حزب کمونیست کارگری حکمتیست (خط رسمی)

 

 

 

خط فقر ٣ میلیون، حقوق معلم یک میلیون!

 

این شعار مشترک معلمان شاغل و بازنشسته است. در حالیکه کانون های صنفی معلمان سراسر کشور همه معلمان را فراخوان داده تا در تجمع سراسری روز ۱۳ مهر روز جهانی معلم شرکت کنند وخواستهای خود را اعلام نموده اند، سه شنبه گذشته، ٦  مهر ماه معلمان بازنشسته در اکثر شهرهای ایران، تجمعات اعتراضی برپا کردند. این چندمین تجمع و اعتراض معلمان بازنشسته است. 

علیرغم تورم و گرانی سرسام آور سالهای گذشته، بازنشستگان در ۱۰ سال اخیر هیچگونه افزایش حقوقی نداشته اند. حقوق بازنشستگی تنها درآمد خانواده هایی است که اکثرا کل اعضای آن بیکار هستند. حقوق یک میلیون تومانی و خط فقر ۳ میلیونی نشان دهنده وضع اسفناک این بخش جامعه است. با وجود این، معلمان بازنشسته، مبنای خواستهایشان را رفع تفاوت و فاصله حقوق شان با بازنشستگان سایر دستگاه ها قرار داده اند، که نشانه یک خواست حداقلی و یک توقع بسیار نازل است. این مصداق ضرب المثلی است که می گوید، ما را به مرگ می گیرند تا به تب راضی باشیم. در حالیکه بازنشستگان سایر دستگاه ها هم اگر کمی بیشتر از معلمان می گیرند اما ٨ شان در گرو ۹ است و آنها هم زیر خط فقر زندگی می کنند.  

اما در حقیقت شعار واقعی کارگران و معلمان چه شاغل و چه بازنشسته و معیار تعیین وافزایش دستمزد برای همه مزد بگیران و حقوق بگیران جامعه، نیاز خانواده ها و بر اساس تورم و گرانی است. و این خواست و توقعی است که سرمایه داران و دولت نمیخواهند آن را بشنوند. شاید گفته شود که دولتی که پرداخت مستمری ها را مساوی و رفع تبعیض نمی کند، کی حاضر است حقوق بازنشستگان و معلمان و دستمزد کارگران را بر اساس نیاز خانواده ها و متناسب با تورم افزایش دهد! 

 اما شک نکنیم که توقع نازل و حداقلی و رضایت دادن به زندگی زیر خط فقر، سرمایه داران و دولتشان را در گرسنگی دادن زحمتکشان جامعه جدی تر و مصمم تر می کند. کارفرماها و دولت زمانی احساس خطر می کنند و حتی به همان حداقل هم تن می دهند که مبارزات و اعتراضات کارگری و اجتماعی به کم تر از خواست افزایش دستمزدها و حقوق متناسب با نیاز خانواده ها و تورم و گرانی رضایت ندهد، به زندگی زیر خط فقر رضایت ندهد.  

شرایط فلاکت بار زندگی و فقر و بیکاری و دستمزد و حقوق های ناچیز کمر همه مزد و حقوق بگیران جزء را خم کرده است. در این اوضاع همه در یک کشتی نشسته اند. مبارزه ای هماهنگ و رادیکال و سراسری برای افزایش حقوق ها و دیگر مزایای کار براساس نیاز خانوادها و میزان تورم و گرانی لازم است. در اینجا نه تنها معلمان بازنشسته و شاغل هم سرنوشت اند، بلکه در کنار طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان جامعه برای رفاه و خوشبختی و زندگی بهتر قرار دارند. 

دولت سرمایه داران تا کنون توانسته است مبارزات جدا از هم، تنها و مجزای هر بخش جامعه را به عقب نشاند یا سر بدواند. از جمله، مسئولان دولتی در مورد پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان وعده های مکرر داده اند، اماهنوز اقدامی در این مورد صورت نگرفته است .

 تجمعات اعتراضی معلمان بازنشسته در روزی تحت نام " روز تکریم بازنشستگان " و دربرابر صندوق های بازنشسستگی و مجلس اسلامی برای چندمین بار خواست بازنشستگان را روی میز دولت نهاد. در این رابطه صافی مشاور وزیر آموزش و پرورش در امور بازنشستگان به موعظه و نصیحت پرداخته و اعلام کرده است که بازنشستگان باید ابتدا توسط همسران و بعد توسط  فرزندان و سوم اقوام و چهارم دولت تکریم شوند! این آدم شکم سیر یا احمق است و یا خود را به نفهمی زده است که هر گونه تکریم و احترام انسان، تامین زندگی و رفاه و حقوق و آزادیهای سیاسی و اجتماعیش است. و همه این ها  کار و وظیفه سرمایه داران و دولتی است که همه نعمات جامعه را در دست خود قبضه کرده است. همچنین صافی مراجع رسیدگی به امور بازنشستگان را نه یکی دو تا بلکه ٤ تا می شمرد، مانند مجلس، دولت، وزارت رفاه و وزارت بهداشت. به این ترتیب معلمان بازنشسته باید حداقل به ٤ مرجع رسیدگی  مراجعه و یکی یکی آنها را قانع کنند که تبعیض در پرداخت حقوق شان با سایر بازنشستگان کشور را بردارند.

در ایران حدود ٨۰۰ هزار بازنشسته وجود دارد که بیش از ٦۰ درصدشان معلمان بازنشسته هستند. و اغلب آنها کانون های بازنشستگی دارند که بجای وسایل تفریحی و سرگرمی به خواندن قران مشغول می شوند. سالانه ٤۰ هزار فرهنگی هم به لیست بازنشستگان اضافه می گردد.

 ۱۳ مهر روز معلم در راه است. ضروری است که چند صد هزار معلم بازنشسته به مبارزه حدود یک میلیون معلم شاغل بپیوندند و بهمراه هم سرنوشتانشان در تجمعات سراسری معلمان حضور یافته و شرکت کنند. لازم است در روز معلم، معلمان شاغل و بازنشسته مبارزه خود را مشترک و سراسری کنند. این اقدام، شانس رسیدن به مطالبات معلمان شاغل و بازنشسته را بیشتر می کند. بعلاوه خواست کارگران و زحمتکشان جامعه از جمله معلمان نباید کم تر از خواست دستمزد و حقوقی متناسب با نیاز خانواده هایشان و تورم و گرانی باشد. نباید به زندگی زیر خط فقر تن داد و تسلیم شد.

 

حزب کمونیست کارگری حکمتیست (خط رسمی)

 ١٠مهر ۹۵(اول اکتبر ۲۰۱٦)