداران و کل اعضای حزب حکمتیست (خط رسمی) تبریک می گوییم و برای موفقیت کنگره در انجام وظایفی که برای خود گذاشته آرزوی موفقیت میکنیم. بویژه امیدواریم این کنگره در ارتباط با اوضاع سیاسی و شرایط خطیر امروز ایران، در جهت پیروزی جنبش انقلابی کارگران و زحمتکشان ایران تاثیرات عملی گذاشته و پرچم یک افق سیاسی و عملی کمونیستی را در بطن مبارزه برای آزادی و برابری و سوسیالیسم به اهتزاز در آورد.
ما میکوشیم تا توجه این کنگره را به مسائل مهم مربوط به امر مشترک کمونیست های ایران و کردستان و منطقه جلب کنیم: یکی از این مسائل، امر درپیش گرفتن یک استراتژی روشن کمونیستی و یک افق سیاسی و مبارزه جویانه در مقابل اوضاع دنیای امروز و جنگ و ویرانگری و آوارگی و کشمکشی است که نیروهای امپریالیستی جامعه بشری را درگیر آن کرده اند. یک استراتژی که لولای اتحاد مبارزاتی کمونیستهای منطقه و جهان باشد. بویژه ما شاهدیم که ادبیات یکی دو سال اخیر حزب (حکمتیست – خط رسمی) ، یک خط روشنی برای نگرش به اوضاع منطقه و تحولات سیاسی جهان و جنگ امپریالیست ها بدست داده است. بویژه در برخورد به خیلی از تحولات سیاست درستی در پیش گرفته که سیاست ما هم بوده اند. با این حال هنوز جایگاه یک استراتژی سیاسی عملی کمونیستی برای تامین نقش فعال کمونیسم و کارگر در سطح ماکرو و در تحولات منطقه ای خالی است. امیدواریم کنگره با حساسیت تمام این وظیفه را در پیش گرفته و دسته جمعی در پیشبرد این مسئله بکوشیم. قضیه دیگر مسئله سرنگونی جمهوری اسلامی و نقش اعتراضات دوره اخیر مردم در شهرهای ایران و درسهای آن است. در این باره شکی نیست که سرنگونی جمهوری اسلامی به عنوان مرکز ارتجاع منطقه، اگر از طریق انقلاب و یک جنبش انقلابی به رهبری کمونیست ها ممکن شود، نه فقط آینده جامعه ایران بلکه اوضاع فعلی منطقه و جهان را به نفع کمونیسم و کارگر تغییر خواهد داد. چنین اتفاقی به همان اندازه که نقش کارگر و کمونیسم در ایران را بالا میبرد، به همان انداره موقعیت بالایی در نقش یک رهبری مبارزه انترناسیونالیستی به آن خواهد داد. چنین موقعیتی وظایف جدی و مهمی را در مقابل آن قرار میدهد. در همین رابطه، مبارزه برای تبدیل به یک حزب سیاسی و اجتماعی با نقشه عملی روشن به عنوان حزب سازمانده، حزب فعالین کمونیست و رهبران عملی کارگری و توده ای در داخل کشور، در کارخانه و محله و دانشگاه و مراکز کار ریشه بدواند امری جدی است و کنگره باید روی این مسئله تاکید جدی کند. اعتراضات اخیر نشان داد که حضور کمونیسم و حزب کمونیستی در داخل ایران، با یک رهبری توانای سیاسی و اجتماعی، یک حلقه اصلی در امر دست بردن به هر عمل سیاسی است، تا جایی که رهبری سرنگونی جمهوری اسلامی را تا پیروزی یک انقلاب کارگری و یک حکومت کارگری و سوسیالیستی را تامین کند. در رابطه با مسئله سرنگونی جمهوری اسلامی ایران، لازم میدانیم توجه کنگره را به مسئله خطر دخالت سیاسی و نظامی قدرت های غربی، بویژه امریکا و ناتو، و خطر تکرار سناریوی لیبی و سوریه در ایران، جلب کنیم. نیروهای امپریالیستی در این منطقه باتجربه بوده و هرگز اجازه تکرار غافلگیرانه کیس انقلاب مصر و تونیس را به خود نمیدهند. به همین دلیل کنگره باید در این رابطه وظایف کنکرتی را در پروسه سرنگونی جمهوری اسلامی در مقابل خود بگذارد تا سناریوی قدرت های جهانی در تحمیل جنگ و ویرانی و تامین فضای رشد انواع دستجات مسلح اسلامی و قومی تروریست برای خون پاشیدن به جامعه، خنثی شود. در برخورد به اوضاع سیاسی و مبارزه برای سرنگونی رژیم، باید همیشه روندهای جهانی و منطقه ای و نقش احتمالی آنها را مد نظر قرار دهد. مسئله دیگری که باز هم به نکات قبلی تر مربوط میشود، پراکندگی نیروهای کمونیسم کارگری و حکمتیست هاست که لازم میدانیم توجه کنگره را به آن جلب کنیم. اگر فکر می کنیم حضور نقش یک حزب سیاسی و اجتماعی انقلابی و نیرومند، یک فاکتور تعیین کننده در اوضاع فعلی ایران و منطقه است، باید با جدیت به پراکندگی جنبش مان در ایران، نگریست. باید از گذشته جنبش مان درس گرفت و بی رحمانه آن سنت و برخورد و فرقه گرایی غیرسیاسی و غیراجتماعی را مورد نقد قرار داد که مانع به میدان آمدن و ضمانت یک حزب یکپارچه کمونیستی اند.
امروز غیبت یک حزب سیاسی رهبر و سازمانده، غیبت یک رهبری کمونیستی برای جامعه ایران، یک خلا بزرگ را در جنبش کمونیستی و مبارزه برای آزادیی و خوشبختی را نشان میدهد. شاید هر حزب و گروهی در میدان سیاسی ایران بتواند لیستی از فعالیت مورد رضایت خود را داشته باشد، اما مثل روز روشن است که چنین چیزی بسیار دور از آنی است که طبقه کارگر و کمونیسم در ایران نیاز دارد. چنین چیزی قادر نیست تا به مانند یک رهبری کمونیستی، اعتماد صدان فعال و رهبر کارگر کمونیست را به خود جلب کرده و رهبر انقلاب کارگری در ایران باشد. به همین دلیل، عبور از این وضعیت، بدون یک نگاه جسورانه انتقادی به پروسه ای که کمونیسم کارگری ایرانی را از یک جنبش حزبی قدرتمند به چند گروه کم تاثیر تبدیل کرد، ممکن نیست. متاسفانه در این تاریخ، رهبران این جنبش نتوانستند وحدت حزبی را حفظ کنند که محصول یک ربع قرن مبارزه کمونیست و زندگی پربار رهبری مانند منصور حکمت بود. کسی که امروز و در آینده بر این مشکل فاق آید، و اعتماد صدان و هزاران کمونیست مبارز در داخل و خارج ایران را بدست آورد، آن رهبری است که بیرحمانه به جنگ سنت و نگاه و شیوه کار و نگرشی است که جنبش کمونیسم کارگری ایران را به سرنوشت تا به امروز دچار کرد. امید و انتظار ما توجه جدی و بدور از تعصب کنگره به این مسئله پراکندگی هزاران کمونیست و رهبر کارگری و حکمتیستی و پرهیز از چشم پوشی و تسلیم به وضعیت امروز است.
در یک سال گذشته، تحولات منطقه و کردستان، توجه جریانات کمونیست و چپ را به مروری بر نگرش و تحلیل و مواضع شان جلب کرد. در این میان مواضع و نگرش مشترک و همگامی مبارزاتی حزب حکمتیست (خط رسمی) و حزب کمونیست کارگری کردستان، بویژه در مسئله جنگ علیه داعش، جنگ موصل، رفراندوم و اوضاع سیاسی کردستان، روشن بود. ما بر این باوریم که این دستاورد این دوره از مبارزه نه تنها نباید فراموش شود، بلکه باید سرآغازی برای گام های بزرگتر مشترک مان، برای پیشبرد وظایف مشترک کمونیستی جنبش مان و هم فکری و در پیش گرفتن پروژه و نقشه عمل های مشترک باشد. در پایان، تاکید ما بر مبارزه مشترک انترناسیونالیستی و فعالیت مشرک میان کمونیست های کارگری در ایران و کردستان و تمام منطقه است. برای مبارزه علیه تمام بخش های بورژوازی و برای رسیدن به اهداف کمونیستی ما در کنار شما می ایستیم. برای شما و کنگره تان دوباره آرزوی پیروزی داریم.
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری! زنده باد مبارزه انترناسیونالیستی کارگران و کمونیست ها! حزب کمونیست کارگری کردستان ٢٠\٤\٢٠١٨
|
