|
18 تیر ، جنبش سرنگونی ، پلاتفرم و رهبری سیاسی رحمان حسین زاده 18 تیر روز مهمی در جدال و مبارزه مردم ایران علیه جمهوری اسلامی است. 6 سال قبل و 6 روزی که در سال 1378 جمهوری اسلامی را لرزاند و جامعه را تکان داد اثرات عمیقی از خود برجای گذاشت. اعتراض و مبارزه علیه جمهموری اسلامی به قدمت عمر جمهوری اسلامی است. اما 18 تیر 6 سال قبل آغاز دیگری در روند این مبارزات بود. اعلام موجودیت جنبش سرنگونی : در 18 تیر 1378 و 6 روز جدال و کشمکش توده ای و کوبنده آن، اردوی سرنگونی اعلام موجودیت کرد. کلیت جمهوری اسلامی و جناحهای آن به مصاف طلبیده شدند. جنبش سرنگونی پایه گذاشته شد. این دستاورد و پیام 18 تیر 6 سال قبل بود. صرفنظر از اینکه اعتراضات آن دوره به چه مناسبتی شروع شد. اما در همان 6 روز گام به گام روشن و شفافتر موجودیت جمهوری اسلامی را نشانه رفت. خواست سرنگونی و پایان دادن به حاکمیت سیاه و استبداد مذهبی و اسلامی مطرح شد. پایین کشیدن سران و چهره های شاخص جمهوری اسلامی از اریکه قدرت همچون خامنه ای و رفسنجانی و خاتمی شعار دانشجویان و توده معترض مردم بود. این دیگر اعتراضاتی با مطالبات محدود و یا از سر امکان گرایی محدود شده به چارچوب "قانونی" و یا جدال جناحها نبود. اعتراضات کوبنده این دوره در اولین گام این چارچوبهای موجود را در نوردید. صریح و سر راست اعلام کرد جمهوری اسلامی را نمیخواهد . نه بزرگ مردم ایران به جمهوری اسلامی پرچم این مبارزات شد. جنبش سرنگونی: تامین پلاتفرم و رهبری چپ از 6 سال قبل تا به امروز جنبش سرنگونی ابعادی گسترده و وسیع به خود گرفته است. راه پرپیچ و خمی را طی کرده است. بازی جناحهای جمهوری اسلامی و دوم خرداد را پشت سرگذاشته است. توجه مردم جان به لب رسیده را به خود جلب کرده است. نیرو گرفته و گامهای بزرگی به جلو برداشته است. مضحکه انتخابات اخیر جمهوری اسلامی پتانسیل قوی جنبش سرنگونی و آمادگی مردم برای جارو کردن این رژیم را برجسته کرد. چپ و راست این جنبش جثه بزگتری پیدا کرده اند. در بطن این واقعیات بسیاری از پرو رژیمی ها در اپوزیسیون به صف جنبش سرنگونی پرتاب شدند. از مختصات این دوره مبارزات مردم ایران بر خلاف سال 57 و جنبش سرنگونی رژیم سلطنتی اینبار جنبش "همه با هم" نیست . جامعه و جنبش سیاسی بسیار پولاریزه تر ، قطبی تر است . طبقات و جنبشهای سیاسی منافع و راه و مسیر متفاوت خود را طی میکنند. هر کدام آلتراناتیو خود را برای انداختن جمهوری اسلامی حدادی میکنند. هر کدام دارند تصویری از سرنگونی را در جلو جامعه میگذارند. با این وصف جنبش سرنگونی هنوز فاقد پلاتفرم و رهبری جا افتاده است. این خلا و کمبود پر نشده است. آزادی و رفاه و سعادت مردم ایران در گرو دست بالا پیدا کردن آلترناتیو چپ است. در این راستا آ گاهی کامل مردم بر مسیر مبارزاتی خویش و نحوه پایان دادن به عمر جمهوری اسلامی حلقه تعیین کننده مبارزات امروز مردم ایران است. از نظر اپوزیسیون راست سرنگونی جمهوری اسلامی چیزی جز تغییر اسم و جابجایی در لایه بالایی حاکمیت جمهوری اسلامی و همزمان حفظ ارکان پیکره رژیم و بویژه ارتش و دم و دستگاه سرکوبگر آن نیست . جریان راست از ترس دخالتگری وسیع مردم در سیاست و قیام آنها برای سرنگونی قطعی و کامل جمهوری اسلامی ، آلترناتیو تغییر از بالا و کنترل شده را ارائه میکند. طرح رفراندوم و امید به دخالت نظامی آمریکا همین هدف را تعقیب میکند. طرحهای جریان راست نه معنای پیروزی مردم بلکه در تقابل با پیروزی مردم است. طرحهای آنها کنار زدن مردم از دخالت وسیع در سیاست و تعیین سرنوشت آینده کشور به دست خود مردم و حفظ بخشی از دستگاه حکومت کنونی و عراقیزه کردن جامعه ایران است. جنبش سرنگونی رادیکال و چپ با ارائه تصویر روشن از پیروزی مردم و جنبش آزادیخواهانه آنها آلترناتیو راست را میتواند و باید خنثی کند. جنبش سرنگونی مردم : معنای پیروزی مردم ایران به چیزی کمتر ازسرنگونی کامل جمهوری اسلامی رضایت نمیدهند. این پیام 18 تیر 6 سال قبل و امسال است . توده وسیع مردم 26 سال فشار ومحدودیت و محرومیت و فقر و فلاکت را از جمهوری اسلامی نصیب برده اند. میلیونها انسان، چند نسل از کودکان، زنان، کارگران، جوانان، و کوچک و بزرگ این جامعه طی این مدت سال زیر سلطه حکومت اسلام به تباهی فیزیکی و معنوی کشانده شدند. امروز همه اعلام میکنند که غم ، گرسنگی، خفقان، بیکاری، بی حقوقی در یک کلام جمهوری اسلامی بس است ! این رژیم فورا باید سرنگون شود. کل این رژیم را با همه دم و دستگاه و امکانات مالی و تبلیغاتی و تدارکاتی آن باید در هم کوبید. هیچ نوع تغییر و جابجایی نیم بند در این رژیم و صرفا تغییر اسم و جایگزینی مهره هایی با مهره های دیگر ار نظر ما و مردم قابل قبول نیست. به قول بیانیه حزب حکمتیست در مورد سرنگونی "تنها پیروزی کامل جنبش سرنگونی، قادر است نکبت جمهوری اسلامی را با حداقل خشونت، تلفات،و هزینه جانی و مالی خاتمه بخشد. باید جمهوری اسلامی همراه تمام ابزارهای قدرتش و همراه تمام منابع مالی، تدارکاتی و تبلیغاتی آن، یکجا با هم در هم کوبیده شوند" معنای کامل این پیروزی به روشنی در سند "منشور سرنگونی جمهوری اسلامی ایران" بیان شده است. قیام پیروز مند مردم باید سرنگونی و انحلال کامل جمهوری اسلامی و انحلال و خلع سلاح سپاه پاسداران و ارتش و کلیه نیروهای نظامی و سرکوبگرو و زارت اطلاعات این رژیم را اعلام کند. انحلال "حوزه های علمیه" و مصادره همه اموال و دارایی نهادهای مذهبی و اسلامی و دستگیری سران جمهوری اسلامی را اعلام کند. برای دفاع از آزادی و رفاه مردم و دستاوردهای قیام و مبارزاتشان مردم را در میلیس توده ای مسلح کند. جدایی کامل مذهب ار آموزش و پرورش و دولت و آزادی بی قید و شرط سیاسی و عقیده و بیان و تشکل و برابری کامل و بی قید و شرط زن و مرد اعلام شود. لغو مجازات اعدام و آزادی کلیه زندانیان سیاسی و ..... اجرا شود. در یک کلام مفاد منشور سرنگونی جمهوری اسلامی را به پلاتفرم جنبش آزادیخواهانه و سرنگونی جمهوری اسلامی تبدیل کند. اجرای این منشور یعنی پیروزی مردم و قیام آنها علیه جمهوری اسلامی . در سالگرد 18 تیر و پایه گذاری جنبش سرنگونی، همه مردم ایران و جنبش آزادیخواهانه کارگران ، زنان، جوانان و مردم تشنه آزادی و برابری را به انتخاب پلاتفرم انقلابی این جنبش، منشور سرنگونی جمهوری اسلامی و حزب حکمتیست مبتکر این منشور فرا میخوانم. تامین رهبری چپ این جنبش در گرو این انتخاب است.
7 – 7 – 2005
|