|
قطعنامه پیشنهادی رفیق نادر پلنوم ١٤ حزب کمونیست ایران ٢٦ تیر ١٣٦٧
١- با پذیرش قطعنامه ٥٩٨ شورای امنیت سازمان ملل از جانب ایران٬ آتش بس و آغاز مذاکره برای صلح بین دو رژیم در ظرف چند هفته آینده حتمی است. این تحول از همه لحاظ مبین فاز جدیدی در مبارزه ما علیه جمهوری اسلامی است و بویژه برای تشکیلات کردستان حزب نتایج تعیین کننده ای ببار میاورد. از یکسو تعمیق سریع و جدی بحران سیاسی رژیم٬ دورنمای ضعف حکومت مرکزی و تشدید مبارزه طبقاتی و توده ای و مبارزه مسلحانه در کردستان را نوید میدهد و گسترش فعالیت ما را ایجاب میکند. از سوی دیگر٬ آتش بس و صلح در مدت کوتاهی ما را از تمام امکانات پشت جبهه ای در مبارزه مسلحانه محروم می سازد و تشکیلات علنی و مسلح ما را در کردستان با مخاطره جدی روبرو میسازد. این موقعیت حساس و متناقض اتخاذ فوری یک سیاست جدید برای تداوم مبارزه مسلحانه٬ حفظ ادامه کاری ما در کردستان و پاسخگویی به نیازهای مبارزه رشدیابنده توده ای را ایجاد میکند.
٢- یک جز اساسی هر قرارداد صلح میان دو کشور٬ عدم مداخله در امور داخلی طرفین خواهد بود. رئیس جمهوری عراق هم اکنون تعهد عراق به این مسئله را در صورت آغاز مذاکره اعلام کرده است. همین امر به خودی خود به معنای محدودیت های جدی ای بر مجموعه فعالیتهایی است که کومه له در خاک و یا از طریق خاک عراق انجام می هد. از این گذشته و از این مهمتر٬ این امری حتمی است که دولت عراق بلافاصله پس از آتش بس در صدد در هم شکستن اپوزیسیون کرد عراقی و عادی ساختن اوضاع در کردستان عراق بر خواهد آمد. در چنین شرایطی بطور قطع حضور نظامی ما در کردستان عراق غیر ممکن خواهد شد و حتی امنیت و آزادی عمل و تحرک تشکیلات ما در کردستان عراق جدا به خطر خواهد افتاد. محدودیت هایی که به این ترتیب در مدت بسیار کوتاهی در برابر ما قرار میگیرد عبارت خواهد بود از:
الف: بسته شدن رادیوهای ما در خاک عراق ب: بسته شدن مرزها توسط عراق و ممانعت از ورود و خروج و نقل و انتقال نیروهای مسلح ما ج: فشار جدی عراق برای خلع سلاح شدن تشکیلات علنی ما در کردستان و انتقال به اردوگاهایی٬ ولو تحت نظر خود ما ٬ در بخش عربی عراق. قطع تماس ما با مردم کردستان عراق د: محدود شدن ارتباط ما با خارج کشور ه: قطع کمکهای تسلیحاتی و کاهش جدی (یا قطع) کمکهای مالی به ما
این اقدامات میتواند بسته به شرایط با خشونت بیشتر و کمتر اعمال گردد. در عین حال احتمال برخورد بسیار خشن ارتش و یا وقوع شرایط غیر منتظره ای که در آن لطمات نظامی به ما وارد شود (مانند قرار گرفتن در خط آتش در جنگ عراق و اپوزیسیون کرد٬ بمباران شدید و غیره) ابدا کم نیست.
٣- این اوضاع به معنی تغییر اساسی در رابطه عراق با ماست. امکانات ناشی از همسویی سیاسی ای که دشمنی مشترک با جمهوری اسلامی میان عراق و اپوزیسیون ایرانی ایجاد کرده بود٬ اکنون دیگر بطور قطع به پایان میرسد. دوره ای در مبارزه که کردستان عراق می توانست٬ با تائید دولت عراق٬ نقش پشت جبهه ای برای مبارزه مسلحانه ما علیه جمهوری اسلامی داشته باشد٬ پایان یافته است. این فاز کاملا جدیدی در مبارزه مسلحانه ماست. هر نوع خوشباوری به امکان ادامه استفاده از تضاد ایران و عراق برای فعالیت نظامی و حضور نظامی ما در کردستان٬ می تواند لطمات اساسی به موجودیت ما در کردستان وارد سازد. بهمین ترتیب هر نوع خوشباوری به اینکه اتخاذ روش برخورد معینی از جانب ما می تواند بطور محسوسی باعث تغییر یا تعدیل جدی سیاست عراق شود٬ بسیار مخاطره آمیز خواهد بود. ما خواهان خصومت و رودررویی با دولت عراق نیستیم و به احتمال قوی عراق نیز مایل به برخورد خصمانه به ما نخواهد بود. اما اوضاع عینی و حرکت عراق برای رعایت مفاد قرارداد صلح و عادی سازی اوضاع در کردستان عراق٬ به ناگزیر به نوع رابطه ای که تاکنون میان ما وجود داشته است خاتمه میدهد و مناسبات جدیدی را میان ما و دولت عراق بوجود میاورد. ما موظفیم با فرض بدترین شرایط سیاست سنجیده و حساب شده ای را برای مستقل شدن کامل از امکانات عراق٬ خروج از زیر کنترل آن و ادامه مبارزه مسلحانه علیه جمهوری اسلامی و گسترش فعالیت کومه له در کردستان اتخاذ کنیم. در عین حال ما باید بکوشیم تا انتقال به اوضاع جدید با کمترین مشقات و لطمه و با حداقل تیره شدن روابطمان با دولت عراق صورت گیرد. تضمین عملی همه اینها مستقل شدن هرچه سریعتر و متکی شدن به امکانات خود است. تنها در این صورت هر تمایل احتمالی عراق برای ادامه نوعی مساعدت به ما میتواند امتیاز و نه قیدو بند٬ به شمار آید.
٤- جهت گیری اصلی ما در این دوره عبارت است از:
الف: تلاش برای سازماندهی و حتی مبارزه مسلحانه و سیاسی علیه جمهوری اسلامی٬ با توجه به دورنمای بسیار امید بخش که بحران عمیق این رژیم در برابر ما قرار میدهد. شرکت فعال در مبارزات اوج گیرنده دوره آتی. حفظ ادامه کاری کومه له٬ رهبری٬ تبلیغات و فعالیت نظامی آن با کمترین لطمات. ب: مستقل شدن کامل از امکانات پشت جبهه ای تا کنونی موجود در خاک عراق. درآمدن و دور شدن از زیر کنترل عراق. خلع سلاح تشکیلات و محبوس شدن اعضا و کادرها در اردوگاهها نامطلوب ترین حالت از نقطه نظر سیاسی است. د: اتکا به امکانات کردستان ایران برای تداوم مبارزه مسلحانه. بازسازی امکانات تبلیغی سراسری. جذب اعضا و کادرهای تشکیلاتی به عرصه های خارج از کنترل عراق٬ از طریق امکانات ما در ایران و خارج کشور. ج: اجتناب از تیره شدن و خصمانه شدن رابطه با عراق و با هر نوع اصطکاک با دولت و ارتش عراق درحین دوره انتقالی. تلاش برای انتقال به اوضاع جدید با حداقل لطمات و تلفات. ه: اعلام و تفهیم جوانب مختلف فاز جدید در مبارزه به تشکیلات٬ طبقه کارگر و توده های مردم زحمتکش کردستان برای ایجاد فضای روحی و سیاسی و امکانات مادی مناسب برای انتقال به دوره جدید.
٥- نگرشهای نادرست احتمالی:
الف: توهم به امکان تخفیف عواقب مسئله در رابطه با دولت عراق و ادامه رابطه موجود ولو در شکل تخفیف یافته. این نگرش عوامل عینی را نادیده میگیرد و با تعلل در انتقال به فاز جدید٬ عملا کل امکانات ما را در اردوگاهها و زیر کنترل دولت عراق محبوس خواهد کرد. از نظر سیاسی این یکی از زیان آورترین حالات است که میتواند پیش بیاید.
ب: یاس در مورد امکان ادامه مبارزه مسلحانه در ایران. این نگرش تمام فضا و فرجه ای را که برای گسترش مبارزه مسلحانه بویژه در دوره فعلی در ایران وجود دارد٬ بحران سیاسی موجود٬ دورنمای اعتراض توده ای٬ نفوذ کومه له در کردستان و وظایف خطیر ما برای حضور به مثابه رهبر در دوره تعیین کننده کنونی ندیده میگیرد. این یک گرایش شکست طلبانه و انحلال طلبانه است. اوضاع لااقل در ماههای آینده٬ چنان است که حفظ ادامه کاری ما می تواند تغییرات اساسی در تناسب قوا در کردستان بوجود آورد. از نظر مراحل استراتژیک مورد نظر ما٬ دورنمای انتقال به یک مرحله بالاتر هم اکنون در برابر ما قرار گرفته است. این احتمال وجود دارد که اعتلای سیاسی نهایتا به نتیجه جدی ای منجر نشود و جمهوری اسلامی و بورژوازی مجددا در موضعی قدرتمند قرار بگیرد. اما این زمان هنوز فرا نرسیده است و بعلاوه در چنان مقطعی ما٬ در صورت ایستادن بر امکانات مستقل خود٬ طرح عقب نشینی نظامی خود را خواهیم ریخت.
د: سازماندهی پشت جبهه با تکیه به اپوزیسیون کرد عراق. این روش بعنوان برخورد فوری و کوتاه مدت مهلک خواهد بود. اولا٬ مادام که هر بخش از تشکیلات ما در مناطق زیر کنترل دولت عراق بسر می برد٬ چنین حرکتی٬ حتی اشاره به امکان چنین حرکتی٬ از جانب ما امنیت و جان همه این رفقا را به مخاطره جدی می اندازد. ثانیا٬ در صورت عدم حمایت ایران از اپوزیسیون کرد عراقی٬ چنین امکانات پشت جبهه ای عملا ناموجود یا از نظر نظامی و جغرافیایی برای ما غیر قابل استفاده خواهد بود. و ثالثا این ما را در موقعیتی خصمانه علیه عراق قرار می دهد و تعادلی را که ما برای انتقال به دوره جدید به آن نیاز داریم از بین میبرد. این سیاست در کوتاه مدت آوانتوریستی است. اما اینکه پس از انتقال به دوره جدید٬ بتوانیم استفاده محدودی از امکانات اپوزیسیون در کردستان عراق بکنیم محتمل نیست. این راه حل به هر حال امروز در مقابل ما قرار ندارد.
به اعتقاد ما دوره ٦ ماه تا یک سال آینده دوره تعیین کننده ای در مبارزه طبقاتی و در حیات سیاسی حزب ما ست. صلح دشواریهای مادی مهمی بر سر راه یک سیر سیاسی اساسا رو به بهبود قرار میدهد. اصل اساسی ما انتقال به اوضاع مادی جدید بدون از دست رفتن امکان دخالت ما به مثابه رهبر و نیروی مسلح فعال در رویدادهای آتی ایران است. در این میان باید با هر گرایش شکست طلبانه٬ محافظه کارانه و آوانتوریستی و با هر گرایش به انتظار و تعلل مقابله کرد.
٦- اوضاع مطلوب و اقدامات انتقالی: هدف ما حفظ نیروهای مسلح در ایران٬ حفظ رابطه تشکیلات و رهبری سیاسی٬ حفظ امنیت و ادامه کاری رهبری٬ کادرها و تشکیلات و بیرون کشیدن فعالین و امکانات از مناطق تحت کنترل دولت عراق و ایستادن روی امکانات مستقل خود است. چنانچه در چنین امری موفق شدیم٬ اوضاع ایران حداقل تا چندین ماه امکان پیشبرد مبارزه مسلحانه و طراحی برای اقدامات بعدی( تعرض سیاسی و نظامی و یا عقب نشینی و کاهش کار مسلحانه) را به ما خواهد داد. برای انتقال به چنین اوضاعی٬ اقدامات فوری زیر باید صورت گیرد:
الف: تشکیلات علنی و مسلح در عراق٬ شامل واحدهای تدارکاتی و ارتباطاتی شهرها و آسوس٬ به سرعت سبک بار و قابل مانور شود.
ب: بخشی از رهبری و کادرها به خارج منتقل شوند و بخش دیگر در محل آماده حرکت همراه واحدهای رزمی به مناطق خارج از کنترل عراق و یا احتمالا داخل ایران باشند. رهبری داخل باید ترکیب مناسب و کوچکی برای هدایت فعالیت نظامی در داخل باشد و نه بیشتر.
د: تقسیم بندی میان رفقای تشکیلاتی برای سازماندهی در عرصه های جدید و یا استقرار در اشکال جدید بوجود آید. (....) این تقسیم بندی بصورت زیر است:
١- واحد رزمی که آماده پیوستن به نیروهای داخل ایران است ٢- کادرها و اعضایی که به خارج کشور اعزام می شوند ٣- بخش اعضامی کمیته مرکزی و رهبری کومه له ٤- بخشی از رفقا که امکان استقرار در شهرهای ایران دارند ٥- بخشی که تا آخرین مراحل در عراق برای اداره امور می ماند و سپس به یکی از عرصه های فوق جذب می شود. این رفقا می توانند مجموعا از کادرهایی باشند که به دلائل مختلف ( نظیر داشتن پاسپورت٬ قابلیت رزمی و یا روابط توده ای) امکان جذب سریع به عرصه های دیگر را دارند.
ه: تماس نزدیک با مقامات دولت عراق برای مذاکره٬ آشنایی با سیاست آنها و گرفتن امکانات برای اقدامات ما برقرار شود.
ج: در مورد فاز جدید به کادرها٬ تشکیلات و توده های مردم توضیحات کافی داده شود. ( در سطوح مختلف از کلیات تا جزئیات) ( دنباله اقدامات٬ با اصلاحاتی از روی نوشته کمیسیون و با نظر کمیته اجرائی)
٧- موقعیت ما در دوره انتقالی کاملا منوط به سرعت عمل ما٬ سنجیدگی اقدامات ما و توجیه رفقای حزبی در مورد مشخصات این فاز در سیاست ما است. وجود هر نوع ابهام در نقشه ها و یا تردید در میان کادرهایی که باید این طرح را پیش ببرند به ما لطمه میزند. از اینرو رفقای ک.م کومه له باید اقدامات عملی را با توضیحات مستمر سیاسی در باره اوضاع به تشکیلات و به توده مردم٬ و توضیح وظایف تک تک کادرها به آنها و حفظ رابطه نزدیک با آنها توام نمایند.
٨- ارتباط نزدیک با کمیته مرکزی حزب و کمیته اجرائی ( شامل کمیسیون کردستان که رفقای ک.م کومه له در خارج را نیز در بر میگیرد) حیاتی است. یکی از رفقای ک.م کومه له (ک.ر) که امکان آن را دارد باید با سفرهای متناوب این فاصله را پر کند و ارتباط (...) ارگانی را برقرار نگهدارد.
٩- اقدامات ما باید به نحوی باشد که حساسیت دولت عراق را بر نیانگیزد و بوی موضع خصمانه ندهد. این امر با توضیح موضع ما به آنها٬ نیاز ما برای این به اقداماتی برای ادامه کاری علیه جمهوری اسلامی و نیز با دست نزدن به حرکات تحریک آمیز٬ بویژه در مراجعه با ارتش یا در ارتباط با اپوزیسیون کرد در عراق٬ ممکن خواهد بود.
١٠- در باره دورنمای دراز مدت مبارزه مسلحانه:
مسئله اصلی فعلی برای ما حضور نظامی در دوره پرتلاطم فعلی با حفظ امنیت و ادامه کاری تشکیلات است. با اعتلای سیاسی و تناسب قوای جدید فضای حفظ و گسترش مبارزه مسلحانه را برای مدت بیشتری ایجاد خواهد کرد. و یا به تدریج سلطه رژیم تحکیم میشود و رژیم بر اوضاع مسلط خواهد شد. در حالت اول ما بر مبنای استراتژی مصوب کنگره حرکت می کنیم. امکان تعرض برای ایجاد مکان و فضای مناسب کادر رهبری (بخشی از آن) در خاک ایران و استقرار پایگاهها منتفی نیست. ما در واقع روی این احتمال مثبت سرمایه گذاری و حساب می کنیم. اما اگر جمهوری اسلامی قادر به کنترل اوضاع و پیشروی سیاسی و تسلط نظامی شود٬ آنگاه ما چنانچه توانسته باشیم به یک سازمان رزمی و متحرک در داخل٬ با یک رهبری (...) و ادامه کار تبدیل شده باشیم٬ فرصت مناسبی برای تجدید نظر در مورد نحوه ادامه مبارزه مسلحانه (یا عدم آن) در دوره های بعد خواهیم بود. نیروی نظامی ما میتواند خود را عقب بکشد٬ و بتدریج به اشکال مختلف در کردستان٬ با استفاده از امکانات توده ای در ایران و عراق و نیز امکانات اپوزیسیون کرد ذوب شود٬ و سازمان سیاسی حزب در شهرها اصل فعالیت ما را پیش ببرد. تمام مسئله به این مربوط است که آیا ما می توانیم به مثابه یک حزب سیاسی و نه یک جریان پیشمرگانه سنتی٬ عمل کنیم و ادامه کاری اساس فعالیت خود را در شرایط مختلف حفظ نمائیم یا خیر.
دست نوشته منصور حکمت، از آرشیو حزب حکمتیست. تایپ: خالد حاج محمدی، کلمات غیر قابل فهم با (…) مشخص شده است.
|
