اعلامیه حزب
کمونیست
کارگری-
حکمتیست
تابستان ٦٧
يكى از مقاطع
تاريخ خونين سركوبگرى
جمهوری اسلامى
در تاريخ نزديك
به سه دهه از
حاكميت سیاه
جمهوری
اسلامى بر
مردم ايران،
مقاطع،
روزها، ماهها
و سالهای
خونین سرکوبگری
کم نیستند. سی
خرداد ٦٠ و
نسل کشی در
سراسر ایران، حکم جهاد
خمینی در
مرداد ٥٨ و
محاکمات یک
دقیقه ای
خلخالی و
تیربارانها در
کردستان، تابستان
٦٧ و قتل عام
زندانیان
سیاسی در
زندانها،
ترورها و
"قصابی های
اسلامی" از
نیروهای
اپوزیسیون در
خارج از کشور،
قتل های
زنجیره ای در
ایران، و ...
تنها مقاطعی
از دریای عظیم
عفونت و خونی
است که اين رژیم
اسلامی با
اتكا به آن
جامعه را به
خون كشيدند،
اين داستان
تولد و بقا
اين رژيم است.
تابستان
٦٧ و قتل عام
گسترده
زندانیان
سیاسی از جمله
رویداد هاى دردناکی
است كه بايد
نسل به نسل در
اذهان تاريخى
جامعه بياد
بماند، واقعه
ای که زنده
نگاهداشتن و
یاد کردن از
آن، نه تنها
برای قربانیان
آن واقعه و
همه قربانیان
قبل و بعد از آن،
نه تنها به
خاطر
بازماندگان
آن هالوکاست،
که برای
بشریت، ضروری
است تا یکی از
جنایتکارترین
وقایع تاریخی
بیاد بماند و
از آن مبارزه
ای توانمند
علیه جنایت و
نسل کشی درس گرفته
شود.
تابستان
٦٧، این مقطع،
یکی از
دردناکترین و
خونبارترین
مقاطع تاریخ
زندگی مردم
ایران است. به
دنبال نوشیدن
"جام زهر " و
قبول شکست و
آتش بس در جنگ
ایران و عراق
توسط سردسته
جنایتکاران
اسلامی خمینی
، بار دیگر
پایه های
حاکمیتشان به
لرزه درآمد و
راه تداوم این
حاکمیت سیاه
را در زهر چشم
گرفتن از جامعه
دیدند . کشتار
زندانیان
سیاسی شروع
تعرضی سبعانه
در این راستا
بود. تابستان
67 يكى از
مقاطعی است که
شالوده
حکومتی که تا به
امروز، یک
زندگی قرون
وسطایی به
میلونها نفر
در ایران را
تحمیل کرده
است، تداوم
پیدا کرد. جمهوری
اسلامی،
محصول شکست
خونین و تراژدیک
انقلاب عظیم و
آزادیخواهانه
مردم ایران بود.
انقلاب عظیمی
که میرفت که
علاوه بر
دیکتاتور و
ماشین
دیکتاتوریش،
تمام سازمان
سرمایه و
بنیاد بردگی
مزدی در ایران
را منهدم کند
و بر ویرانه
هایش یک نظام
انسانی، برابر و
آزاد، بنا
کند.
مردم
آزادیخواه!
قربانیان
و بازماندگان
نسل کشی و قتل
عام زندانیان
سیاسی
تابستان 67 را
نباید فراموش
کرد. اینها
شاهدان و
شاکیان یکی از
تلخ ترین
اتفاقات ضد
بشری در جهان
امروزند. باید
یاد همه
عزیزان
قربانی این
توحش، یاد
همه جانباختگان
این تراژدی و
همه مبارزین راه
آزادی و
برابری را
گرامی داشت و
محبت و همدردی
خود را نثار
بازماندگان
آنها کرد.
باید همه
کیفرخواست
های این اتفاق
را به میان
کشید. جامعه
بشری برای
مصونیت در
مقابل
اتفاقاتی از
این دست باید
مصون بماند.
یک راه ایجاد
این مصونیت
بازگو کردن،
مکتوب کردن و
اعلام کردن
همه کیفرخواست
قربانیان
فاشیست های
اسلامی است. باید
مسببین
این نسل کشی از
جناحهای " خوش
خیم و بدخیم
اسلامی" را به
پای میز
محاکمه کشاند.
باید مسئولین
و مجریان
قصاوت عظیم
اسلامی در
ایران را، نفر
به نفر در
دادگاههای
مردمی محاکمه
کرد. جانیان
باید پاسخگوی
جنایاتشان
باشند و مسئولیت
جنایات عظیم
خود را بعهده
بگیرند. در سالروز
قتل عام
زندانیان
سیاسی سال ٦٧،
باید بار دیگر
عزم خود را
برای به زیر
کشیدن و
محاکمه سران
رژیم اسلامی
جزم کرد. در هر
جا که ممکن
است با خواست
فوری آزادی
زندانیان سیاسی
اجتماع و تجمع
کرد. صف اتحاد
و مبارزه ای
گسترده علیه
جمهوری
اسلامی ایجاد
کرد. با شاخه
های گل و در
گرامیداشت
این عزیزان در
اجتماعات خاوران
شرکت کرد و
صدای رسای
اعتراض
انسانی علیه
این هالوکاست
را رسا کرد. جامعه
انسانی در
سراسر جهان،
باید بدانند
که بر بخشی از
پیکره بشریت،
بر مردم
ایران، بر
نسلی از
پرشورترین
جوانان،
دختران و
پسران
انقلابی در
ایران، چه
گذشت؟ در چنين
روزهايى بار
دیگر ضرورت به زیر
کشیدن فاشیست
های اسلامی
گرد پرچم
خواستهای
انسانی بيش از
هر وقت در صدر
مبارزات مردم
به ستوه آمده
قرار دارد.
گرامی
باد یاد همه
جانباختگان تابستان
67
زندانیان
سیاسی باید
آزاد شوند
مرگ
بر جمهوری
اسلامی
حزب
کمونیست
کارگری –
حکمتیست
٨
شهريور ١٣٨٥-( ٣٠
اوت ٢٠٠٦)