حزب کمونيست کارگري حکمتيست (خط رسمي)

 

انتخابات مجلس دهم

فرصتي براي گسترش اعتراض عليه جمهوري اسلامي

 

 

 انتخابات مجلس دهم در راه است. اگر در انتخاباتهای قبلی مجلس و رئیس جمهوری میتوانستند با پرچم ”اپوزیسیون درون حکومتی“، ”اصلاحات“، تعدیل و دفع خطر ”تندروها“ بساط این بالماسکه را گرم کنند، امروز با پیروزی ”اعتدال“ و ”معتدل“ شدن بخش اعظم جناح های درون حاکمیت و حتی خامنه ای، با بی معنی شدن اپوزیسیون درون حکومتی، بازار انتخاباتشان کساد است.  

پوچی وعده های ”گشایش سیاسی“ و ”گشایش اقتصادی“، خلع سلاح و بی آبرویی دولت اعتدال و کل جمهوری اسلامی در مقابل مردم، نه فقط حکومتی ها که کل بازیگران این مضحکه را به تکاپو انداخته است. علم کردن پرچم هایی چون ”حق زن“، ”دمکراسی“ و ”رفاه“، مستقل از اینکه بیان فشار از پایین جامعه برای تحمیل حقوق انسانی خود به جمهوری اسلامی است، تلاشی بیهوده برای بازار گرمی و داغ کردن فضای سرد و بیروح انتخابات و ”رقابتهای“ انتخاباتی شان جهت خریدن مشروعیت برای نظام است. وضع جمهوری اسلامی چنان وخیم است که ولی فقیه دست به دامن ”مخالفین نظام“ شده و تمنای شرکت در انتخابات را میکند.  

تلاشهای طیف ”لیبرال“ و ”کنشگر“ و پادوهایی چون توده و اکثریت که با اردنگی از قدرت بیرون انداخته شده اند، در دفاع از بالماسکه انتخابات و برای کشاندن مردم پای صندوقهای رای، جایگاه و ظرفیت این جریانات در دشمنی با آزادی و رفاه مردم و هم سرنوشتی آنان را با جمهوری اسلامی نشان میدهد. کل این صف شیادانه در مقابل اختناق و استبداد سی و چند ساله، در مقابل ممنوعیت فعالیت کمونيستها، سازمانها و اتحاديه هاى کارگرى، سازمانهاى مدافع حقوق زن، در مقابل ممنوعیت آزادی احزاب، حذف نشدن ”خودی“ هایی که تعهدشان به نظام بارها و بارها ثابت شده است و لیست بلند بالای زنانی که کاندید حضور در مجلس ارتجاع اسلامی شده اند و رقابت شان بر سر ایفای نقش بعنوان عمله و اکره اختناق اسلامى، را نشانه های از دمکراسی و ”حق انتخاب واقعی مردم“ علم میکنند.

 

مردم آزاديخواه!

 شرکت در انتخابات چنین رژیمی از نظر سياسى فاقد هرگونه ارزشی است. شرکت در انتخابات توهین به حق انتخاب، به حرمت و تلاش و مبارزه چند ده ساله شما علیه بنیادهای چنین حاکمیتی است. نباید در این انتخابات شرکت کرد. اما باید از این فضا بیشترین استفاده را برای تحرک سیاسی و اعتراضی علیه این بالماسکه، علیه تمام سازماندهدگان و شرکت کنندگان درون و بیرون حکومتی آن کرد. دوره به اصطلاح مبارزه انتخاباتی میتواند و باید به دوره ای پرشور از طرح مطالبات نه از جمهوری اسلامی و مجلس ارتجاعی اش که علیه کل حکومت و جناح ها و پادوهای آن باشد. 

امروز که به بهانه انتخابات مهمترین مسائل جامعه، حال و آینده آن روی میز همه قرار گرفته است؛ امروز که حق زن، آزادی، رفاه و سعادت و امنیت، ابزار تبلیغات انتخاباتی و بازار گرمی انتخابات شده است میتوان و باید ما هم حرف خود، مطالبه خود، حق خود را با صدای رسا اعلام کنیم. باید در مقابل پرچمهای دروغین دفاع از حق زن و ”زنانه کردن مجلس اسلامی“، اعلام کرد: حق زن، برابری زن با حاکمیت جمهوری اسلامی در تناقض است. در مقابل پروپاگاندای ”آزادی و دمکراسی“ باید اعلام کرد اولین شرط رسیدن به آزادی به زیر کشیدن رژیمی است که بدون سرکوب و دیکتاتوری و استبداد حتی یکروز دوام نمی آورد. باید در مقابل تبلیغات پوچ ”رفاه و امنیت“ اعلام کرد جمهوری اسلامی منشا ناامنی است و حاکمیت بورژوازی بدون تحمیل فقر و ناامنی به اکثریت ما ممکن نیست.  

میتوان و باید در دوره ای که تجمعات به بهانه ”مبارزه انتخاباتی“ و اهمیت انتخابات و ”شرکت مردم در سرنوشت خود“ باب میشود، برای جمع شدن در کارخانه و محله، در مدرسه و محل کار و... بیشترین استفاده را کرد و صفوف خود را در اعتراض علیه اختناق و فقر و بیحقوقی متحدتر و وسیعتر کرد. باید از دوره انتخابات برای گسترش اعتراض مستقل خود علیه کلیت جمهوری اسلامی بیشترین استفاده را کرد.

 

زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری

 

حزب کمونيست کارگرى ایران- حکمتیست (خط رسمی)

 ٢٠ ديماه ١٣٩٤ - ١٠ ژانويه ٢٠١٦