|
حزب حکمتیست )خط رسمی(
پیروزی معلمان پیروزی همه ما است!
روز های سه شنبه و چهارشنبه ۳۰ دی و اول بهمن ماه معلمان سراسر کشور در اعتراض به وضعیت معیشتی فلاکتبار وجایگاه اجتماعی و امنیت خود دست به اعتصاب سراسری زدند.
همچنین هفته گذشته شش هزار نفر از معلمان سراسر کشور طوماری که در آن به وضعیت معیشتی و رفاهی خود اعتراض کرده بودند، امضا و به مجلس اسلامی فرستادند.
مبارزات معلمان در چند سال اخیر به صورت مقطعی و پراکنده تا كنون ادامه داشته است. معلمان و فرهنگیان تا کنون بارها در قطعنامه ها و بیانیه های تجمعات خود، خواستهایشان را مطرح كرده اند. افزایش حقوق، اجرای لایحه مدیریت خدمات كشوری و نظام پرداخت هماهنگ حقوق، استخدام شدن معلمان حق التدریسی، بهبود شرایط تدریس، تغییر محتوای کتب درسی و به روز کردن سیستم آموزش، امنیت شغلی، رفع تبعیض کامل در آموزش و پرورش، آزادی بیان و عقلانیت در آموزش و پرورش.. از خواستهایی است كه سالها است موضوع مبارزه فرهنگیان و جدال بین آنها و دولت است.
آیا دور جدید مبارزات معلمان، انتظار دردناك و فقر طاقت فرسایشان را خاتمه خواهد داد؟ این سوال و دغدغه اکثریت قریب به اتفاق معلمان وخانواده هایشان است.
معلمان از موقعیت اجتماعی و شخصیتی بسیار خوبی در جامعه برخوردارند. این قشر محبوب به هیچ کس بدهکاری ندارند و صمیمانه و دلسوزانه نسلها را آموزش میدهند. میلیونها دانش آموز از متحدین معلمانند. معلمان میلیونها انسان سمپات، دوست و متحد خود در میان خانواده دانش آموزان را دارند. معلمان سمپاتی و دوستی وسیع اجتماعی را پشت سر خود دارند.
متاسفانه تا کنون نه نیروی خود معلمان به تمامی به میدان آمده و نه سمپاتی وسیع اجتماعی پشت خواستهای عادلانه و انسانی معلمان بسیج شده است. نیروی آکتیو در مبارزات کنونی یک هزارم کل نیروی اجتماعی معلمان نیست. راه هرگونه پیشرفت در پشت سر گذاشتن این موانع و انتخاب و اتخاذ شیوه و راههای موثر و رادیکال مبارزه و استفاده از همه نیروی معلمان و ظرفیتهای اجتماعی او است.
تجارب تا کنونی معلمان نشان داده است که از اتکا به مجلس اسلامی بهره ای نبرده اند. نمایندگان مجلس ناجی معلمان نیستند. اینها حافظان قوانین تبعیض آمیز و نابرابرند. پشتگرمی معلمان و ضامن موفقیتشان توده عظیم و یك میلیونی معلمان و اعتصابات سراسریشان است. دستهای گچی معلمان دل دولتمردان را به رحم نمی آورد، همچنانكه فقر و گرسنگی فرزندان کارگران و زحمتکشان که معلمین را هم شامل می شود، وجدان كرم خورده این شكم سیران را بیدار نمیكند. به جای نشان دادن دستهای گچی، مشتهای گره كرده تان را به این غاصبان نان سفره كارگر و معلم و پرستار نشان دهید!
١٥ میلیون دانش آموز تحت فشار فقر و خواهان رهایی فرهنگی و اخلاقی حامیان شما معلمان اند. قدرت خود را دریابید و سازمان دهید و به میدان بیاورید.
محکوم کردن میلیونی معلمان و خانواده هایشان به یک زندگی فلاکتبار و زیر خط فقر جرم است. عاملین آن باید به جامعه معلمان، دانش آموزان و خانواده هایشان جوابگو باشند. این کمترین توقع و فوری ترین خواست معلمان است. هم اکنون سرنوشت حقوق معلمان با دستمزد کارگران، حقوق پرستاران و دیگر حقوق بگیران جزء جامعه گره خورده است. در آستانه فصل دستمزدها برای سال ٩٤، اعتراض و اعتصابات کارگری وسیعی در جریان است. بعلاوه پرستاران و بازنشستگان و دیگر اقشار زحمتکش جامعه علیه شرایط دردناک زندگی، تورم و گرانی سرسام آور و وضعیت معیشتی رقت بار، زبان به اعتراض گشوده اند. عدم امنیت شغلی، میزان پایین حقوق و دستمزد در مقایسه با رشد تورم و خط فقر، ممنوعیت حق اعتصاب، تجمع، داشتن تشکلهای مستقل و آزادی بیان، مطبوعات و ... مسائلی هستند که اعتصابیون و معترضین کارگر و زحمتکش مدام مورد تاکید قرار داده اند.
بعلاوه، اعتصاب سراسری، همزمان و هماهنگ، موثرترین روش مبارزاتی و کارساز است. یک اعتصاب عمومی و سراسری معلمان و فرهنگیان، جامعه را تکان میدهد و گوش مسوولین دولتی را برای شنیدن حرف نمایندگان معلمان باز و آنها را به تجدید نظر در برخوردشان به خواستهای معلمان وامیدارد. مفتخوران اموال جامعه باید حقوق مكفی برای یك زندگی مرفه را از بودجه كلان مملكت تامین كنند. پیروزی معلمان پیروزی همه ما است.
حزب حکمتیست )خط رسمی(
٥ بهمن ماه ٩٣- ٢٥ ژانوبه ٢٠١٥
|
