يک تاکيد يک پيشنهاد

از مصطفى صابر

کوروش عزيز!

بعد از جواب شما به نامه مشترک رحمان و من ميخواهم تاکيد کنم که ارزيابى هاى مختلفى از بحث هاى دوره فعلى داريم. در نامه متشرک سعى کردم وارد ارزيابى نشويم. ميخواهم تصريح کنم که بنظر من دوره فعلى نقش مثبت خود را اساسا ايفاء کرده است، تا اينجا اختلافات روشنتر شده است و حالا بايد يک مرحله بالاتر رفت و مانع زيانهاى کش دادن دوره فعلى شد.

يک نکته هم با رحمان به نقطه اشتراک روشنى نرسيديم. اين بود که بايد ددلاينى براى پايان اين دور بحث ها اعلام کرد. وگرنه هر کسى حق دارد که فکر کند حرف نگفته اى دارد که بايد بزند. از جمله خود من. اين «بسرعت متوقف شود» را بايد تعريف کرد تا بتوان توافق کرد. (مثلا سه روز، يک هفته و يا...)

بعلاوه احساس من اينست براى اينکه بتوان سر ددلاين هم توافق کرد بايد نوعى اختتاميه براى مباحث گذاشت که هر دو طرف با آن توافق داشته باشند و احساس رضايت کنند حرفهايشان نمايندگى ميشود. من پيشنهادم يک مناظره بين شما و حميد است. مثلا هرکدام دو نوبت نيم ساعته و دو نوبت ربع ساعته صحبت کنيد و جمبعندى ها و نکات نهايى را مطرح کنيد.

با ارادت به همه رفقا، مصطفى صابر اول آگوست ٢٠٠٤