تحریم ها، جنگ دو جناح بورژوازی

 

مظفر محمدی
 

دور دوم تحریم های دولت ترامپ علیه جمهوری اسلامی ادامه چند دهه جنگ و جدال دو جناح بورژوازی امریکا و جمهوری اسلامی است. این جدال جناح های سرمایه داری ربطی به منفعت طبقه کارگر و محرومان جامعه ندارد.

بحران اقتصادی جمهوری اسلامی نه الزاما بر اثر تحریم ها و یا جنگهای منطقه ای اش، بلکه ذاتی این نظام و غیر قابل حل بوده و هست.  شکی نیست تحریم ها بر دامنه ی این بحران می افزاید. اما جمهوری اسلامی با یا بدون تحریم، هیچ وقت به رفاه و معیشت و دستمزد کارگر و حقوق بگیران جامعه پایبند نبوده است. زندگی زیر خط فقر در ایران برای اکثریت عظیم زحمتکشان، نرم پذیرفته شده نظام سرمایه و دولت آن بوده است.

بحران سیاسی دو جناح بورژوازی امریکا و ایران، جدالی بر سر سهم بری از قدرت و ثروت در منطقه است. دولت ترامپ به اعتراف خود، خواهان براندازی جمهوری اسلامی نیست. برعکس خواهان سر عقل آوردن رژیمی است که موی دماغش شده است.

از طرف دیگر بورژوازی پروغرب ایران چه درحاکمیت و چه در اپوزیسیون منفعتش در همکاری و همزیستی با امریکا و غرب است. اپوزیسیون بورژوایی و ناسیونالیسم ایرانی و قوم پرستان رنگارنگ، برای کسب قدرت و ثروت در ایران، به دولت ترامپ و شیوخ منطقه پشت بسته اند، از تحریم های جنایتکارانه ترامپ که تنها دودش به چشم مردم می رود، حمایت می کنند و منتظرند تا بر اثر تحریم ها، رژیم بیفتد و با الترناتیوهای شاهی یا غیر شاهی شان، نظام سرمایه داری را از زیر ضرب انقلاب توده ای و از پایین زحمتکشان، نجات داده و حفظ  نمایند. 

برای طبقه کارگر و محرومان جامعه مثل روز روشن است که جنگ و آشتی جناح های بورژوازی با منفعت محرومان جامعه مطلقا بی ربط است. جمهوری اسلامی با یا بدون برجام، با بحران و یا بدون بحران، مسبب همه بدبختیهای جامعه است. مسبب فقر و فلاکت و زندگی زیر خط فقر و سفره های خالی زحمتکشان است.

طبقه کارگر و محرومان جامعه نمی توانند به بهانه های تحریم و رقابتهای دشمنان خود، از مبارزه و تلاش برای یک زندگی انسانی و شاد و مرفه بگذرند. نمی توانند منتظر نتایج جنگ وجدال جناح های بورژوازی داخلی و منطقه ای و بین المللی بمانند.

طبقه کارگر و محرومان جامعه از خیزش دیماه تا کنون با مبارزات و اعتصابات مکرر کارگری و توده ای، حکم مرگ جمهوری اسلامی را داده اند.  این تنها راه نجات جامعه از گزند و آسیب  سیاستهای امریکا و متحدین منطقه ایش است. این تنها راه خاتمه دادن به دخالتهای دول امپریالیستی و شیوخ منطقه و کشمشکهایشان با جمهوری اسلامی به قیمت خانه خراب کردم ده ها میلیون خانوار کارگران و محرومان ایران است. و این تنها راه برقراری یک جامعه ازاد و برابر از طریق یک انقلاب کارگری و توده ای و خاتمه دادن به همه نکبتهای نظام جهنمی سرمایه در ایران است.

با سرنگونی جمهوری اسلامی نه تنها دست امریکا و متحدین مرتجع منطقه ای اش از جامعه ایران کوتاه می شود، زحمتکشان کشورهای منطقه هم از شر حضور و دخالتگری ویرانگر دو جناح بورژوازی امریکا و همپیمانانش از طرفی و جمهوری اسلامی و مزدورانش از طرف دیگر، رها خواهند شد.

طبقه کارگر ایران و زحمتکشان و محرومان آگاه باید خود را برای امر حیاتی نجات زندگی خود، متحد شوند، سازمان یابند، شوراهای کارگری و مردمی خود را در محل های کار و زندگی برپا سازند و سرنگونی جمهوری اسلامی را تدارک ببینند و جامعه ای آزاد و برابر و مرفه بسازند.

حزب ما، کارگران کمونیست، بخش آگاه طبقه کارگر و صف آزادیخواهی و برابری طلبی باید این پیروزی را تدارک، تامین و تضمین کنیم!

 

 آبانماه ۹٧- نوامبر ۲۰۱٨