|
گزارش به پلنوم دهم کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران آبان ١٣٦٦
گزارش ک.اجرایی٬ شامل گزارش ارگانهای مختلف٬ در اختیار پلنوم قرار دارد. بنا براین اجازه میخواهم به عنوان دبیر ک.م برخی نکات تکمیلی را اینجا ذکر کنم. ١- عملکرد دبیر ک.م میزان و نحوه کار دبیر ک.م٬ با توجه به اینکه ک.اجرایی بالاترین ارگان در فاصله دو پلنوم است٬ کاملا بستگی به حجم کاری دارد که به او ارجاع میشود. در دوره گذشته در مجموع کار من به عنوان دبیر ک.م بسیار کم بوده است. صرفنظر از برخی طرف مشورت قرار گرفتن های شفاهی٬ اموری را که از کانال رسمی به من ارجاع شده است میتوان به شرح زیر خلاصه کرد.
١- اسناد و مصوبات درونی خود کمیته اجرایی و نیز ستاد سیاسی (شرح واظایف و غیره) ٢- قانون کار: در این مورد با انتشار متن موجود موافقت نشد و از ک.اجرایی و ستاد سیاسی طی نامه ای خواسته شد تا بحث قانون کاررا مجددا در دستور بگذارند ٣- مقاله کوتاه ک.ش (کمیته شهرها) در باره وظایف هواداران. بعنوان دبیر انتقادات خود به فرمولبندیهای ک.ش را کتبا در اختیار کمیته اجرایی قرار دام.
بعلاوه در طول این مدت گزارش هیات ک.اجرایی را دریافت کرده ام٬ و در باره برخی نکات گفتگوهایی با رفقای کمیته داشته ام. این حجم کار قطعا نمیتواند شاخصی برای تعریف نوع و دامنه دخالت دبیر ک.م بطور کلی باشد. در صورت فعال بودن ارگان و ارجاع مصوبات و قطعنامه ها و غیره٬ که خود نشستهای بعدی با ارگان را ضروری میکند٬ کار دبیر ک.م می تواند بسیار بیش از این باشد و نقش فعالتی توسط دبیر در امور حزب بازی شود.
٢- مشکلات دوره اخیر: همانطور که در گزارش ک.اجرایی آمده است٬ فعالیت دوره اخیر ابدا گویای یک تحول کیفی در کار رهبری نیست. بنظر من مشکلات را میتوان بترتیب اهمیت چنین خلاصه کرد: ١- ناتوانی در انتشار یک ارگان مرکزی منظم و ارتقا نقش رادیو در کل فعالیت حزب. نحوه سازمانیابی این امور توسط مسئولین مستقیم تبلیغات نقش جدی ای در این داشته است. ایراد اصلی تر تخصیص ندادن کادر بیشتر به سازمان تبلیغات٬ جدایی سازمان تبلیغات از فعل و انفعالات انفعالات ستاد سیاسی (و کم بودن این فعل و انفعالات در درجه اول) و ضعف عمومی رهبری حزب در سازماندهی یک جو سیاسی زنده در بالای حزب است. ٢- کم راندمانی ستاد سیاسی: این در درجه اول بنظر من ناشی از تبدیل نشدن این ارگان به یک ارگان تخصصی و غیر دائمی است و در وهله بعد ناشی از برنامه ریزی و اداره نادرست کار ستاد در این دوره ( درجه ای آماتوریسم در پیشبرد و اداره مباحثات)، ستاد سیاسی به اعتقاد من به تقویت از لحاظ کادر نیاز ندارد٬ بلکه نیازمند بهبود جدی در سبک کار خود است.
عوامل تعیین کننده در این میان عبارتند از: I. تعریف بهتر از وظایف ستاد. بنظر میرسد تصور یکسانی از دامنه این وظایف و نقشی که ستاد باید بازی کند وجود ندارد II. تمرکز کامل ستاد و تبدیل آن به یک ارگان نشسته و دائمی٬ ولو به قیمت کاهش کادرهای اصلی آن III. اداره و هدایت حرفه ای تر کار ستاد توسط دبیر ستاد IV. اتکا ستاد به نشستهای سمیناری وسیع و از پیش تعریف شده. V. تاکید بیشتر بر ضرورت ارائه مباحثات ستاد٬ الف) در اسرع وقت و ب) بصورت مکتوب و قابل ارائه در سطح علنی VI. استفاده فعالتر کمیته اجرائی از ستاد سیاسی بعنوان جمع مشاورین سیاسی در ارائه مشاوره های کتبی در امور حزب بطور جاری ٣- ارگان تئوریک حزب . به اعتقاد من مادام که ایده "موضع تئوریک رسمی" را کنار نگذاریم و نشریات تئوریک خود را به صحنه برخورد آزاد رفقای حزبی و یا محل ارائه تحقیقات و مطالعات آنها تبدیل نکنیم نشریات تئوریک ما از حجم و کیفیت لازم برخوردار نمی شوند ( امروز که رسما از انتشار هر نوع کار تئوری ناتوانیم). من مجددا نظر خود در باره "شناورد کردن" بسوی سوسیالیسم یعنی تبدیل آن به عنوان (...) برای مقالات تئوریکی که با امضا و مسئولیت نویسندگان حزبی منتشر میشوند٬ تکرار می کنم و خواهان تصویب این ایده هستم. کمیته مرکزی حزب می تواند مرجعی (ترجیحا دبیر ستاد سیاسی) را بعنوان سردبیر بسوی سوسیالیسم با وظیفه دریافت و تهیه مقدمه بر مقالات رسیده٬ و ارائه آنها به انتشارات حزبی در فرم نهایی انتخاب نماید. ستاد سیاسی همچنین باید موظف شود که مباحثات خود را برای چاپ علنی در بسوی سوسیالیسم تهیه و تنظیم نماید.
٤- کمیته اجرایی: بنظر من هنوز ک.اجرایی در راس حزب می توانست بیش از این محسوس باشد. شخصا٬ با توجه به امکانات امروزی ما از لحاظ کادر٬ تقویت ک.اجرایی را از لحاظ تعداد اعضا ضروری نمیدانم. آنچه لازم است سازمان یافتن شبکه فعالی از دستیاران و مشاورین است که ک.اجرایی را قادر سازد به اولویتهای اصلی خود بپردازد.
٥- تشکیلات شهرها و ک.ش: این ارگان را باید تا حد امکان تقویت کرد. مباحثات ما در مورد فعالیت کارگری و مخفی تقریبا متوقف شده است. این در شرایطی است٬ که به گواهی نشست رفقای کمیته شهرها- کمیته اجرایی با برخی از فعالین اصلی ما در شهرها٬ ابهامات متعددی در اذهان رفقا٬ وجود دارد. توجه رفقا را به گزارش ضمیمه مربوط به این دیدارها جلب میکنم. تا امروز من اطلاعی از یک تلاش سیستماتک برای پاسخگویی مستدل به این ابهامات در سطح علنی٬ و حتی فراتر بردن مباحثات قبلی مان در این باره٬ ندارم. اگر امکان تقویت مستقیم خود ک.ش وجود نداشته باشد٬ که معمولا ندارد٬ بنظر من حضور دائمی تر اعضا ک.ش در ستاد سیاسی و تبدیل شدن مباحثات ک.ش به یکی از محورهای اصلی بحث های درونی ستاد سیاسی است.
٦- تشکیلات کردستان. اطلاع مشخص من از اوضاع تشکیلات کردستان کافی نیست. اما متاسفانه مباحثات مربوط به پراتیک این فعالترین بخش حزب٬ جای بسیار کمی را در مشغله ارگانهای رهبری ( و بویژه ستاد سیاسی) اشغال میکند. بنظر من رابطه بسیار نزدیکتری میان کمیته مرکزی کومه له و ارگانهای مرکزی ضروری است. بطور مشخص باید روی ضرورت حضور منظم یکی از اعضا کمیته مرکزی کومه له در جلسات ماهانه ای که باید از کمیته اجرایی٬ ستاد سیاسی و نمایندگان سازمان تبلیغات٬ کمیته خارج کشور و کمیته شهرها(ک.ش) برای در جریان قرار گرفتن کل سازمان مرکزی حزب از مجموعه امور تشکیل شود٬ تاکید گذاشت.
٧- کمیته خارج کشور: بنظر من باید یک کمیته ٢- ٣ نفره برای آغاز یک دوره جدید فعالیت بر مبنای ی نقشه عمل شسته و رفته و ابژکتیو تشکیل داد. حزب کمونیست مساله خارج کشور را بیش از حد دارد با خود حمل میکند. این مساله آنقدرها مبهم و غامض نیست.
٭٭٭٭٭٭
معمولا برای رفع این مشکلات ما بر ضرورت فعال تر شدن کادرها٬ اصلاح سبک کار و غیره انگشت گذاشته ایم. نکته مهم این است که بتوانیم ملزومات واقعی این فعال تر شدن و اصلاح روش ها را بوجود بیاوریم. یک توصیه٬ که ابدا حکم نوشدارو ندارد می توان در این باره کرد. و آن تمرکز ارگانها است. (...) میکنم:
I. یک شهر٬ یا دو شهر نزدیک بهم (درصورتی که مجبوریم درون کشور خود را سازمان دهیم) برای تمرکز دفاتر ارگانهای اصلی حزب تعیین کنیم. II. به هر ارگان ساختمانی٬ با (...) کافی برای کار و استراحت (سکونت) افراد منتخب به آن ارگان اختصاص داده شود. III. هر رفیق٬ مستقل از شهر محل سکونت دائمی اش٬ با انتخاب به یک ارگان٬ خود را به محل ماموریت خود (در فاصله دو پلنوم) معرفی نماید. IV. حزب کمونیست مخارج کلیه رفقایی را که بدلیل این جابجایی حین ماموریت امکان تامین معاش خود را از دست می دهند٬ تامین کند. V. هر رفیق می تواند٬ مادام که قادر است در دفتر ارگان مربوطه به مدت کافی برای انجام امور محوله حضور یابد٬ در هر شهر یا کشوری که مایل است اقامت دائمی خود و روابط اجتماعی خود را داشته باشد. VI. حزب همچنین کمک هزینه ای برای کمک به امر ایاب و ذهاب رفقا به شهر محل سکونت دائمی شان (برای امور خانوادگی و اداری) در فواصل ماندن تصویب نماید.
دست نوشته منصور حکمت، از آرشیو حزب حکمتیست. تایپ: خالد حاج محمدی، کلمات غیر قابل فهم با (…) مشخص شده است.
|
