"زندگی من مال من است"

 

 

فستیوال "زندگی من مال من است" در سه روز از 22 تا 24 اکتبر2005 درشهر گوتنبرگ سوئد برگزار شد- سازمانده اصلی فستیوال استانداری "یوتالند غربی" با همکاری سازمانهای غیر انتفاعی که علیه خشونت ناموسی کار میکنند، بود.

در این فستیوال برنامه های مختلفی به موازات هم اجرا میشد. بخشی از فستیوال مستقیما رو به جوانان بود و برنامه های خاص خود را شامل سخرانی، گفتگو، رقص و موزیک  داشت.

بخش دیگر برنامه که مخاطبینیش مشخصا بزرگسالان بودند، در سالن بزرگ دیگری در جریان بود. در این سالن سازمانها و نهادهای شرکت کننده در فستیوال غرفه خاص خود را داشتند و به سئوالات  حاضرین پاسخ میدادند. همزمان با برگزاری این فستیوال، فیلمهایی نیز از طرف  "جشنواره سینمای در تبعید" با مضمون خشونت ناموسی به نمایش گذاشته شد.

"اول کودکان" نیز در این فستیوال غرفه داشت. در این غرفه نمایشگاه کوچکی در رابطه با بیحقوقی کودکان عرضه شد و شماره های تا کنونی نشریه سوئدی اول کودکان و کتابهای مختلف سوئدی در همین رابطه پخش شد که با استقبال گرم بازدیدکنندگان روبرو شد و تعداد قابل توجهی مشترک جدید برای نشریه ثبت شد.

سلیمان قاسمیانی بعنوان دبیر اول کودکان در سوئد روز شنبه 22 اکتبر و روز یکشنبه 23 اکتبر در این فستیوال به زبان سوئدی سخنرانی ارائه کرد. عنوان سخنرانی او "خشونت ناموسی، ساختارهای اجتماعی و کودکان" بود. روز اول سخنرانی در بخش جوانان ارائه شد که بشدت مورد استقبال جوانان شرکت کننده قرار گرفت و به شرکت وسیع جوانان در بحث و گفتگو با سلمیان قاسمیانی انجامید. استقبال بحدی زیاد بود که مجریان برنامه با مضیقه وقت روبرو شدند و بسختی توانستند اختتام این بخش از برنامه را اعلام کنند. تعدادی از جوانان با علاقه زیاد در خارج از برنامه به سئوالات و گفتگوی خود با سلیمان قاسمانی  ادامه دادند.

سخنرانی روز یکشنبه سلیمان قاسمیانی با همان عنوان در بخش عمومی بزرگسالان برگزار شد و با استقبال عمومی روبرو شد. او در سخنرانیش روی نقش مذهب، فرهنگ و ساختارهای مردسالارانه در خشونت ناموسی پرداخت و گفت تنها راه پیشگیری واقعی از خشونت ناموسی برچیدن ساختارهای زن ستیز و ممنوعیت دخالت مذهب در زندگی کودکان است. او همچنین گفت که نباید به کسی حق داده شود که روی جسم و جان و جنسیت کودکان و مخصوصا دختران تصمیم بگیرد. جسم زنان تنها مال خودشان است و نه والدین و نه هیچ نهاد دیگری حق دارند این حق بدیهی دختران و زنان را پایمال کنند.

برنامه روز آخر فستیوال یک میزگرد با شرکت وزیر مهاجرین "باربرو هولمبری"، "آسترید شلیتر" محقق و استاد دانشگاه استکهلم و تعداد دیگری بود. در این بخش تنها "آسترید شلیتر" بود که از اقدامات تا کنونی مقامات دولتی برای پیشگیری از خشونت ناموسی انتقاد کرد. او در سخنانش با اشاره به تازه ترین تحقیقات خودش در این مورد روی وسعت ابعاد این خشونت انگشت گذاشت. او گفت که بنا به تحقیقات او از 300 دانش آموز پسر و دختر شرکت کننده در این تحقیق، نزدیک به 60 درصد از آن دختران از خشونت ناموسی در رنجند.

سلیمان قاسمیانی و لیلا قاسمیانی نیز از طرف "اول کودکان" در بحث شرکت کردند. سلیمان قاسمیانی از جمله از وزیر مهاجرین خواست که نظرش را در مورد اظهار نظر مسعود کمالی که از طرف دولت مامور تحقیق در مورد "ساختارهای قدرت و تبعیض علیه مهاجرین" شده، بگوید. سلیمان قاسمیانی گفت که فستیوال چند روزه اخیر مشخصا از خشونت ناموسی و فرهنگ ناموسی حرف میزند در حالی که آقای کمالی در بخش اول تحقیقاتش به انکار وجود چیزی به نام "خشونت ناموسی و فرهنگ ناموسی" میپردازد و به بحثهای "خشونت ناموسی"  مهر راسیستی میزند. وزیر مهاجرین گفت که این تحقیقات هنوز به پایان نرسیده است و بمثابه دولت به محض پایان یافتن گزارش مورد نظر در مورد آن اعلام نظر خواهند کرد. "نالین پکگول" سخنگوی سازمان زنان سوسیال دمکرات در این مورد گفت که دولت به هیچوجه نظر مسعود کمالی در این زمینه را قبول ندارد.

بعد از اغتشاش جلسه توسط سه نفر از هواداران نظرات آقای کمالی و محکوم کردن دیگران به راسیسم و دفاع از اسلام و فرهنگ و پرخاششان به بحثهای ضد مذهبی تحت عنوان اسلام-فوبی (وحشت نابجا از اسلام)، اکثریت فعال میزگرد به دفاع از فرهنگ و اسلام و ناسیونالیسم پرداخت و علیرغم ادعای اولیه درعمل به بحثهای آقای کمالی لبیک گفت. صدای دختران تحت فشار فرهنگ ناموسی در میزگرد بسیار تنها بود.

 

اول کودکان سوئد

2005-10-27