زنده باد اول مه٬ روز جهانی کارگر
هیچوقت امکانات بشریت برای ایجاد رفاه و آسایش به اندازه این دوره مهیا نبوده است٬ هیچوقت سطح تکنیک و ثروت و دارائی در دنیا به اندازه امروز وجود نداشته است. اما هیچوقت فاصله طبقاتی و درجه محرومیت انسان از امکانات موجود اینقدر زیاد نبوده است.
با این وصف بورژوازی در سطح جهان هر روز تلاش میکند دامنه اقتدار خود بر ثروت و دارائیها و امکانات موجود را در خدمت سرمایه داران و علیه طبقه کارگر افزایش دهد. سال گذشته سال تعرض بورژوازی در سراسر جهان به سطح معیشت طبقه کارگر٬ سال بیکارسازی و اخراج و زدن حداقل هائی بود که در نتیجه دهها سال مبارزه طبقه ما بدست آمده بود.
بورژوازی
جهانی برای مقابله با بحران اقتصادی خود حمله ای وسیع را به
طبقه کارگر جهت
ارزانتر کردن نیروی کارش و تامین سود بیشتر٬ به قیمت خانه خرابی و
تحملیل بیکاری و فقر و محرومیت این طبقه را آغاز کرد.
همزمان بیلیاردها
دلار به بانکها و مراکز تولیدی اختصاص یافت تا بتوانند خود را سرپا
نگهدارند. میزان پولی که در همین یک سال به جیب
بانکداران و صاحبان سرمایه
ریخته شد٬ میتوانست کل بشریت را از فقر و محرومیت نجات دهد.
رفقای کارگر!
شرایط بحرانی موجود تلاش و راهکارهای ویژه خود را از ما میطلبد. بورژوازی بالغ بر دو قرن است طبقه ما را استثمار میکند و انگل وار از دسترنج ما ارتزاق میکنند. بیش از این نباید به شرایط موجود تن داد. قوانین کار تحمیل شده را با تحمیل توازن قوای سراسری طبقه امان در سراسر اروپا تغییر دهیم تا موانع دست و پاگیر و تهدید کننده‌ای در دفاع از همسرنوشتانمان مانع حمایت تمام و کمال از همدیگر نباشد.
ایندوره بیش از هر زمان محدودیتهای تریدیونیسم در صفوف طبقه کارگر٬ در تشکلات و اتحادیه های کارگری را نشان میدهد. محدودیت تریدیونیسم که اعتراض کارگری را در هر صنف و کارخانه و محل کار و رشته ای منزوی نگه میدارد. صنفی گری و کوته بینی به اتحاد و هم سرنوشتی طبقه کارگر در کل اروپا بشدت ضربه زده و یکی از موانع جدی موفقیت کارگران در اعتراضات خود است.
تقویت جنبش سیاسی و تحزب کمونیستی در میان طبقه کارگر حلقه‌ای جدی و کلیدی در کنار مبارزات صنفی و در پس زدن کل بورژوازی حاکم است. امری که به یمن تسلط بلامنازع سیاستهای بورژوازی بر بخش وسیعی از طبقه ما و اتحادیه‌های کارگری در قریب به دویست سال حاکم شده است.
قدر مسلم آن درجه ناچیز از احترام به ارزشهای انسانی که در جامعه باقی مانده است تنها و تنها به یمن چنین تلاشهای موجود در میان طبقه کارگر است. اکنون زمان آن است طبقه کارگر موقعیت فلاکتبار کنونی را بخوبی تشخیص دهد و بر نواقص موجود غلبه کند و اینبار با صدای رساتر بگوید دنیایی بهتر شایسته بشریت ممکن است. تحقق آن در بمیدان آمدن ماست. ما در اين ميان چيزى جز زنجير خود را از دست نخواهیم داد. اما جهانى را بدست خواهیم آورد.
زنده باد اول مه روز جهانی کارگر
تشکیلات خارج حزب کمونیست کارگری حکمتیست
١٥ آوریل ٢٠١٠