|
مظفر محمدی در گفتگو با رادیو نینا (در باره حمله اسلامیست های "داعش"، تصرف شهرهایی در عراق و راه نجات مردم)
رادیو نینا: بنا به اخبار رسیده نیروهای مسلح دولت اسلامی عراق و شام " داعش" چند شهر عراق را تصرف کرده اند. مقامات عراقی اعلام کرده اند که استان نینوا و شهر موصل در شمال غرب عراق به کنترل داعش در آمده. قبلا فلوجه و اخیرا تکریت را هم تصرف کرده اند، ماجرا چیست؟ ریشه ی این اتفاق در کجا است؟ مظفر محمدی: این اوضاع پس لرزه ها وعواقب ادامه دارنظم نوین جهانی به سرکردگی امریکا است که بوش سردمدارش شد. همه می دانیم که این سیاست یعنی نقش ژاندارمی و ابرقدرتی امریکا پس از فروپاشی نظام دو قطبی و حذف شوروی و اقمارش بعنوان قطبی در برابر امریکا، شکست خورد. در افغانستان شکست خورد. در عراق شکست خورد. و در سوریه که آخرینش است هم ناکام ماند. طالبان در افغانستان برگشته است و در عراق اسلامی های دولت اسلامی عراق و شام "داعش" قدرتی در میان جنگل اقوام و قبایل مذهبی دیگر شده اند. القاعده که دولت امریکا با کشتن بن لادن جشن پیروزی را گرفت، برعکس آلان قدرتمندتر از آن دوره در افغانستان است. حمله امریکا و متحدینش به افغانستان و عراق ودخالتهای دیگر امریکا در منطقه باعث شد که نیروهای القاعده از غارهای کوهستان های افغانستان و پاکستان به قلب منطقه خاورمیانه برسند. و حالا می بینیم که درافغانستان و پاکستان و کشورهای حاشیه ی خلیج فارس و در لیبی وسوریه و عراق نیرو جمع کرده اند و سودای تشکیل دولت های اسلامی نوع طالبان و القاعده را در سر می پرورانند. ماجرا به سادگی این است که شکست سیاست نظم نوین امریکایی حالا دامن مردم منطقه را گرفته است. در عراق سناریوی سیاهی ساخته اند. در کشوری مدرن و متمدن که مردمانش خود می توانستند تکلیف خود را با رژیم دیکتاتوریش تعیین کنند، به آن حمله کردند وکل زیرساخت اقتصادی جامعه را ویران کردند و شیرازه ی جامعه را از هم پاشیدند. نیروهای قومی و مذهبی سنی و شیعه بجان هم افتادند و بر سر تقسیم غنایم جنگ امریکا و قدرت و ثروت شکم همدیگر را پاره کردند. وضعی بوجود آوردند که جهان می بیند. حالا با حمله داعش دولت امریکا اعلام نگرانی می کند، سازمان ملل ابراز نگرانی می کند. مالکی پس از یک هفته و تصرف چند شهر توسط داعش تازه حالت اضطراری اعلام کرده و ایران حمله به موصل را محکوم کرده است. روحانیون شیعه امثال سیستانی ترس برشان داشته و همه ی این ها فریاد می زنند: جلوشان را بگیرید!"
رادیو نینا: این جریان داعش از کجا آمده. تا حالا کجا بودند. مگر می شود بلافاصله و به مدت کوتاه یک هفته ای این همه پیشروی کنند و تا نزدیک بغداد برسند. مظفر محمدی: این نیرو از زمان حمله امریکا به عراق تا حالا وجود داشته است. حال با هر اسم دیگری. در همه ی این سال های پس از اشغال عراق و سقوط صدام هیچوقت و هیچ روز هفته نبوده که بمب منفجر نکنند. میزان تلفات مردم و خسارت مالی و جانی در این مدت سرسام آور است. هزاران نفر از زن و مرد و کودک قربانی شده اند. این نیرو که در یک سال اخیر به نام دولت اسلامی عراق و شام "داعش" خود را نامیده اسلامیستهای سلفی و بقایای طرفداران حزب بعث و صدام حسین اند. که در همین شهرهایی که الان در تصرف دارند حضور نظامی داشته و بخشا علنی هم بوده اند. از نظر من داعش با نیروی مالکی یا مقتدا صدر و حزب الله ایران و نیروی قدس جمهوری اسلامی و دیگر جریانات بزرگ وکوجک قومی و مذهبی ماهیتا تفاوتی ندارند. همه از یک جنس اند. داعش از نظر دیگر اسلامیست های شیعه و سنی تند رو هستند و بس. این ها نیروهای مرتجعی اند که کارشان ضدیت با انسان، با کارگر، با زن و کمونیسم است. با عقب نشینی سلفی ها در سوریه الان بنظر می رسد که همه نیروهای سلفی و شعبه داعش در سوریه به عراق آمده و در آنجا جمع شده اند. در ماه های اخیرشعبه داعش عراق بخشهایی از منطقه موصل و روستاهای و بخشهای ان را در دست داشته اند و این مناطق را در تصرف داشته اند. دولت مالکی هم کاری به آنها نداشته است. الان با تمرکز نیرو بعد از عقب نشینی از سوریه حملاتشان را درعراق گسترش داده اند. کل مخارج تدارکاتی و تسلیحاتی این جریانات را عربستان و دیگر کشورهای منطقه خاورمیانه تامین کرده و می کنند. ترکیه هم در سازماندهی و کمک به این نیرو سهیم است. اما دلیل تصرف شهرهای عراق یکی پس از دیگری نشانه قدرت نظامی داعش نیست. بلکه پوشالی بودن نیروهای نظامی و ارتش و پلیس دولت نوری مالکی را نشان می دهد. نیروهایی که امیدی به دولت مالکی ندارند و نمی توانند مقاومت کنند و فرار کرده اند. از طرف دیگر داعش در این مدت در میان دستگاه های دولتی و پلیس عراق نفوذ کرده است. در خبر آمده که استاندار نینوا در شهر موصل، شهر و استانداری را تحویل داعش داده است.
رادیو نینا: عکس العمل دولت عراق و از جمله امریکا در مقابل این تعرض چه خواهد بود؟ نهایتا این تعرض و حمله اسلامی ها تا کجا می تواند ادامه داشته و پیش برود؟ مظفر محمدی: دولت عراق پوشالی تر از آن است که بتواند عکس العمل جدی و موثر نشان دهد و از مردم در مقابل تعرض و بربریت اسلامی ها دفاع کند. در تمام این سال ها همین اسلامی های تروریست وطرفداران صدام و حزب بعث در همه ی شهرهای عراق از جمله در بغداد حضور داشته اند و مدام عملیات تروریستی انجام داده اند و هیچ نشانی از عقب راندن یا شکست دادنشان وجود نداشته است. اینکه دولت قومی – عشیره ای مالکی بتواند لشکرنظامیان گرسنه اش که متشکل از انواع دسته ها و اقوام و طوایف و مذاهب اند را به جنگ بفرستد خیلی بعید است. اگر پیشروی داعش همچنان ادامه یابد، احتمال اینکه ارتش مالکی از هم بپاشد زیاد است. و بخشا به داعش می پیوندند. آیا در نتیجه ی این حملات حکومت مالکی سقوط می کند یا نه به فاکتورهایی بستگی دارد از جمله: 1- آیا دولت مالکی می تواند ارتش و پلیس اش را روحیه بدهد و در مقابل داعش مقاومت کند و شهرهای تصرف شده را پس بگیرد ؟ شواهد نشان می دهد که جواب سوال منفی است. 2- مردم شهرهای کرکوک وموصل و تکریت و فلوجه و بغداد و غیره در مورد داعش چگونه فکر می کنند؟ آیا بخشی از مردم این نیرو را ناجی خود و ناجی عراق می دانند که می ایند و وضع کنونی را تغییر می دهند و جنگ وکشتار روزمره و انفجار بمب ها خاتمه می یابد. این کار صرفنظر از اینکه به سر دولت مالکی چه می آید، بزرگ ترین خطر برای کارگران و مردم عراق است. یعنی مردم مستاصل و درمانده ی عراق که شیرازه ی جامعه شان از هم پاشیده به نیروی وحشی وارتجاع دیگری امید ببندند و همکاری کنند و یا مقاومت نکنند و تماشاچی باشند. فرار بیش از نیم میلیون مردم موصل نشان می دهد که ترس از داعش در میان مردم متمدن و مدرن غیر مذهبی و غیر قومی زیاد است. دیده می شود که اسلامیست ها مردم در حال فرار و ترک شهر را به گلوله می بندند. 3- امریکا و متحدینش بار دیگر کمک های نظامی و تسلیحات پیشرفته شان را در عراق بکارگیرند و جبهه ای در مقابل داعش درست کنند. همانطوریکه گفتم عواقب چنین جنگی ویرانی شهرها و اماکن مردم و آوارگی میلیونی خواهد بود. اما یک چیز مسلم است که این جنگ تازه شروع شده و به زودی خاتمه نمی یابد. الان در سوریه چند سال است جنگ مشابهی ادامه دارد. در این جنگ داخلی هم ما شاهد کشتار و آوارگی و بی خانمانی بازهم بیشتری که در عراق شروع شده خواهیم بود و خواهیم دید که چه سرهایی توسط تروریست های اسلامی بریده شوند و به زنان تجاوز کنند و شلاق زدن و دست بریدن باب می شود. مثل دوره جنگهای علی وعمر که جان ومال مردم جزو غنایم اسلامی شان نامیده شده، به زور شمشیر مردم را مسلمان کرده و زنان ودختران را چون غنائم جنگی بین خود تقسیم و به انها تجاوز می کردند. با تصرف هر ده و شهری در عراق توسط "داعش"، مدارس تحصیلی دختران بسته می شوند زنان به کنج خانه و زیر نقاب کشیده می شوند.توحش کامل درجامعه برقرار می شود و فقر و گرسنگی و فحشا رواج می یابد . یک جهنم تمام عیار در انتظار مردم شهر و روستاهای عراق است. مگر اتفاق دیگری بیفتد.
رادیو نینا: فکر می کنید به این راحتی غرب و بخصوص امریکا، بخواهد عراق به دست داعش بیفتد. بعد از ده سال حضور نظامی در عراق از دستاوردی که در طی این چند ساله بدست آورده، دفاع نمی کند؟ مظفر محمدی: در جواب سوال اول گفتم که سیاست امریکا و متحدینش هم در عراق و هم در سویه و لیبی و افغانستان شکست خورد. در نتیجه اینها نه دستاوردی برای خودشان داشتند که به آن افتخار کنند و نه دمکراسی شان را برقرار کردند. آنها می گفتند ما دمکراسی می بریم. ولی همه ی اینها رو دست امریکا ماند و امریکا جامعه ای ویران شده ومیلیون ها مردم سرگردان و بیکار و فقیر و گرسنه را را ول کرد، دست اقوام و مذاهب و عشایر مختلف از دولت مالکی و مقتدا صدر و ناسیونالیستهای کرد تا جمهوری اسلامی را برای حاکمیت بر مردم، باز کرد و رفت. در نتیجه چیزی ندارند که ازش دفاع کنند. اگر دخالتی هم بشود بهتر از دوره های قبل نخواهد بود. جنگ امریکا و ارتش مالکی اگر جنگی بکنند شبیه جنگ بشار اسد خواهد بود که بمباران و توپ باران شهرها و ویران کردن خانه های مردم خواهد بود.
رادیو نینا: تا آنجا که معلوم است داعش به کرکوک هم رسیده. شهری که نیروهای مسلح دولت اقلیم کردستان در آنجا مستقر است و شهری که بین احزاب حاکم در کردستان و دولت مرکزی عراق بر سرش نزاع است. یکی میگوید این شهر جزو کردستان نیست و متعلق به عراق و دولت مرکزی است و دیگری میگوید شهر متعلق به اقلیم کردستان است. در نتیجه عملا مردم کردستان به این جنگ کشیده می شوند. فکر می کنید در این اوضاع بر سر اقلیم کردستان چه خواهد آمد؟ مظفر محمدی: مردم کردستان این بار بخواهند نخواهند به این جنگ کشیده شده اند. حمله داعش به کرکوک شروع این جنگ و کشیده شدن به کردستان عراق است. احزاب حاکم که تا حالا کرکوک را جزو اقلیم کردستان می نامیدند حالا دفاع از آن برایشان ناموسی است. از طرف دیگر جنگ داعش با کل مردم عراق است. اگر چه در ظاهر سلفی ها و طالبان و القاعده و کل نیرهای اسلامی سنی را، ضد شیعه می نامند. اما این ها فقط ضد شیعه نیستند. اینها طالب قدرت اند. دولت اسلامی در همه جا. هر جا که آب گلالود شد این ها حاضرند و ماهی شان را می گیرند. هر جا سناریوی سیاه شد و شیرازه ی جامعه پاشید این کرکس ها حاضرند و از خون و جان و مال مردم ارتزاق می کنند. ما یه وقتی گفتیم اگر مردم کردستان راهشان را از دولت قومی و مذهبی در عراق جدا کنند، بنفعشان است. ایجاد کردستان مستقل و حاکمیت غیر قومی و غیر مذهبی بسیار به نفع مردم کردستان بود. اما قدرت طلبی و ثروت طلبی احزاب حاکم ، بوی دلارهای حاصل نفت کرکوک، سودای کرسی ریاست جمهوری که طالبانی آن را گرفت، سودای سهم خواهی از کل درآمد عراق... همه ی این ها باعث شد تا احزاب حاکم کردستان عراق در کنار مالکی و دولتش بمانند و از جامعه ی بی رمق و بلبشو، جیب و شکم هایشان را پر کنند. آلان از نظر من تنها راهی که باقی مانده و حداقل برای احزاب حاکم کردستان عراق و نیروهای مسلح شان که مردم زحمتکش کردستان اند، کار شرافتمندانه این است که مقاومتی موثر سازمان بدهند و جلو پیشروی داعش را بگیرند. و شاید با عروج یک جبهه مقاومت توده ای بتوان این جریان ضد انسان را از شهرهای عراق بیرون کرد. فکر نکنم مالکی و دولتش قدرتی را که بشار در سوریه داشت، داشته باشد. اما اگر احزاب حاکم مقاومت نکنند و تصرف کرکوک ممکن شود، تصرف بغداد برایشان آسان خواهد شد. و در نتیجه کردستانی که تا حالا به نسبت شهرهای دیگر عراق امن تر بود میدان کشمکشهای مذهبی جدید خواهد شد. اسلامیست های کردستان عراق نیروی قابل توجهی اند که به داعش کمک کنند و آن را به شهرهای دیگر این منطقه بکشانند
رادیو نینا: تکلیف مردم عراق و شهرهای تصرف شده و یا شهرهای دیگر که مورد حمله قرار می گیرند چیست؟ مردم چکار می توانند بکنند. کارگران عراق از جمله بصره و بغداد و کمونیست های عراق در مقابل این اوضاع چه وظایفی دارند؟ مظفر محمدی: اگر بخواهم در یک کلام بگویم، الان هیچ راهی برای مردم عراق از زن و مرد و کارگر و زحمتکش و هر انسان شریفی نمانده جز مقاومت در برابر توحش اسلامیست ها. حالا نمیشه در بصره اعتصاب کرد یا در خیابانهای بغداد و کرکوک و سلیمانیه تظاهرات کنند. این دوره ، دوره جنگ است. یک جنگ دیگر بر مردم عراق تحمیل شده است. تنها مقاومت جانانه مضرات این جنگ را کم تر می کند. گفتم، انتظار اینکه ارتش و پلیس مالکی کاری کنند، کم است. یک هفته تعرض و تصرف چند شهر هنوز دولت مرکزی کاری نکرده. تنها کاری که کرده تهدید ارتشیان و پلیس شان است که انهایی که فرار کرده اند،اعدام می شوند. ارتش عراق به نظر می رسد نمی خواهد برای دولت مالکی بجنگد و نفعی در حفظ حاکمیت مالکی ندارد. در نتیجه یک راه می ماند و آنهم تشکیل یک جبهه ی مقاومت توده ای در مقابل داعش است. این به ارتشی ها و پلیس عراق هم شانس و فرصتی می دهد در این جبهه سازمان یابند و سلاح هایشان را بکار گیرند یا تحویل این جبهه اگر تشکیل شود بدهند. اینکه این امکان در عراق هست یا نه باید کارگران و فعالین سیاسی و مدنی و رهبران مردم جواب بدهند. اما کار غیرممکنی نیست. نیروی داعش تانک و توپ و هواپیما و ...، ندارد. حتما درپادگان شهرهای تصرف شده به سلاح های سنگین دست یافته اند. اما قدرت این جریان ارتجاعی در جنگ اش نیست. بلکه در دو چیز است. یکی در توحش و بربریت و ایجاد رعب و وحشت در میان مردم است. سرهای بریده، پرچم و شعار پیروزی شان است. مردم به شدت از این جریان می ترسند. دوم، داعش بعنوان ناجی مردم سنی مذهب آمده اند. سنی ها در عراق از طرف مالکی که شیعه و طرفدار ایران است، مورد تحقیر قرار گرفته اند و بورژوازی سنی مذهب از قدرت و سهم ثروت کم تری برخوردارند. در نتیجه ، این خطر وجود دارد که سنی مذهب ها به داعش بپیوندند و ان را ناجی خود علیه دولت شیعی نوری مالکی بدانند. رفع این خطر و توهم باز بر عهده ی رهبران کارگران و مردم و بویژه کمونیست های عراق افتاده است. در مورد وظایف کمونیست ها و سکولارها و نیروهای چپ و آزادیخواه و برابری طلب در میان طبقه کارگر عراق و مردم عراق و کردستان باید بگویم که وظیفه ی تاریخی بسیار بزرگ و سنگینی برعهده شان افتاده است. انسان هایی که دراین شب و روزهای سیاه تعرض بربریت اسلامی خواب به چشمانشان راه نیافته است. این ها می توانند سازماندهندگان نیروی عظیم مقاومت توده ای باشند. شکی ندارم این نیروی عظیم بالقوه وجود دارد و بخشی هم دارند مقاومت می کنند ولو تحت فرماندهی احزاب حاکم در کردستان یا بقایای نیروهای دولتی مانده در محل. گفته می شود نوری مالکی فراخوان تشکیل یک نیروی داوطلب از مردم را داده است. ولی این کار مالکی نیست. کدخدا خودش مشمول است. الان وقت آن است که کمونیست های عراق و کردستان در هرکجای دنیا هستند بیدرنگ به عراق برگردند و اسلحه بردارند. امروز روز جنگ است. یک جنگ و مقاومت توده ای بی امان. روز خبررسانی و اطلاعیه دادن و محکوم کردن نیست. اینها پشیزی نمی ارزند. دلیل پیشروی اسلامیست ها در منطقه این است که هر جا لازم شد، همه به آنجا هجوم می برند. از اقصی نقاط جهان. آمار اسلامیونی که از کشورهای اروپایی و امریکا به سوریه رفتند تا علیه بشار اسد و در کنار داعش و سلفی های سوری بجنگند، دولتهای اروپایی را ترسانده است. چرا کمونیست ها این کار را نکنند. نه تنها کمونیست های عراقی بلکه کمونیست های منطقه و بخصوص کمونیست های ایران و کردستان ایران. تاریخا این اتفاق افتاده است. کمونیستهای انگلیسی و فرانسوی رفتند و و در کنار رفقایشان در اسپانیا علیه فاشیست ها جنگیدند. ممکن است گفته شود که ارتش و پلیس دولت مالکی و نیروهای پیشمرگ احزاب حاکم در کردستان عراق مانع تشکیل چنین جبهه ی مقاومت مردم می شوند، یا اسلحه از کجا می آید و تدارکات و غیره چه می شود...؟ اولا این احتمال همیشه هست که آنها مانع شوند. اما حالا آش شورتر از آن است و آنها موقعیت شان بخطر افتاده است. جبهه مقاومت مردم با ارتش مالکی یا نیروهای پیشمرگ احزاب حاکم نخواهند جنگید. اگر جبهه مقاومت مسلحانه و توده های غیرمسلح در شهرهای عراق سازمان یابد و رهبرانشان را در صف مقدم خود ببینند و بشناسند، شکست داعش حتمی است. مقاومت مردم پاریس در مقابل نازی ها وجوانانی که ماشین های آنها را پنچر می کردند واخبار جبهه ها را می بردند یک نمونه تاریخی دیگر است. اگر این جبهه ولو در آغاز با چند صد نفر و با اسلحه سبک و مهمات کم هم تشکیل شود، در مدت کوتاهی یک نیروی مقاومت توده ای مسلح و غیر مسلح در شهرهای عراق به میدان خواهند آمد و سازمان خواهند یافت. تنها یک رادیوی موج کوتاه و یا امکان استفاده از مدیای دولت و احزاب حاکم می تواند در میان مردم شور و شوق مقاومت را بوجود بیاورد. اگر این نیرو به میدان بیاید مدیای عراق مجبور است به خدمتش در بیاید. این که من می گویم نه خیالبافی از دور و نه یک آرزو است. زمانی آرزو می شود که کمونیست های داخل و خارج عراق و کردستان بنشینند و تماشاچی باشند و فقط شعار بدهند و تبلیغ کنند. یا کمونیست های ایران و کردستان ایران که به منطقه و فرهنگ و زبان مردم آشنا هستند، بنشینند و اطلاعیه بدهند و محکوم کنند. ویا بخاطر سرهای بریده، اشک بریزند. با اطمینان می گویم که تشکیل یک گردان نیروی پارتیزان و آماده و آشنا به اسلحه و تاکتیک نظامی و جنگ شهری از کمونیست ها و سکولارها و زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب می تواند ضربه کاری بر پیکر این نیروی وحشی و افسار گسیخته و ضد انسان، بزند. نیرویی که هنرش ارعاب زنان و مردان و کودکان با نشان دادن سرهای بریده است. یک گردان از چنین نیرویی می تواند بیشتر از یک لشکر نیروی مستاصل و ناراضی ارتش و پلیس دولت عراق کارساز باشد. راه دیگری نیست جز اینکه باید جنگید و توحش را مهار زد. وگرنه باید شاهد یک زندگی فلاکت بار و اسارت روزمره بود. این خطری است نه تنها برای عراق و مردم آنجا، بلکه خطری است برای کل بشریت متمدن و انسانیت جهان امروز. پیروزی مردم عراق بر بربریت اسلامی پیروزی کل بشریت است. و شکست هم شکست بشریت. کشتاری که این نیروی اسلامی هار و بربر، براه خواهند انداخت کم تر از کشتار یهودیان توسط نازی ها نخواهد بود و زندگی اسارتبار برای کسانی که اگر زنده بمانند. اولین قدم این تعرض، اسارت محض و حقارت سهمناک زنان نیمی از انسان های جامعه است. اگر جبهه مقاومت نیروی کارگران و کمونیست ها و مردمان چپ و ازادیخواه تشکیل شود و در این جنگ پیروز شود، پایان عمر حاکمیت قومی و مذهب نوری مالکی هم خواهد بود و زمینه های حداقل ایجاد یک دولت غیر قومی وغیر مذهبی در عراق. این گوی و این میدان که دست همه ی ما را می بوسد. ژوئن 2014
|
