|
حزب کمونیست کارگری حکمتیست(خط رسمی(
به طبقه کارگر ایران در تحولات امروز، متشکل و متحد دخالت کنید!
کارگران! بحران سیاسی و اقتصادی عمیقی که گریبان بورژوازی ایران را گرفته است می رود تا با اعتراض و مبارزه و خیزش های اجتماعی و انقلابی پی در پی مردم، بساط کامل نظام سرمایه داری و همه جناح های نماینده در قدرت اش در جمهوری اسلامی را برچیند. خیزش های انقلابی کنونی که گسترده تر و با فواصل کم تر اتفاق خواهند افتاد، مساله قدرت سیاسی را در دستور جامعه می گذارد و در دل این تحولات امکان و فرصت قدرت گیری بیش از پیش طبقه کارگر و پیشروان کمونیست اش را فراهم خواهد کرد. این کابوسی است که کل صفوف بورژوازی را برای نجات "میهن سرمایه"، به تکاپو انداخته است. این در عین حال شانسی است که پس از انقلاب اکتبر، تاریخ باردیگر در دامان طبقه کارگر، این بار در ایران، گذاشته است. باید این فرصت و شانس را به واقعیت تبدیل کرد! میتوان و باید آن را به واقعیت تبدیل کرد! در این سیر، اما طبقه کارگر آگاه و متشکل نمی تواند نسبت به مخاطرات سیر پیشروی اش، بی اعتنا و برای مقابله با آن، تدارک ندیده باشد. این داده همگانی مان است که، دخالتهای امپریالیستی و دول مرتجع منطقه، تحرکات قومی و مذهبی و تلاش باندهای درون حکومتی، از مخاطرات و موانع جدی بر سر راه مبارزه و اعتراض توده های محروم است. مخاطراتی که با بزرگ نمایی آن و کوچک نمایی قدرت ما توسط دستگاه های تبلیغاتی بخش های مختلف دشمنان طبقاتی مان، در داخل و خارج از کشور، از یک طرف وسیله دامن زدن به فضای سازش تسلیم و عقب نشینی، می شود و از طرف دیگر موجب باز نگاه داشتن میدان برای تحرکات ارتجاعی.
در غیاب و فقدان دخالت طبقه کارگر در تحولات سیاسی کنونی، پروسه بزیر کشیدن جمهوری اسلامی دشوار، پر مخاطره و پر دردسر خواهد بود و در صورت دخالت آگاهانه و متشکل ما، کم مخاطره و سرراست خواهد بود. امروز حتی دستگاههای تبلیغاتی دشمنان مان اذعان دارند که نیروی اصلی و تعیین کننده سرنوشت سیاسی و پیروزی مبارزات و خیزشهای مردم محروم، طبقه کارگر است. هر اعتراض و ابراز وجود طبقاتی کارگران برای بورژوازی و دولت آن خطر جدی محسوب می شود. بی تردید تنها طبقه کارگر و کمونیسم اش می تواند اعلام و تضمین کند که خیزش انقلابی عظیمی که در جریان است، فقط برچیدن جمهوری اسلامی را در دستور ندارد، بلکه این خیزش و قیام و انقلاب آتی، تا در هم کوبیدن قطعی حکومت سرمایه و نظام سرمایه‌داری در ایران، ادامه خواهد داشت. ارتجاع مذهبی با تمام جوانب اش، از زن ستیزی تا انسان ستیزی آن، وسرکوب پلیسی جمهوری اسلامی، همه و همه در خدمت حفظ و بقا نظام سرمایه داری است. حذف این رژیم، و خلاصی از جمهوری اسلامی، اولین گام پیروزی و برداشتن مانعی بزرگ بر سرراه مبارزه ضد سرمایه داری و برای آزادی و برابری وحکومت کارگری است. طبقه کارگرِآگاه و کمونیسم اش، باید در صف مقدم و در رهبری و هدایت همه محرومان برای سرنگونی جمهوری اسلامی و تحقق رهایی و خوشبختی قرار گیرد. زحمتکشان و محرومان جامعه متحدین طبقه کارگر در جدال و پیروزی بر دشمنان رنگارنگ اند. درغیاب طبقه کارگرپیشرو، در غیاب ما و صف متحد و متشکل ما، محرومان جامعه میتوانند در فقدان یک رهبری کارگری کمونیستی پیشرو، به سیاهی لشکر جنبش ها و سیاستهای بورژوایی تبدیل شوند! تجربه انقلاب ۵۷ این درس را به ما داده است که طبقه کارگر برای تشخیص و شناختن دوستان و دشمنان باید با چشمان باز به جامعه نگاه کند! دوستان و دشمنان خود، در قدرت و در اپوزیسیون را بشناسد و نسبت به فاصله خود از آنها آگاه و روشن باشد. طبقه کارگر ایران و مردم محرومی که چهل سال تجربه قدرت گیری جمهوری اسلامی ایران را دارند، بی تردید درسهای شکست انقلاب ۵۷ و به قدرت رسیدن یکی از مخوف ترین قدرت های بورژوایی، جمهوری اسلامی ایران، را که بنام آن انقلاب علیه آن به قدرت رسید را دارند.
دوران بحران انقلابی موقت است و مدت زمان طولانی ندارد. بی ثباتی دولت و بحران انقلابی در جامعه باید دیر یا زود به نفع یکی از طرفین یک سره شود. جامعه نمیتواند طولانی مدت در بلاتکلیفی بسر ببرد. ما زمان معینی برای ایفای نقش تعیین کننده و هموار کردن راه پیروزی داریم. فوری ترین وظیفه رهبران عملی و شبکه های محافل کارگران کمونیست و سوسیالیست درون طبقه کارگر، پایان دادن به پراکندگی صفوف طبقه شان است. راه اندازی جنبش مجامع عمومی کارگری در شرایط فعلی از نان شب برای متحد و یکپارچه کردن صف کارگری واجب تر است. فوری ترین وظیفه رهبران عملی و شبکه محافل کارگران رادیکال سوسیالیست، به میدان آوردن قدرت طبقه کارگر در مراکز کار و مراکز صنعتی برای حمایت از مبارزه برحق امروز محرومین و جلوگیری از سرکوب آن است. این مبارزات نباید تنها بماند! هیچ کس بهتر از رهبران عملی و کارگران پیشرو نمی تواند چگونگی دست بردن به قدرت خود در مراکز کاری برای حمایت و تاثیر گذاری بر اعتراضات محرومین که امروز در خیابانها و محل های زندگی به میدان آمده است، پیدا کند. این از جمله کار مجامع عمومی کارگری در محل های کار است که طبقه را به دخالت بکشانند و نحوه دخالت را معلوم کنند. هر حرکت ظاهرا کوچکی توسط کارگران متشکل در مجامع عمومی در محل کار، میتواند دشمن را فرسنگ ها عقب براند! این را دشمنان مان بسیار خوب میدانند! اگر صف ما و طبقه مان را با گرو گرفتن نان شب مان به سکوت و پراکندگی می کشانند، برای مقابله با این خطر است. برپایی سریع و پیگیر جنبش مجامع عمومی و فراهم کردن شکل دادن به شوراهای کارگری در همه مراکز بزرگ و کوچک کار اولویت فوری کمونیست های طبقه کارگر است. در شرایط کنونی جنبش مجامع عمومی کارگری ضروری ترین و تاریخی ترین و فوری ترین امر طبقه کارگر است. جنبشی که در پاسخ به نیاز حیاتی تشدید مبارزه اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر شکل می گیرد. شوراهای کارگری که در پیشرفت مبارزه، مهمترین ارکان دولت کارگری خواهد بود. جنبش مجامع عمومی و شورایی، از تامین معیشت کامل کل محرومان جامعه، افزایش دستمزد، بیمه بیکاری برای همه بیکاران و ازادیهای بی قید و شرط سیاسی را همین امروز، تا مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی و پیروزی انقلاب کارگری را پیش خواهد برد. جنبش مجامع عمومی و شوراهای کارگری به کارگران کمونیست و بویژه ما حکمتیست ها امکان می دهد تا کمونیسم را ابزار مبارزه کارگران کرده و تحزب کمونیستی و سیاسی طبقه کارگر را عملی کنیم. با چنین آمادگی، خیزش های برحق و انقلابی ما و طبقه مان، شانس های بزرگی برای پیروزی خواهد داشت. حزب حکمتیست تلاش میکند دریچه ای برای گشودن این شانس باشد. ما باید در کارزار سیاسی کنونی جامعه علیه جمهوری اسلامی پیروز شویم!
حزب کمونیست کارگری حکمتیست(خط رسمی( مرداد ماه ۹۷ )اوت ۲۰۱۸)
|
