بالاخره پس از نزدیک به یکسال کمپین امنیتی خود را از طریق درج "اخباری" در روزنامه کیهان تان در١٥ مهر ماه علنی ساختید.
این چنین اجرای مخفیانه کمپین امنیتی تان و تکرار "مبانی" این کمپین بعد از یکسال، قبول رسمی شکست تان است.
سازمان امنیتی شما با سابقه طولانی که در کشتار و سرکوب دارد، تاکنون هر حمله ای به آزادیخواهی و کمونیسم را بابانگ رسا اعلام کرده است. شما اما از همان ابتدای این کمپین آن را مخفیانه دنبال کردید. تلاش کردید با دستگیری های گسترده و آدم ربایی در سراسر کشور و اجبار زندانیان به قبول "اتهامات" از پیش طراحی شده تان، با انتشار غیررسمی اخبار دروغ، با تاسیس وبلاگ های متعدد در همان دنیای مجازی که از آن نام برده اید، با فشار بر فعالین سیاسی، با ساپورت نﺌو توده ای های دنیای سیاست امروز ، کمونیسم و چپ را که بعداز کشتارهای سال های ٦١ و ٦٧ یکبار دیگر صحنه گردان دنیای سیاست اپوزسیون شما شده است را نابود کنید. موفق نشدید! همین اعلام علنی کمپین امنیتی تان از طریق روزنامه کیهان، ارگان حکومتی تان، بیان شکستتان است.
اگر شکی در پیروزیتان نداشتید، این "خبر" را چنین منتشر نمیکردید. پیروزیتان را وسیعا اعلام میکردید. اعلام میکردید که چه "رشادتهایی" در سرکوب "ضد انقلاب" داشته اید، پیروزیتان را جشن میگرفتید. بجای این اما همان دروغ های یکسال پیشتان را بعنوان "خبر" به اطلاع عموم میرسانید بدون اینکه حتی خودتان هم بتوانید حرفی از پیروزی تان بزنید. از سر استیصال تیر به پای خود میزنید.
در "خبر" منتشر شده گفته اید که حکمتیست ها قصد ساختن شاخه دانشجویی در دانشگاه ها را دارند. گفته اید که ما قصد فعالیت نظامی داریم. گفته اید که دانشجویان از ادبیات خشونت ورزانه ما استقبال نکرده اند.
شما بهتر از همه ارگانهای حکومتی تان درجه نفرت هر انسان آزاده ای را در این جامعه از حکومتتان، قوانینتان و ارگانهایتان و بخصوص همین ارگان شما را میدانید. کار شما همین است. درشرایطی که برادران اپوزسیون حکومتی تان هم نشان دادند که توان ساکت کردن مردم را ندارند، در اوضاعی که دیگر "سوپاپ اطمینانی" میان شما و مردم معترض وجود ندارد، در شرایطی که مردم برای زندگی فارغ از حکومت شما لحظه شماری میکنند، در شرایطی که سایر احزاب راست اپوزسیون، عملا حرفی برای زدن ندارند.
درچنین شرایطی ارگان حافظ امنیت رژیم، حکمتیست ها را رسما به جامعه معرفی میکند و میگوید که این ها خواهان مبارزه مسلحانه هم هستند.
خواننده این خبر اگر عضو کمیته ها و تیم های شما نباشد، اگر در مجلس ننشسته باشد، اگر عضو دولت نباشد، اگر از جمله همان میلیون ها انسانی باشد که میخواهد سر به تن حکومتتان نباشد، تنها میتواند با سمپاتی و تحسین به حکمتیست ها نگاه کند و نه تنها این بلکه برخلاف گفته شما نه تنها طرفدار ادبیات "خشونت ورزانه" ما میشود، بلکه آن را تبلیغ هم میکند.
این درجه سهل انگاری و پرتی از طرف سازمان "ورزیده" شما تنها دلیل دیگری در شکست کمپین امنیتی تان است. شما قله کوه را نشان دادید. مردم خود کوه را پیدا میکنند. مجبورند. راه دیگری نیست. جامعه برای پاﺌین کشیدن شما به کمونیزم خود محتاج است. این را شما با هر امکاناتی هم که در اختیارتان باشد، نمیتوانید مانع شوید.
حکمتیست ها نه تنها در دانشگاه ها که در کل جامعه هستند. نگاهی به دور و برتان بیاندازید. حتی به اعضای کمیته های خوتان نگاهی بیاندازید. همین تجربه یکسال گذشته باید به شما نشان داده باشد که اگر قرار است آن انسان های آزاده ای که رو به کمونیزم آورده اند را به جرم حکمتیست بودن بگیرید، شهری و جایی بدون زندانی سیاسی در این مملکت باقی نخواهید گذاشت. با این خیل عظیم زندانیان سیاسی که به وسعت یک نسل است چه میکنید؟ در دانشگاه، در محله در کارخانه و در ادارات؟
حکمتیست ها علیه شما دست به اسحله خواهند برد. این را اطمینان داشته باشید. وقت آن هم میرسد. امروز اگر همین حزب حکمتیست ها نبود، همان انسان های آزاده جان به لب رسیده، مدتها بود که علنا به شما شلیک کرده بودند. مانع آن شدیم چون هنوز وقت آن نرسیده است.
جنگ ما با شما، جنگ انسانیت با شما است. شما پول و شکنجه و شنود و سپاه و ارتش تان را دارید، ما هم حزب حکمتیست ها و میلیونها انسان سازمان یافته خشمگینی که مترصد فرصت مناسب هستند. این اگر اولین و آخرین جنگ ما با شما نبود، شکست شما اما، بود!
بهرام مدرسی
١٧ مهر ١٣٨٧