حمایت از کارگران ساختمانی کردستان عراق برای ایجاد تشکل های مستقل کارگری
اسد گلچینی

کارگران ساختمانی حرکت بسیار مهمی را برای برسمیت شناختن تشکل خود و همچنین برسمیت شناختن و قانونی شدن حق تشکیل سازمانهای مستقل کارگری شروع کرده اند. ما این اقدام و فعالیتهای تا کنونی صد ها کارگر و فعال این مبارزه را بخشی از مبارزه خود بعنوان کارگران و کمونیستهای ایران میدانیم و از آن حمایت میکنیم. قدم های اولیه و تا کنونی این حرکت تا هم اکنون حساسیت و مخالفت کارفرمایان و تجار و صاحبین سرمایه و قدرت را بر انگیخته است. کارگران ساختمانی به سازماندهی بخش مهمی از جنبش کارگری پرداخته اند.

حکومت ناسیونالیستها در کردستان از زمان بقدرت رسیدنشان در سال ٢٠٠٣ ٬ خشت روی خشت منفعت و مصلحت سرمایه داران را فراهم کرده اند. طبقه سرمایه دار کردستان و حکومت احزاب ناسیونالیست در ده سال گذشته بیش از صد سال بر ثروت وسرمایه خود که اساسا از استثمار طبقه کارگر در عراق و کردستان ممکن شده است افزوده اند. زیر پرچم جنبش کردایتی و فریب و تحمیق کارگران و مردم ستم دیده٬ آنچنان فاصله طبقاتی در این منطقه ایجاد کرده اند٬ که بجرات میتوان گفت هیچگاه سابقه نداشته است. هیچگاه صف رنگین سرمایه داران و کارگران این گونه از هم منفک نبوده است. سرمایه داران و احزاب سیاسیشان در کردستان هر لحظه پایه های این نظم را مستحکمتر میکنند و بر بی حقوقی و فلاکت کارگران و مردم ستم دیده میافزایند.

در کنار چنین وضعیتی کارگران حق دفاع از خود از طریق تشکیل سازمانهای صنفی و سیاسی را ندارند. عملا اینها ممنوع شده اند چرا که "آزادی تشکل" در انحصار تشکل های است که به نام تشکل کارگری توسط این احزاب ایجاد شده اند. سندیکا هایی که دنبالچه احزاب حاکم هستند و عملا حافظ منافع سرمایه داران در کردستان میباشند. مستقل از هر ادعایی که اینها داشته باشند و تلاش کنند تا کارگران را متقاعد کنند که میتوانند منفعت کارگران را حفاظت کنند، همه کارگران باید آزاد باشند تا تشکیلات های مستقل خود از دولت و احزاب را داشته باشند.

همانطور که کارگران ساختمانی میگویند٬ آنها نیازمند ایجاد تشکل خودشان هستند تا بتوانند از موجودیت و مطالباتشان دفاع کنند و ابزار خود کارگران باشند. در واقع کارگران در همه محیط های کار نیازمند تشکل مستقل خودشان هستند تا امکان یابند بعنوان یک طبقه از خود دفاع کنند. این خواست طبقه کارگر در کردستان و عراق است که امروز پرچم آن بوسیله کارگران ساختمانی برافراشته شده است.

طبقه کارگر در کردستان عراق به این وسیله وارد این میدان شده و صاحبان قدرت را به مصاف طلبیده است. این صدای طبقه کارگر عراق و کردستان است. این حرکت قابل حمایت همه جانبه است تا اینکه بتواند دو اقدام مهم و حیاتی را ممکن کند. یکی اینکه بتواند قوانین موجود را با حمایت توده کارگران و اتحاد و تشکلشان و در کنار آنها هر حمایت دیگری که بدست میاورد تغییر بدهد، و دوم اینکه قدم به قدم ضامن برپایی و گسترش مبارزه مطالباتی کوچک و بزرگ کارگران در همه مراکز کار برای بهبود وضعیت کار و زندگی از مساله دستمزد ها و افزایش آن به نسبت تورم تا بیمه بیکاری مکفی و ایمنی محیط کار که هر روزه قربانی میگیرد تا... است را سازمان بدهند.
تجارب کارگران بیکار در اوایل دهه ٩٠ در کردستان عراق درسهای بسیار زیادی برای فعالین و رهبران مبارزه امروز کارگران ساختمانی و بخشهای دیگر طبقه کارگر در عراق و کردستان در بر دارد و جا دارد تماما مورد استفاده قرار بگیرد.

حرکت بزرگ و بسیار مهم کارگران ساختمانی شایسته این است که همه جا با حمایت کارگران در محل های کار و زندگی روبرو شود و جبهه ای عظیم برای دگرگونی در قوانین و گرفتن مطالبات کارگری بر پا شود. دست همه مبارزین و فعالین این حرکت را میفشاریم و خود را قدم به قدم در کنار انها میبینیم.