دفتر کردستان حزب حکمتیست- خط رسمی

ارزش مزد و سود بالاتر از جان کارگر!

این قانون نظام جنایتکار سرمایه و کارفرماها است !

 

بنا به گزارشهای رسیده دو کارگر ایرانی با توطئه ی کارفرمای جنایتکار کشته و زخمی شدند. 

در تاریخ ١١ دیماه ٩٣ (اول ژانویه ٢٠١٥) در یک کارگاه در بازیان از توابع شهرستان سلیمانیه کردستان عراق، دو برادر بنامهای شورش و عادل محمدی که اهل شهر دیواندره در ایران هستند و برای کارگری و امرار معاش در کردستان عراق سکونت داشتند، بخاطر درخواست دستمزدشان توسط کارفرما و عواملش به گلوله بسته شدند. در این اقدام جنایتکارانه شورش کشته و عادل زخمی می شود. 

شورش و عادل که هر دو مهندس برق بودند، بیش از یک سال است  در کارخانه ذوب آهن بازیان سلیمانیه کارمی کنند.

شورش پس از زخمی شدن ساعت ها در محل کارخانه در انتظار آمبولانس مانده و بجای مداوای فوری در شهر سلیمانیه، به ایران فرستاده می شود که در راه جان خود را از دست می دهد.

علی محمدی پدر شورش و عادل بدلیل وضعیت جسمانی، هنوز قادر به پیگیری قتل فرزندش نشده  و آمرین و عاملین  قتل  هم هنوز مورد پیگرد قضایی قرار نگرفته اند.  

این اولین بار نیست که کارگران مهاجر ایرانی در کردستان عراق جان خود را بعناوین گوناگون از دست می دهند. این کارگران علاوه بر سر کیسه شدن توسط ماموران مرزی دولت اقلیم و پرداخت مبالغ زیادی برای کسب اقامت هرماه یکبار و تحمل هزینه  رفتن به ایران و بازگشتن به کردستان عراق، از همه حقوق کارگری و انسانی محروم هستند. هیچ قانونی ناظر بر کار آن ها نیست و بسیار اتفاق می افتد که کارفرماها در پایان کار از پرداخت حقوقشان سر باز می زنند، ان ها را سر می دوانند و یا درنهایت ناچیزی به انها می پردازند. حتی اگر مزد کارت را بخواهید می توانند جانت را بگیرند. چرا که برای کارفرما ارزش مزد و سود بالاتر از جان کارگراست! 

شرایط کار و زندگی کارگران مهاجر در کردستان عراق و عدم امنیت شغلی و جانی و مالی، برده داری محض است. با وجود این، بدلیل بیکاری میلیونی در ایران، دسته دسته کارگران مهاجر ایرانی مجبور به تحمل این بیحقوقی و تحقیر بیش از حد می شوند. 

ضمن تسلیت وهمدردی عمیق با خانواده شورش و عادل، از همه کارگران مهاجر در کردستان عراق و دیگرهم طبقه ای هایشان در شهرهای کردستان عراق انتظار داریم که این جنایت آشکار توسط کارفرما و همدستانش را نپذیرند، ساکت ننشینند و از هر اقدامی برای مجازات جنایتکاران  و احقاق حقوق کارگران مهاجر فروگذار نکنند.

شورش و عادل تنها دو کارگر برادر نیستند. آنها اعضای خانواده ای بوسعت طبقه کارگر در ایران هستند. نباید شک کرد که هم طبقه ای هایشان در مراکز بزرگ صنعتی و کارگری ایران علیه این جنایات و تبعیض و ستم و استثمار و بی حقوقی دست به اعترا ض می زنند. 

کسانی که جان شورش را بخاطر درخواست مزد کارش گرفتند و عادل را زخمی کردند باید دستگیر ومجازات شوند.  

کارفرماهای دولتی و غیردولتی که اغلب وابسته به احزاب حاکم در کردستان عراق هستند و از قبل کار ورنج کارگران، ثروتهای نجومی اندوخته اند، ازمصونیت در مقابل استثمار و بیحقوق کردن کارگران مهاجر برخوردارند. تنها متحد و متشکل شدن کارگران مهاجر و همبستگی طبقاتی کارگران در کردستان عراق با آنها، می تواند به این جنایات و قلدری آشکار کارفرمایان خاتمه دهد. تنها در صورت عدم وحدت طبقاتی و تشکیلات و رهبری واحد کارگری است که کارفرماهای خاطی و جانی شرایط برده وار کار و زندگی و عدم امنیت جانی و مالی را به کارگران مهاجر تحمیل می کنند.  

طبقه کارگر متحد و متشکل و با رهبری واحد باید به این رنج و استثمار و بیحقوقی و جنایات کارفرماها و دولتهای حامیشان پایان دهد. طبقه کارگر آگاه و متحد و متشکل می تواند پوزه سرمایه داران و دولتهایشان را  که از رنج وخون کارگر ارتزاق می کنند، به خاک بمالد. و امروز روزی است که کارگران مهاجر و هم طبقه ایهایشان در کردستان عراق بخواهند که کارفرمای جانی مجازات شود تا هیج کارفرمای خاطی دیگری جرات نکند و اجازه چنین دست درازی و تعرض به دستمزد و گرفتن جان کارگران را بخود ندهد.

کارگران، رفقا!  

کارگران به مثابه یک طبقه واحد و گردانهایی از یک ارتش عظیم طبقاتی می توانند مرزها را بی معنی، کارفرماها و حامیانشان را خلع سلاح  و خلع مالکیت کرده و نظام کثیف و ضد انسانی سرمایه داری را به گورستان بسپرند. این اقدامی است که امروز باید متحقق شود نه آرزویی که شورش محمدی و هزاران وده ها هزار هم طبقه ایهایشان با آن زیستند و جانشان را از دست دادند. این امری است که امروز باید انجام شود تا دیگر کمر هیج تک کارگر و گروه گروه کارگران و خانواده های کارگری زیر بار ستم و استثمار کارفرماها خم نشود و داغی به دل هزاران و ده ها هزار خانواده کارگری امثال علی محمدی پدر شورش و عادل  ننشیند!

 

چاره درد و رنج  کارگران اتحاد و تشکیلات است!

زنده باد طبقه کارگر آگاه و متحد!

ننگ بر کارفرماها و دولتهایشان

دفتر کردستان حزب حکمتیست- خط رسمی

١٥ دیماه ٩٣ (٥ ژانویه ٢٠١٥)