حزب کمونیست کارگری- حکمتیست (خط رسمی)

 

 

 

طبقه کارگر ایران در سوگ معدنچیان

 

 

روز چهارشنه ١٣ اردیبهشت ٩٦ (سوم مه ٢٠١٧) حوالی ساعت ١٢ ظهر انفجاری درمعدن ذغال سنگ زمستان یورت آزاد شهر در استان گلستان روی داد که در اثر آن متاسفانه تعداد زیادی از کارگران زیر آوار آن جان خود را از دست دادند. آمارهای مختلفی در مورد تعداد جان باختگان و مصدومین و کسانی که زیر آوار مانده اند توسط رسانه های رسمی ایران بیان شده است. طبق گفته های وزیر صنعت، معدن و تجارت تا صبح امروز پنجشنبه، آمار جان باختگان این انفجار به ٣٥ نفر رسیده است.  شاهین فتحی، معاون عملیات امداد رسانی، تعداد حادثه دیدگان را ٦٧ نفر اعلام کرد. او از زبان کارگران گفت ٤٠ نفر از معدنچیان زیر تونل محبوس شده اند. کارگران محبوس شده در عمق ١٨٠٠ متری تونل هستند و تا کنون نیروهای امداد رسانی تا ١٢٠٠ متری تونل پیش رفته اند.

 مقامات جمهوری اسلامی در محل و مسئولین معدن دلیل این انفجار را طبق روال همیشگی "خطای انسانی" اعلام کرده اند، در شرایطی که کارگران معدن از نبود امکانات ایمنی از جمله عدم وجود سنسور تشخیص نشت گاز، از اینکه بارها به مسئولین معدن نبود امکانات ایمنی کار و مخاطراتی که زندگی آنها را تهدید میکند را هشدار داده اند و هیچوقت اقدامی جدی صورت نگرفته است، حرف میزنند.

 جمهوری اسلامی برای خفه کردن اعتراض کارگران و خانواده های قربانیان، وزیر کار خود را به همراه نیروی سرکوبگرش روانه آزادشهر کرده تا از طرفی با وعده های پوچ خود از خشم و نفرت کارگران و خانواده های کارگری بکاهد و از طرف دیگر هر اعتراضی را در گلو خفه کند. اما حضور ربیعی و بقیه مقامات دولتی به صحنه اعتراض کارگرانی که جان سالم بدر برده اند، اعتراض به نا امنی محیط کار و بیحقوقی مطلق خود تبدیل شد.

 این اولین بار نیست که کارگران قربانی ناامنی محیط کار میشوند. امروز چه در ایران و چه در سراسر جهان معادن به عنوان قتلگاه طبقه کارگر در میان آنها شهرت دارد. مرگ در اعماق زمین، کار سخت و پر مخاطره، انواع امراض از سرطان ریه، مثانه و خون همراه با دیسک و انواع مختلف دردها بدلیل سختی کار همراه با عمر کوتاه کارگران معدن بخشی از زندگی آنها است.

 مسئول مرگ کارگران معدن یورت آزاد شهر، سرمایه دارن و دولت آنها، جمهوری اسلامی است. این را هر کارگری میداند و روزانه نفرت از این حاکمیت و زندگی نکبت باری که به آنها تحمیل شده است را هزار بار بیان میکنند.

 حزب حکمتیست ضمن تاسف عمیق خود، به خانواده جان باختگان و همکارانشان تسلیت میگوید و طبقه کارگر را به اعتراضی وسیع علیه کشتار کارگران آزاد شهر فرا میخواند.

 

رفقای کارگر، کارگران کمونیست

 امروز باید  در دفاع از کارگران معدن یورت آزاد شهر به میدان آمد. باید همه مراکز تولیدی و محلات کارگری را در اعتراض به کشتار کارگران آزاد شهر به تحرک در آورد. باید برای نجات فوری کسانی که زیر آوار مانده اند، برای تامین زندگی خانواده کارگران جان باخته و مصدومین و دادن خسارات به آنها، برای محاکمه صاحبان معدن به عنوان عاملین این جنایت و برای تامین امکانات ایمنی محل کار چه در معدن یورت و چه در سایر مراکز کار، جمهوری اسلامی را تحت فشار بگذاریم.

 کارگران معدن و خانواده های آنها امروز به حمایت همه جانبه هم طبقه ای های خود احتیاج دارند و نباید آنها را تنها گذاشت. اشک تمساح ریختن دولت و مقامات مختلف آنها، اعلام عزای عمومی از جانب نمایندگان خامنه ای و امام جمعه های مرتجع در استان گلستان، تلاش قاتلین کارگران برای آرام کردن ما و برای فریب کارگران معدن است. بردگی در معادن و زیر آوار ماندن و زخمی و معلول شدن و باز هم برای تامین زندگی خود صف کشیدن برای رفتن به قتلگاه، شایسه هیچ انسانی نیست.

نباید فریب حیله های وزیر کار و جناب روحانی و خامنه ای و... شد، کسانی که در راس ماشین کشتاری هستند که برای تامین سود سرمایه تلاش میکنند زنجیرهای دست و پای طبقه کارگر را هر روز قویتر و محکم تر کنند.

 

رفقا!

 این سرنوشت محتوم ما نیست! باید چون یک پیکر واحد در مقابل بورژوازی ایران و دولت آنها به عنوان عاملین بردگی خود ایستاد. باید کارخانه و محله را به سنگر اتحاد طبقاتی خود علیه بنیادهای این نظام ضد انسانی و دولت آن تبدیل کرد. این تنها راه پایان دادن به این توحش و کشتار های دستجمعی ما است.

 

 حزب کمونیست کارگری- حکمتیست (خط رسمی)

١٤ اردیبهشت ١٣٩٦ (٤ مه ٢٠١٧)