بیانیه مشترک دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان در خصوص اختلافات درونی حزب حکمتیست

رهبری هر دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان مدت چهار روز است که با هر دو طرف درگیر در رهبری حزب حکمتیست در تماس مستقیم و مداوم بوده است که بتواند در راه حفاظت از اتحاد صفوف حزب حکمتیست و کانالیزه کردن اختلافات مابین هردو طرف درگیر از راه اصولی و اساسنامه حزبی اقدامی را صورت دهیم که به سرانجام رسیدن پیروزمندانه این امر خود بتوانیم نمونه ی موفق و برجسته ای از برخورد کمونیستی به اختلافات سیاسی در میان احزاب کارگری ، کمونیستی باشیم که حزب حکمتیست هم با آن شناخته می شود.
اما متاسفانه هیچ یک از طرفین دعوا به پیشنهاد و راه حل های ما پایبند نبودند و الان حزب عملا به دو جناح تبدیل شده و هر دو طرف درگیر تلاشهای ما را بن بست رساندند و در میان جاروجنجال این اختلافات ، در حالیکه تلاش ما بدون وقفه ادامه داشت کار به تکه تکه کردن تمام بدنه ی حزب ، از رهبری گرفته تا میرسد به نشریات و سایتها و تا میرسد به جلسات جداگانه طرفین و تا آنجا که کار به رقابت شدید بر سر مالکیت قانونی حزب رسید. نظر ما این است که این عمل هر نامی به خود بگیرد معنی اش حمله به حزب است و سردرگمی برای همه .
این پراتیک و این نوع بازی کردن با سرنوشت حزبی که همه ما در بنیاد آن سهیم بودیم ، از طرف ما به هیچ وجه قابل قبول نیست و از اساس رد و غیر قابل دفاع است. امکان داشت که بُعد اختلافات به اینجا نمی رسید . در این کشمکش احساس مسئولیت در قبال حزب و یکپارچگی اش بدون صاحب بود و اصل حزبیت نمایندگی نشد. هیچکدام از این طرفین حزب و اساسنامه اش را نمایندگی نکردند. هر دو طرف خودشان را هم شاکی می دانستند و هم قاضی . هر دو طرف مرجعهای عالی حزب را برای اثبات حقانیت خود بی اهمیت می دانستند. این خطایی بزرگ است که اگر طرفین فوری راهی درست و سازنده پیش نگیرند ، حزب را سراشیبی سقوط مهلک و ترسناکی می برد. در این میان نه تنها طبقه کارگر در ایران بلکه تجربه درخشان کمونیستی ، به دست کمونیستهایی که تا دیروز خود قهرمان آن بودند ، از هم پاشیده میشود.
باید جلوی این عمل را گرفت . الان مهم نیست که چی کسی مقصر است ، ما مشغول تقسیم ارث اجدایمان نیستیم بلکه می خواهیم از پدیده ای که برای همه ما عزیز است و ابزارانقلاب کمونیستی است با حفظ یکپارچگی اش محافظت کنیم . آیا این کار ممکن است ؟ اگر سنگرمان سنگر حفظ یکپارچگی حزب باشد و اگر حزب و سنتهایش را ابزار رهایی طبقه کارگر بدانیم و اگر به اساسنامه ی حزب تعهد داشته باشیم. و اگر هنوز به مراجع عالی حزبی باورمند باشیم ، جواب این سئوال مثبت است و الان هم حفظ اتحاد همه جانبه حزب حکمتیست ممکن است . هنوز این ممکن است که تمام رفقای رهبری در یک کمیته مرکزی با هم جمع شوند با هر درجه از اختلاف نظر سیاسی که دارند.
با این امید ، هر دو دفتر سیاسی (عراق و کردستان)در یک جلسه مشترک رو به طرفین درخواست می کنند که هر چه زودتر به این سرگردانیها خاتمه دهند و با شرکت در یک کنگره فوق العاده ، یک بار دیگر امید را به بخش پیشرو جنبش کارگری و به تمام کادرها ، اعضا و دوستداران حزب در ایران و خارج از کشور باز گردانند. کنگره فوق العاده می تواند تمام اختلافات ریز و درشتی را که طرفین با هم دارند به شیوه ای رسمی و به مانند عالیترین مرجع حزبی حل کند . بر این اساس راه حل پیشنهادی ما در چند بند برجسته می شود.
1- کنگره ای فوق العاده در مدت یک تا دو ماه آینده برگزار شود.
2- هر پراتیک و تبلیغاتی که فضا را برای چند شقه کردن حزب بیشتر مساعد می کند متوقف شود.
3- تا برگزاری کنگره ، کمیته ای متشکل از دو جناح درگیر 5 تا 7 نفر درست شود به میزان برابر از هر دو طرف و همچنین یک نفر بی طرف با توافق طرفین در این کمیته باشد. این کمیته موظف است تمام فعالیتهای حزب را در همه ابعاد تا وقت کنگره به پیش ببرد.
4- در این کنگره متعهد بشویم به اسناد و مصوبات اصلی حزب تا بعد از کنگره چهار پایبندیم.
5- در این کنگره بار دیگر تعهد و پایبندی خود به اساسنامه و متمم اساسنامه حزب را ابراز کنیم .
6- در این کنگره تمام شکایتهای دو جناح از طرف کمیسیونی که بی طرف است طبق اساسنامه و اسناد حزب ، بررسی و نتیجه اعلام شود.
ما با تمام توانمان در این راه با رهبری حزب حکمتیست همراه خواهیم شد. در این باره از هیچ کوششی دریغ نمی کنم . ما همچنین رسما اعلام می کنیم که هیچ کدام از دو جناح را تایید نمی کنیم و هر دو طرف را به یک میزان مسئول میدانیم در در از هم پاشیدن صفوف حزب .

زنده با د اتحاد حزب حکمتیست
حزب کمونیست کارگری عراق ،

حزب کمونیست کارگری کردستان
15.12.2011

برگردان از کردی: سالار کرداری