|
کارگران پتروشیمی ماهشهر پیشگام مبارزه ای دشوار اسد گلچینی کارگران اعتصابی پتروشیمی ماهشهر درگیر مبارزه ای بسیار سخت هستند. ده روز از اعتصاب آنها میگذرد.کرکنان اعتصابی خواهان شرایط کار بهتری میباشند و میخواهند تا قرار داد های شان بطور مستقیم با شرکت پتروشیمی باشد و دست شرکت های پیمانی را کوتاه کنند. شرکت های پیمانی بخشی از دستمزد کارگران و کل مزایای آنها را صاحب شده اند. این اعتصاب نفس را در سینه طبقه کارگر حبس کرده است. این مطالبه نه تنها مطالبه 6500 کارگر اعتصابی، بلکه به جرات میتوان گفت که مطالبه میلیونها کارگر در ایران است که در چنین شرایط استخدامی قرار دارند. کارگران پتروشیمی ماهشهر اکنون پیشاپیش اعتراض طبقه کارگر ایران به این شرایط در مقابل دولت سرمایه دار و شرکت های پیمانی هستند. بیش از 20 سال است طبقه کارگر ایران سیستماتیک به شرایط بردگی کشیده شده است و از قبل استثمار و تحمیل شرایط کار بسیار ارزان، بهشت روی زمین برای سرمایه داران مهیا بوده است. این اعتصاب به این رویارویی بزرگ رفته است. شکست و پیروزی این اعتصاب مستقیما بر موقعیت طبقه کارگر و همچنین دولت سرمایه داران و شرکت های پیمانکار و همه اقشار دیگر سرمایه تاثیر میگذارد.بهمین دلیل این اعتصاب مستقیما به همه کارگران مربوط است و طبقه کارگر باید خود را شریک همه لحظات آن بداند. تعرض امروز کارکنان پتروشیمی بندر خمینی و ماهشهر به شرایط بردگی که دولت و سرمایه داران ایجاد کرده ا ند نمیتواند به تنهایی به سرانجام برسد. صد ها هزار نفر از کارگران نفت در شرایطی استخدام مشابه و یا یک قدم بهتر! وآنهم بصورت قرارداد های یک ماهه و چند ماهه در استخدام وزارت نفت و یا شرکت های پیمانی در آنجا قرار دارند. کارگران خودروی سازها، برق هم همینطور. این اعتصاب بهترین شرایط را برای بقیه کارگران و از جمله کارگران و کارکنان نفت ایجاد کرده است که مطالبه خود را در مورد شرایط استخدام مستقیم، حذف شرکت های پیمانی و لغو قراردادهای موقت بلند کنند. کارگران پتروشیمی یک گام مهم جلو گذاشته اند که با کمک نفتی ها میتواند تثبیت شود. این مبارزه و جدلی بسیار حیاتی برای طبقه کارگر ایران است. باید به این اتکا کرد و اعتراض در نفت و در حمایت از مطالبه کارگران پتروشیمی در بندر خمینی و اعتصاب کارگران ماهشهر را دامن زد. تمام نیرو و توان را باید در این زمینه بکار گرفت. دیگر تاکید بر دروغ های احمدی نژاد و مصوبه دولتش در سال 1386 مبنی بر حذف شرکت های پیمانی کارساز نیست. دیگر سرمایه گذاری صرف روی اختلاف در دولت بر سر حذف یا ابقا و گسترش شرکت های پیمانی در نفت و پتروشیمی کارساز نیست. اینها هر روزه در صدد فریب کارگران بوده و هستند. دولت و دستگاه هئیت حاکمه جمع متخصصان تحمیق کارگران و استثمار و سرکوبشان هستند تا اینکه بتوانند نظم سرمایه داری را در بهترین حالت سود دهی برای سرمایه داران نگاه دارند. شرایط سرمایه داری و نیازمندیهایش هر دم تغییر میکند، امروز با یکسال قبل فرق کرده است، زندگی کارگران هر روزه بدتر و ناامن تر شده است در حالی که زندگی سرمایه داران بهتر و مطمئن تر شده است.دولت و دستگاه عریض و طویلش یک روز تحت عنوان جنگ مقدس و روز دیگری تحت عنوان ازدیاد تولید داخلی در مقابل تحریم و ... حافظ این شرایط بوده است و باز هم بر تعرض خود ادامه میدهد و این ذات این نظام است.کارگران پتروشیمی ماهشهر امروز با توان خود جلوی این چرخ را سد کرده اند. آنها به شانه های رفقایشان در نفت و قدرت توانمند آنها در یکسره کردن این نبرد نیازمندند. بیش از یکماه است که قاسمی وزیر نفت سخنرانی پشت سخنرانی اعلام میکند که وزارت نفت و دولت به شرکت های پیمانی و این نوع کار احتیاج دارند. اعلام کرده اند که این نوع کار مناسب شرایط لازم برای تولید و بازدهی کاری است که سرمایه امروز در ایران طلب میکند. همین چند روز قبل و در گرما گرم اعتصاب کارگران پتروشیمی باز هم این را تاکید کرد و سایت "نفت نیوز" اطلاع داد که وزیر نفت در نشست تخصصی با پیمانکاران و سازندگان داخلی در دهم مهر سخنرانی کرده و چنین گزارش میدهد " قاسمی با اشاره به اینکه در حال حاضر در زمینه ساخت، اجرا، تجهیزات و همچنین در بحث مهندسین مشاور وضعیت خوبی داریم، تصریح نمود: در بحث اجرای پروژه ها با توجه به اینکه ساختار دولتی است نباید پروژه ها را خرد کنیم زیرا ساختار دولتی جوابگو نیست و به این صورت به نتیجه نمی رسیم.وی با تاکید بر اینکه پروژه ها باید به صورت پکیجی واگذار شوند، اظهار داشت: با اجرای این روش؛ از طرفی پیمانکاران کوچک توانمند می شوند و از طرف دیگر پیمانکاران بزرگ توانمندتر خواهند شد، زیرا ما در اجرای پروژه هایمان به پیمانکاران قدرتمند و بزرگ نیازمندیم". (سخنرانی قاسمی در دهم مهر 1390 در نشست تخصصی با پیمانکاران و ساندگان داخلی) همه شواهد نشان از این میدهد که کارگران برای این نبرد بزرگ به نیروی بسیار بیشتری نیازمندند. دیگر نمیتوان به مصوبه دولت مبنی بر حذف شرکت های پیمانی امید بست.دولت از جانب قاسمی وزیر نفت به بهترین شیوه نمایندگی میشود. همچنین در طرح تغییر قانون کار از طرف دولت تاکید بر کار پیمانی و نیاز به شرکت های پیمانی تصریح شده است.مهم نیست احمدی نژاد و سخنگویانش چه تبلیغاتی میکنند واقعیت چیزی است که در جریان است. به این دلایل کارگران به فرصت بیشتری برای ادامه این مبارزه و سازماندهی اعتراض خود در سطوح فراوانتری نیازمندند. این انتخاب امروز در مقابل رهبران این مبارزه در پتروشیمی قرار دارد. ضمنا گفته میشود که "کارگران حتی اگر نتوانند کار فعلی شان را حفظ کنند حداقل اتحاد و همبستگی تا کنونیشان میتواند مایه سازمان و تشکلشان در ادامه باشد". لازم است تاکید کنیم که این واقعیت ندارد و آن چیزی که امروز نقد است را به نسیه فردا نباید فروخت. کارگران برای این مبارزه به نیروی بیشتری نیازمندند. نیرو و توان بیشتر برای مبارزه متحدانه زمانی ممکن است که کارگران همین شغل فعلی را هم نگاه دارند و دست بکار باز هم سازماندهی بهتر و گسترده تری بشوند.کارگرانی که بیکار هستند و یا بیکار شده باشند قادر به دیدن همدیگر هم نیستند چه برسد به اینکه بتوانند تشکل و سازمانی داشته باشند که اعتراضشان را ادامه بدهند. تجمع فعلی در پتروشیمی و در استخدام شرکت های پیمانکار،خود در دسترس ترین تجمع و تشکل را ممکن کرده است. این را با هیچ تجمع و تشکل و سازمان دیگری که قادر به در کنار هم قرار دادن هزاران کارگر مجتمع های پتروشیمی است نباید تعویض کرد، موقعیتی که میتوان در اتکا به آن و بوسیله آن با نفت و دیگر هم طبقه ای ها در مراکز دیگر کار از آن استفاده کرد. 13 مهر 1390 5 اکتبر 2011
|
